Zo koelen we de wereld

De oplossingen in het boek zijn doorgerekend door 240 wetenschappers. De conclusie: een drawdown, gedefinieerd als het moment dat broeikasgassen in de atmosfeer over hun piek zijn en jaarlijks afnemen, is binnen dertig jaar te bereiken.

“Het is het enige doel dat ergens op slaat. Wat onambitieus is, is aanpassingen doen – denken dat we de opwarming kunnen afremmen en dat zullen overleven. Stel: je rijdt richting een afgrond en trapt te laat op de rem. Dan rijd je nog steeds de afgrond in, alleen langzamer. Dus al die voorspellingen die je overal leest, dat de aarde maximaal twee graden celsius mag opwarmen en dat de hoeveelheid CO2 in de lucht maximaal 450 ppm (parts per million, we zitten nu op 400, red.) mag worden: dat is niet genoeg.

125.000 jaar geleden was de hoeveelheid CO2 in de lucht 290 ppm. In die tijd zwommen er krokodillen in de Theems, leefden er giraffes, nijlpaarden en leeuwen in Duitsland en alligators in Alaska. We hebben geen idee hoe we moeten leven met 290 ppm, laat staan met 450. Dus mensen die ons ambitieus vinden? Daar lach ik om. De opwarming van de aarde beperken tot twee graden is als een langdradige doodswens.”

“Studenten, professoren, wetenschappers, beleidsmensen, ondernemers, filantropen, activisten, overheden, boeren. Iedereen die meer wil weten over hoe we het klimaatprobleem oplossen in plaats van meer feiten aanhoren over het probleem zelf. Die data hebben we inmiddels genoeg.”

“Zelfs de grootste experts ter wereld, van de IPCC (het klimaatpanel van de VN, red.), weten niet wat de vijf best werkende oplossingen zijn om opwarming tegen te gaan. Google het maar. Niemand weet het écht. Wij hebben dat pad gevonden door de oplossingen in kaart te brengen die nu al bestaan en werken, ze te meten en door te rekenen. In feite tonen we de maatschappij wat ze nu al doen, en wat er gebeurt als we die inspanningen uitbreiden. Het is aan mensen, bedrijven, instituties, ontwikkelingsorganisaties, overheden overal ter wereld om iets met de informatie te doen. Niet aan ons.”

“Ja, het hele debat is doorspekt met desinformatie. Wanneer je leest over oplossingen lijkt het haast te gaan over overtuigingen. De een vindt dat we kernenergie nodig hebben om opwarming tegen te gaan, de ander gelooft dat honderd procent zonne-energie het antwoord is. Zelfs ’s werelds meest gerespecteerde wetenschappers praten over overtuigingen en hypotheses. Wij wilden overtuigingen rondom klimaatoplossingen in aantoonbare feiten veranderen.”

“En? Dat maakt geen enkel verschil, de Amerikaanse federale overheid heeft geen van deze oplossingen bedacht of uitgevoerd. Nu niet, nooit niet. De Verenigde Staten zijn nooit een leider geweest op dit gebied. Ze kunnen de staten in het middenwesten van het land weer aan de steenkool proberen te krijgen, de steenkoolindustrie wordt toch elk jaar kleiner. Ze kunnen Keystone XL versneld aanleggen en er zal wat olie doorheen lopen, maar zonnepanelen zijn aan een opmars bezig die niet te stoppen is. De bronnen van drawdown zijn ondernemers, bedrijven, boeren. Trump mag een pathologische leugenaar zijn, dat betekent niet dat hij dingen kan veranderen waar de president nooit werkelijke controle over heeft gehad.”

“Hij doet maar. Dat betekent niet dat bedrijven of andere landen zich terugtrekken. Bedrijven moeten er wel aan meewerken, omdat ze beter voor hun klanten en hun werknemers moeten en willen zorgen. Het leiderschap lag bovendien nooit bij de Amerikaanse overheid, het ligt in China, Denemarken, Duitsland. Amerikaanse burgers zijn blind voor het feit dat we op dit vlak niet de leiding hebben.”