“Ik wil een signaal afgeven. Er zijn zoveel mensen die onder de armoedegrens leven in Nederland en dat wordt nauwelijks gezien. Het wordt tijd dat we de economie anders gaan inrichten.” Pet van de Luijtgaarden (36) omschrijft zichzelf als politiek kunstenaar, die maatschappelijk geëngageerd wil zijn. Volgens hem heeft ruilhandel de toekomst, in ieder geval de komende jaren. “Stel je voor dat de euro eraan gaat. Dan moet je wel andere manieren vinden om met elkaar handel te bedrijven behalve met geld.”
[[{“fid”:”21030″,”view_mode”:”media_original”,”type”:”media”,”attributes”:{“height”:3543,”width”:2362,”style”:”width: 233px; height: 350px; float: right;”,”class”:”media-element file-media-original”}}]]Naast verzamelkunstenaar is Van de Luijtgaarden ook het brein achter de ruilbeurs ‘Ruilen met Robinson’, die in augustus plaatsvindt in de Jaarbeurs. Mensen kunnen kunst ruilen voor zelf meegebrachte artikelen. “Robinson Crusoe overleefde door spullen te ruilen. Ik wil laten zien met de ruilbeurs dat je helemaal geen geld nodig hebt om in je bestaan te voorzien, ruilen is veel creatiever en leuker. Het is een win-win situatie. Bij ruilen geef je meestal iets weg waar jij weinig waarde aan hecht, die ander is er blij mee en jij hebt ook iets leuks gekregen.”
Knuffelboom
Van de Luijtgaarden laat zijn atelier zien vol kratten en karren met aanstekers, poppen en Bicpennen. Vrijwilligers helpen met het uitzoeken van alle spullen en het maken van nieuwe kunstwerken. In de hoek staat een knuffelboom gemaakt van oude teddyberen en verderop een kerk bestaande uit lege videohoezen, met aan de binnenkant TL-buizen in verschillende kleuren. “Je kunt ‘m ook aanzetten, maar `s avonds zie je het effect beter.”
Pet is gefascineerd door de obsessie met spullen die veel mensen hebben. Hij verzamelt verzamelingen, van Barbie´s tot dildo’s, tot oude tijdschriften en kunstwerken van gemaakt LEGO. In 2013 wil Pet leven van ruilhandel, door goederen en diensten te ruilen en zo min mogelijk geld uit te geven. “Het gaat allemaal niet zo snel als gehoopt. Ik was eerst heel rigoureus, dacht ‘dat ga ik meteen doen’. Mijn eerste idee was om dat heel agressief te gaan doen, ik wilde allemaal bedrijven gaan bellen tot ze er murw van werden. Maar nu zoek ik vooral mensen die het echt leuk vinden om te ruilen en die dat ook willen doen.”
Alles hetzelfde
Na een carrière bij de Rabobank, wisselde Van de Luijtgaarden zijn kantoorbaan in voor een loopbaan als fotograaf. “Dan staat je naam nog eens ergens onder en kun je mensen blij maken met iets moois, in plaats van een of ander rapport te schrijven wat toch niemand leest.” Zijn drang tot verzamelen komt voort uit de observatie dat eigenlijk alles hetzelfde is. “Kijk naar de Mediamarkt, daar hebben ze 100 koptelefoons, die allemaal net iets anders zijn. Waarom is er zoveel van hetzelfde? Daar wilde ik iets mee doen.”
Uiteindelijk hoopt hij iets wezenlijks te kunnen veranderen binnen de samenleving. “We vergeten dat het vroeger vrijer was. Alles is tot op het bot geïnstitutionaliseerd. Mensen zijn op zoek naar spontaniteit en die krijg je terug met ruilhandel. We moeten terug naar een maatschappij waar je met een leuk idee al heel ver kunt komen.”
