Kindhuwelijken zijn nog altijd mogelijk in de VS

De controverse rond de Republikeinse senaatskandidaat Roy Moore doet ook de discussie rond tienerhuwelijken weer oplaaien. Nicholas Syrett, hoogleraar Vrouwen- en Genderstudies aan de Universiteit van Kansas, wijst erop dat dergelijke tienerhuwelijken nog steeds kunnen in de VS, in sommige gevallen zelfs bij heel jonge meisjes.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Het lijkt weinig waarschijnlijk dat Moore ooit geïnteresseerd was in een huwelijk met een van de vrouwen die hem hebben aangeklaagd voor ongewenste seksuele aandacht en aanranding. Moore is wel gehuwd met een veertien jaar jongere vrouw, die vijftien was toen hij haar ontmoette. De controverse rond oudere mannen die trouwen met jonge meisjes heeft veel Amerikanen verrast, maar in de realiteit is de praktijk ook in de VS blijven bestaan. Dat ontdekte ik toen ik onderzoek deed naar mijn boek American Child Bride: A History of Minors and Marriage in the United States.

Minderjarigen en het huwelijk

Kindhuwelijken hebben een lange en kleurrijke geschiedenis in de Verenigde Staten. Hoewel activisten al lang aandringen op een verhoging van de wettelijke leeftijd, is het nog steeds in elke staat van de VS mogelijk voor minderjarigen om te trouwen, als ze daarvoor toestemming krijgen van hun ouders.

In Alabama bijvoorbeeld is de minimumleeftijd nu 16, hoewel het in het grootste deel van de geschiedenis van de staat 14 was voor meisjes en 17 voor jongens. Dergelijke verschillen tussen de geslachten waren in het hele land normaal tot de jaren zeventig. En hoewel huwen als minderjarige nu minder gewoon is dan in het begin of midden van de vorige eeuw – twee periodes met een erg hoge frequentie – gebeurt het nog steeds. In de voorbije vijftien jaar zijn in de VS meer dan 207.000 minderjarigen wettelijk getrouwd. Opvallend: vaak waren ze daarbij jonger dan de minimumleeftijd voor seks met wederzijdse instemming in hun staat.

Armere staten

Uit overheidscijfers blijkt dat de praktijk altijd meer is voorgekomen in het zuiden van het land. Dat kan een reden zijn – afgezien van instemming met zijn conservatieve denkbeelden – waarom de publieke opinie in Alabama tijdens de kiesstrijd minder problemen leek te hebben met Moore’s interesse in tienermeisjes. Een van de vrouwen, Leigh Corfman, vertelt hoe Moore als 32-jarige seksuele avances maakte bij haar toen ze 14 was. De twee hadden toen perfect kunnen huwen als ze daarvoor de toestemming van haar ouders hadden.

Vandaag hebben staten als Alabama, Kentucky en West Virginia nog altijd het hoogste aantal tienerhuwelijken. Ze krijgen het gezelschap van Idaho en andere plattelandsstaten in het westen van het land. De staten kampen met hoge armoedecijfers en een sterke positie van religieus-conservatieve groepen, die een vroeg huwelijk vaak zien als een oplossing voor seks onder tieners en ongewenste zwangerschappen. In sommige gevallen wordt het huwelijk zelfs goedgekeurd als het het gevolg is van een verkrachting. In dergelijke gevallen wordt soms afgezien van vervolging als de verkrachter met zijn slachtoffer wil huwen en haar ouders dat goedkeuren.

Wie zijn de tienerbruiden?

Kindhuwelijken worden al lang gezien als een probleem in ontwikkelingslanden, met name in India en verschillende staten in Afrika en het Midden-Oosten. Amerikanen zijn vaak verrast als hen word verteld over de hardnekkigheid van de praktijk in hun eigen land. Velen gaan ervanuit dat het een praktijk is die ooit door immigranten naar de VS is meegebracht, of alleen nog bestaat bij geïsoleerde religieuze sekten. Maar de cijfers vertellen een heel ander verhaal.

Zelfs op het hoogtepunt van de immigratiegolven in de VS, tussen 1910 en 1930, bleken kindhuwelijken nog steeds meer voor te komen bij blanke kinderen van ouders die in de VS waren geboren, dan bij migrantenkinderen van de eerste of tweede generatie. Bij Afro-Amerikaanse meisjes kwam een vroeg huwelijk anderhalf keer meer voor dan bij blanke meisjes. Maar in beide gevallen ging het vooral om arme meisjes in plattelandsstaten.

Ook het verzet tegen kindhuwelijken heeft al een lange geschiedenis in de VS, die teruggaat tot het midden van de negentiende eeuw. Vrouwenrechtenactivisten zoals Elizabeth Oakes Smith en Elizabeth Cady Stanton noemden huwen als tiener “de grote levenslange fout”. Ze vonden dat het meisjes de kans ontnam om zich als vrouw te ontwikkelen en een zekere onafhankelijkheid op te bouwen voor ze hun leven aan een echtgenoot schonken en kinderen begonnen te baren.

Uitzonderingen

Hoewel de wettelijke minimumleeftijd voor een huwelijk in vrijwel alle staten is gestegen sinds de negentiende eeuw, zijn er vrijwel overal ook uitzonderingen ingebouwd die de ouders en/of een rechter toelaten om een huwelijk alsnog goed te keuren bij jongere leeftijden. Dat kan in sommige staten bijvoorbeeld bij zwangerschap of als de tieners al op eigen benen staan. Dat heeft ertoe geleid dat in de laatste decennia in de VS kinderen gehuwd zijn van tien, elf of twaalf jaar oud. Als we met die uitzonderingen rekening houden, zijn er eigenlijk 25 staten die geen absolute minimumleeftijd hebben voor het huwelijk.

Als activisten proberen om die uitzonderingen af te schaffen en de huwelijksleeftijd gewoon op achttien jaar te brengen, zoals ze nu ook proberen in een tiental staten, krijgen ze te maken aanzienlijke tegenstand. Sommige conservatief-religieuze groepen vrezen dat meer zwangere meisjes abortus zullen overwegen als ze niet kunnen trouwen. Anderen zien het huwelijk als de juiste instelling voor een gelukkig en financieel stabiel gezin. Nochtans tonen studies dat tienerhuwelijken meer risico lopen op een scheiding, een vroegtijdig einde van de schoolcarrière, huiselijk geweld en mentale en fysieke gezondheidsproblemen.

Pas wanneer Amerikanen in staat zijn om een meer eerlijke conversatie te voeren over wat het huwelijk echt is – eerder dan een geïdealiseerde versie van huwelijkse perfectie – maakt de afschaffing van tienerhuwelijken in de VS een kans.

Bron: The Conversation

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons