Ontwerpster Marjan van Aubel (29) ziet de toekomst voor duurzaam ontwerpen positief tegemoet. Ze woont in Londen, waar ze momenteel allerlei duurzame interieurartikelen ontwerpt. “Er zijn zo veel dingen mogelijk. We moeten het alleen toepassen.”
Van Aubels positieve mentaliteit heeft ze naar eigen zeggen altijd al gehad. Bewust zijn van de wereld om ons heen en hoe we ermee om gaan is volgens haar belangrijk. “Je moet om je heen kijken. We zitten niet meer in een wereld waarin je zomaar dingen kunt maken. Je moet een responsibility hebben. Het moet een vereiste zijn dat je werk ook duurzaam is.”
Marjan van Aubel won de Toekomstdenkers Pitchwedstrijd en vertelt 27 januari over haar designs bij TEDxYouth in Delft.
Vond je dit altijd al?
“Niet zo bewust. Ik ben wel echt in de natuur opgegroeid. In Bergen op Zoom, een klein stadje. Maar ik ging niet de lege flessen van de buurt verzamelen.
Ik ben wel altijd veel met materiaalonderzoek bezig geweest. Mijn vader heeft scheikunde gestudeerd en mijn zusje ook. Daar hadden we het heel vaak over – kijken hoe materialen werken, dat soort dingen. Dat heb ik wel echt van huis uit meegekregen. Die wetenschappelijke insteek.”
Van Aubel werkt aan haar design de Current Table. Afbeelding: Lenneke Langenhuizen.
Jouw ontwerpen zijn daarom ook een mix tussen wetenschap en design.
“Ja. Wanneer je materiaalonderzoek doet, houdt dat in dat je heel constant proeven doet. Stel dat er iets mis gaat, dan kan je precies achterhalen wat er mis gegaan is. Ik denk altijd na: ik heb de materialen, maar wat kan ik ermee? Ik heb geen vooropgezet plan, maar doe wel gestructureerde proefjes.”
De Current Table van Marjan van Aubel.
Overdag vangt deze tafel licht op, wat daarna omgezet wordt in energie. Het glazen tafelblad bevat een zogenaamde DSC-zonnecel – een zonnecel die zonlicht met kleurstoffen omzet in elektrische energie. Deze zonnecellen laden zich ook op door diffuus licht, in plaats van andere cellen die direct zonnelicht nodig hebben. Daardoor kan de Current Table zich binnenshuis opladen en daar gebruikt worden als een meubelstuk. Vervolgens kun je er bijvoorbeeld je telefoon mee opladen, of een lamp laten branden.
Hoe gaat dit precies in zijn werk?
“Eén van mijn laatste ontwerpen is de Current Table, een energieopwekkende tafel (zie kader). Daarbij begon ik met veel lezen. Zo kwam ik erachter dat je met kleur energie kan opwekken. Toen ben ik naar het laboratorium gegaan en heb ik samen met een wetenschapper allerlei testjes gedaan. Dan kom je erachter hoe de materialen werken. Daarna ga ik pas echt ontwerpen en bedenken hoe ik het kan toepassen. Dat vind ik echt super fascinerend.”
Je hebt aan de Rietveld Academie en Royal College of Art Design Products gestudeerd. Hoe passen duurzaamheid en scheikunde daarbij?
“Ik vind scheikunde erg interessant. Ik heb ook losse vakken kwantummechanica gevolgd, gewoon omdat ik het interessant vond. Daarbij gebruik ik het dus ook om duurzame ontwerpen te maken. Duurzaamheid gaat over mensen, maar de ontwerpen die ik nu vaak zie krijgen zo’n lelijk groen kleurtje waar niet goed over nagedacht is. Mensen nemen dan bijvoorbeeld lelijke zonnepanelen vaak uit schuldgevoel, niet omdat ze graag zonnepanelen willen.”
Jij wilt dus daar tegenin gaan en esthetische én duurzame ontwerpen maken?
“Ja. Als je duurzaamheid op een esthetische manier kan introduceren, als mensen een voorwerp echt graag willen hebben en ermee willen leven, dan moet je nadenken over het menselijke ervan. Het zou veel natuurlijker zijn als alles in je eigen huis zijn eigen energie zou kunnen opwekken. Zodat je geen olie en dat soort dingen meer nodig hebt. Dat zou een ideale situatie zijn. Als alles zelfvoorzienend zou kunnen zijn. Maar dat moet dan ook op een manier kunnen die je zelf wilt, niet dat je aan een touwtje moet trekken en er dan koud water uit de douche komt.”
Een compleet zelfvoorzienend huishouden. Zie je dit als een reëel toekomstscenario?
“Ja, want alle technieken zijn er gewoon. Maar vaak weten wetenschappers niet hoe ze die moeten toepassen, of er is geen geld voor. Er moeten dus nog wat stappen gezet worden en veel meer bewustwording gecreëerd worden. Ik zeg niet over drie jaar, maar over tien jaar zou het kunnen.”
Waar werk je nu aan om dit te bereiken?
“Ik ben een lamp aan het ontwikkelen. Hij is gemaakt van schuimporselein, net als de maanlamp Moonlight. Momenteel doe ik materiaalonderzoek, zodat ik het ontwerp groter kan maken. En het idee van de Current Table wil ik toepassen in glas-in-loodramen. Dan wekken de ruiten energie op en kan er bijvoorbeeld een lamp gaan branden.”
De Moonlight lamp van Van Aubel is gemaakt van een zelfontwikkeld schuimporselein en maakt gebruik van zijn doorschijnendheid om licht te verspreiden. Afbeelding: Wai Ming Ng.
En zo werk je stapje voor stapje naar een betere wereld toe?
“Ja, ik wil echt iets bijdragen aan de wereld. Maar wat ik doe is heel klein. Er zijn zo veel mensen bezig met het broeikaseffect, net als ik. Iedereen heeft zijn kleine verhaaltje en inbreng, maar ze doen wel allemaal iets. Er is niet maar één antwoord op dit probleem. Er zijn heel veel kleine antwoorden.”
