Dat seks het laatste onderwerp was waarmee ik Afrikaanse volwassenen lastig moest vallen, werd mij al op jonge leeftijd duidelijk. Seks hadden alleen de mensen op tv en seksuele losbandigheid was iets om je voor te schamen. En dus verkondigde ik mijn eigen evangelie op het schoolplein, een samenraapsel van Bijbelstudie en leven in het patriarchaat. “Mijn moeder is nog maagd”, kirde ik als mijn witte vriendjes het hadden over hun seksuele bevindingen. Ik had volwassenen immers horen zeggen dat maagdelijkheid het kostbaarste bezit was dat een vrouw kon hebben, mijn eigen moeder kon geen uitzondering zijn. Toen ik als puber naar films ging kijken, inmiddels ontmaagd en ontkerkelijkt, gebeurde dat altijd met de afstandsbediening binnen handbereik, om snel weg te kunnen zappen als volwassenen in het midden van een seksscène de kamer binnenliepen.
“"Kunyaza is het best bewaarde Kamasutra-geheim van beneden de Sahara"
Zoals het Rwandese kunyaza. Een eeuwenoude, mythische seksuele handeling die vaginale ejaculatie verzekert. In L’eau sacré, een Franse filmproductie over dit onderwerp, spreekt men erover als het best bewaarde Kamasutra-geheim van beneden de Sahara. Mannen die hun echtgenoot laten klaarkomen leveren daar trots het bewijs van, door het natte matras in de hete zon te drogen te leggen, duidelijk in het zicht van de buren.
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
