BLOG – De Vegan Challenge waar ik dertig dagen aan meedeed, is me reuze meegevallen. Plantaardig eten is heerlijk. Overstappen op volledig plantaardig voedsel is ‘thuis’ prima te doen, want ik eet veel onbewerkte producten; daar zitten weinig onzichtbare dierlijke ingrediënten in. Maar buiten de deur vind ik het een hele uitdaging.
Ik nam bij externe vergaderingen zelf sojamelk mee voor in de koffie en snoepte niet mee van de koekjes. Twee keer schoof ik niet aan bij een lunch omdat ik al wist dat er tussen de broodjes toch alleen maar kaas, ei of ham zou zitten. Bij een uitnodiging voor een driegangendiner checkte ik van tevoren of het geschikt was voor veganisten. Er werd me op het hart gedrukt dat het goed zou komen, maar uiteindelijk at ik alleen brood met humus en een paar dadels: de rest van de maaltijd was niet veganistisch.
Verstopte dieren
Buitenshuis kun je in Nederland heel aardig vegetarisch eten. Veel restaurants bieden smakelijke gerechten met ei, vegaburgers en kaas. Maar de overstap naar volledig plantaardig eten en drinken is een stuk lastiger. Ik heb door de Vegan Challenge ontdekt dat de meest uiteenlopende producten vol dierlijke ingrediënten zitten. Zo bevatten vegetarische burgers vrijwel altijd dierlijk eiwit (bijvoorbeeld ei) en melkpoeder. Ik wist al van het gebruik van het dierlijke bindmiddel gelatine in dropjes. Maar ik baalde toen ik erachter kwam dat zelfs een Wilhelmina-pepermuntje gelatine bevat!
Kokos citroenkoekjes zonder melk, ei en boter.
De Vegan Challenge heeft me er heel bewust van gemaakt hoeveel dierlijke ingrediënten je binnenkrijgt zelfs al eet je geen vlees, vis en gevogelte. Gebak en koekjes bevatten ei, melk en boter. Ik heb er geen studie van gemaakt, maar het zal wel veel goedkoper zijn om dierlijke ingrediënten te gebruiken. Terwijl dat niet altijd nodig is. Ik heb verrukkelijke koekjes ontdekt van het merk Billy’s Farm, een natuurbakkerij uit Drachten. Die bevatten geen ei, melk en boter – wel ongeharde palmolie. Misschien vind je dat een discutabel ingrediënt, maar het gaat hier wel om de gecertificeerde variant. In mijn huishouden serveer ik vanaf nu veganistische koekjes. Dat scheelt onnodig dierenleed.
Wijn weigeren
De grootste ontdekking die ik tijdens de Vegan Challenge deed, was dat wijn niet altijd veganistisch is. De druiven zijn plantaardig, maar het klaringsmiddel is dat niet altijd. Om de wijn te klaren (filteren) wordt vaak albumine gebruikt (kip eiwitpoeder), caseïne (melkeiwit), gelatine of zelfs vislijm. Veganistische wijn wordt geklaard met bentoniet, een soort kleipoeder. Het is lastig te achterhalen of wijn geschikt is voor veganisten en vegetariërs omdat de Warenwet niet verplicht om het klaringsmiddel op het etiket te vermelden. Het is namelijk geen ingrediënt, maar een hulpstof. Maar wees gerust, wijn weigeren hoeft niet. Met de meeste biologische wijnen zit je goed. Een bijkomend voordeel van een biowijn is dat er geen of nauwelijks bestrijdingsmiddelen zijn gebruikt. Dat is beter voor de grond, de bijen én voor je gezondheid, want residuen van pesticiden zijn kankerverwekkend.
De soja latte blijft
De eerste paar keer vond ik koffie met soja echt onsmakelijk. Maar nu is er altijd een pak sojamelk in huis. Koffie met opgeklopte sojamelk van het biomerk Provamel ben ik heerlijk gaan vinden. Het schuimt ook super goed. Wel jammer dat er nog niet veel horecagelegenheden zijn waar je kunt kiezen voor sojamelk in de koffie; zeker buiten de grote steden is dat echt zoeken. Want vegan-friendly koffie drinken, dat houd ik erin. Dat scheelt moederkoe en kalf een heleboel leed!
Bitterballen
Ik kan je de Vegan Challenge van harte aanbevelen. Door de challenge ben ik me opnieuw bewust geworden van het zinloze van vlees eten en melk drinken. Het leidt tot dierenleed, het belast het milieu onnodig en het levert geen gezondheidswinst op. Mijn vlees-, melk- en kaasgebruik blijft vanaf nu laag. Ik word geen fulltime veganist, maar sinds de challenge kies ik steeds vaker ‘diervrij’. En de bitterballen na een avond volleybalcompetitie? Die sla ik vanaf nu resoluut af!
