BLOG – “The Last Mile“, zo heten ook wel de laatste paar kilometers van stad naar dorp die bedrijven moeten afleggen om hun producten, kennis en diensten naar het platteland te brengen. Net als vele andere bedrijven in India worstelt ook Rural Spark met die laatste mijl. Onze eigen kilometers liggen momenteel in de deelstaat Bihar. Hoe kunnen we zo snel mogelijk mensen, die nu nog zonder energie op het platteland wonen, voorzien van een alternatief voor kerosine?
Hier op het platteland liggen de kansen. India groeit, met name in de rurale gebieden. Ga maar na: terwijl het aantal mensen dat één dollar per dag verdient in landelijk India van 400 miljoen afneemt tot 250 miljoen in 2020, neemt het aantal mensen dat meer dan vijf dollar per dag verdient in diezelfde tijd toe van 50 naar 150 miljoen. De economie op het platteland groeit zelfs anderhalf keer zo hard.
Voor India’s grootste bedrijven in consumentengoederen zoals Hindustan Unilever zijn de landelijke gebieden inmiddels belangrijker voor de groei dan de stedelijke gebieden. Dáár, in de dorpen, moeten de deo’s van Axe en de noodles van Knorr terechtkomen.
De landelijke klant vraagt een andere benadering dan de stedeling. Alles, van product of dienst tot distributiestrategie, moet worden aangepast aan de landelijke klant. En dat spreekt ons juist enorm aan: we hebben er zelfs een speciale ‘Hidden Design’-aanpak voor. Onze energiekits zijn niet in het lab ontworpen. De ontwikkeling stopt niet omdat wij denken dat het zo moet zijn, nee, ons product ontstaat in deze dorpen, met directe feedback van echte gebruikers. Ze zijn geen participanten in een onderzoek, ze worden meteen gebruiker van het mogelijke product. Zo merkten wij tijdens een eerdere pilot dat onze klanten in het dorp Mohgaon, in Madhya Pradesh, een telefoonlader tussen het zonnepaneel en ons energiekastje hackte. Dit gaf ons het inzicht dat onze volgende versie van de energiekit ook telefoons moest kunnen laden. Voor ons was dat een eyeopener; van tevoren hadden we bedacht dat Indiërs de energiekit alleen nodig zouden hebben voor het licht en bijvoorbeeld een koelkastaccu.
Rural Spark wil niet alleen producten verkopen. Nee, wij willen een netwerk laten ontstaan waarin de gebruiker een actieve rol speelt. Dit maakt de uitdaging voor Rural Spark des te groter. Waar Unilever één kant op distribueert, willen wij twee kanten op. Broodnodig om service te leveren, maandelijkse betalingen op te halen, feedback te krijgen over het gebruik en verbruik (want alleen dan wordt het netwerk slim).
Distributie per scooter
In ons pilotproject in Gaya-district in Bihar, waar we nu opschalen naar honderd klanten, merken we dat het gestructureerd terugkrijgen van formulieren, betalingen en overzichten nog niet altijd lukt. Continu moeten we achter Rajani, de medewerker van onze partner Basix IGS, aanzitten om ons de juiste gegevens toe te sturen en ons op de hoogte te houden.
Toen we net in deze regio begonnen, werden zonnepanelen in onze hotelkamer opgehaald door twee mannetjes op een scooter (zie foto). Inmiddels houdt Kunal Singh, onze werknemer in Gaya, lokaal een pakhuis draaiende en zit er een systeem in het voorraadbeheer met behulp van Google Spreadsheet. Waarschijnlijk vinden ze ons maar lastig met onze processen en alle inzichten in klantgebruik die we willen, maar uiteindelijk doen ze netjes mee en wellicht zien ze nog voordelen ook. Gelukkig helpt de techniek ook mee: pre-paid betalingen via mobiele telefoons, tracking van onze producten via GPS, mensen in het veld uitrusten met smartphones of tablets voor dataverwerking. Laat dit netwerk maar slim worden.
In de komende maanden gaat alles samenkomen, om vervolgens echt groter te kunnen worden; de juiste mix van technologie en handmatige processen, een geschikte partner en het ideale product. Wij hebben er zin in en houden jullie op de hoogte van de ontwikkelingen.
Lees ook blog#1: Een eigen stempel is onontbeerlijk
En: Rural Spark vangt de Indiase zon
