Joshua is 22 jaar oud en vrijwilliger voor de organisatie Queer Youth Uganda. Ik kwam hem tegen tijdens de begrafenis van David Kato en interviewde hem later over zijn leven als homoseksueel in Oeganda.
Hoe is het om in Oeganda op te groeien als homoseksueel?
“Een hele pijnlijke ervaring, ik denk dat bijna niemand het trekt. Ik werd al vanaf mijn zevende jaar op school gepest. Niet alleen door mijn medeleerlingen, maar ook door buren, kennissen, mensen op straat, jong en oud. Ik raakte verward tijdens mijn puberteit, dat was mijn zwaarste periode. Ik kon bij niemand mijn verhaal kwijt en de afwijzing die ik voelde zorgde ervoor dat ik enorm depressief werd. Ik haatte mezelf, ik dacht dat ik ziek was.”
“Ik wordt altijd uitgescholden voor homoseksueel of bijvoorbeeld ‘kasabuuni’. Dat betekent letterlijk vertaald ‘klein stukje zeep’. Mensen hier denken dat we zeep als glijmiddel gebruiken, hoe komen ze erop? Mensen bekijken mij met walging en interesse, omdat ik zo’n vrouwelijk lichaam heb. Anderen lachen of schelden me uit. Dat haat ik het meest, dat ik niet gewoon over straat kan lopen. Ik doe het niet expres maar iedereen ziet het, en beledigd mij in het openbaar. Toch zijn er sommige die geïntrigeerd zijn en op een positieve manier op mij afstappen, maar dat zijn uitzonderingen.
Hebben mensen geprobeerd je te veranderen?
“De ‘evangelicals’ vertelden mij dat homoseksualiteit niet bestond, dat ik zondigde en dat God me zou straffen. Ik ben bij de evangelische kerk gegaan, omdat ik mezelf wilde genezen. Maar het klopte niet met wat ik voelde van binnen. Ik ging daar weg. Op mijn zeventiende wilde ik zelfmoord plegen. Ik wilde alleen nog maar dood. Tot langzaam het besef doordrong dat ik niet alleen was. Door het internet leerde ik andere mensen kennen die hetzelfde voelden als ik. Achteraf ben ik blij dat me toch door mijn jeugd heb weten heen te slepen. “
Is de sfeer in de samenleving harder geworden?
“Er komen steeds meer waarschuwingen uit de samenleving waaruit blijkt dat we niet veilig zijn. In magazines wordt opgeroepen ons te vermoorden, we worden bedreigd. Pastoors geloven dat wij achter de kinderen van Oeganda aanzitten en hen ook homoseksueel willen maken. Daarnaast zorgt de anti-homowet ervoor dat we opgepakt kunnen worden. Al die dingen zorgen dat de mensen hier van ons af willen.”
“De haat tegenover homo’s in Oeganda is een combinatie van veel factoren, denk ik. Onze cultuur is erg verward geraakt door de Amerikaanse evangelicals, zij hebben de samenleving tot in haar wortels geïnfiltreerd. Ze bekeren mensen op een enorme schaal en snelheid. Pastoors zoals Ssempa en Male, zij hebben zich openlijk verbonden aan de evangelicals die oproepen om homoseksuelen te vermoorden. Helaas zijn hier ook politici bij zoals David Bahati die oproepen homoseksuelen op te hangen.”
Wat zijn denk je de gevolgen van de dood van David Kato?
“De dood van David Kato is verschrikkelijk. Het heeft onze gemeenschap geschokt. Waar David wel voor heeft gezorgd is dat er nu internationale aandacht is voor ons probleem. Misschien dat daarom de overheid onder druk komt te staan om te praten over rechten voor onze mensen. Wij, de homoseksuele gemeenschap (ook wel LGBT), hebben wel het gevoel dat de hele wereld nu meekijkt, dat sterkt ons. “
