Column

Reddingsboot

Het traditionele huwelijksbootje zou Esra Dede veel goedkeuring vanuit haar omgeving opleveren. “Maar het kind in mij fluistert dat het cruiseschip voor nu een prima plek is.”

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Als klein kind droomde ik ervan om te scheiden van mijn man. Ik droomde over een huwelijk dat na een aantal jaar zou stranden en ik stippelde uit hoe het zou aflopen. Na een flinke ruzie zou ik met mijn koffertje een nacht in een van de beste hotels in Amsterdam verblijven. Dat zou ik doen om van hem af te komen. Ik kon op die leeftijd geen andere toekomst voor mezelf verzinnen. Iedereen in de familie trouwde. Er waren geen andere opties, behalve dat sommigen ook weer scheidden. Met mijn nichtjes spraken we vaak over die belangrijke dag dat wij overhandigd zouden worden aan de volgende familie, als bruid. De droom van elke meid die gerespecteerd wilde worden.
Mijn moeder droomt al een tijd dat ik het huwelijksbootje instap, zoals veel van mijn leeftijdsgenoten langzamerhand doen. Ze heeft zelfs dromen dat ik in wanhoop bij mijn ouders aanklop en vraag of ze mij aan een partner kunnen helpen. Ik kan erom lachen, omdat ik begrijp waar zij vandaan komt. Het huwelijksbootje is als een reddingsboot, die je neerlaat van een zinkend cruiseschip. Na een tijdje met mensen te scharrelen op dit schip, moet je uiteindelijk in de reddingsboot springen, voordat je ten onder gaat als vrijster. Dit is precies het gevoel dat zij bij mij wil aanwakkeren. De potentiële partner die mijn moeder voor ogen heeft, zal namelijk niet wachten op zijn noodlot.

Ik zie mensen zich in angst aan elkaar vastklampen

Langzaam stappen mijn laatste Turkse vrienden in het huwelijksbootje. “28 is de perfecte leeftijd om te trouwen”, zeggen de koppels tegen mij, terwijl ze afscheid nemen van het cruiseschip. Ik zie mensen zich in angst aan elkaar vastklampen. Bang om alleen dood te gaan. Een cultuur-overstijgend fenomeen waar ik geen onderdeel van wil uitmaken. De vrijheid om te gaan en staan waar ik wil, met wie ik wil, past in de tijdgeest waarin ik wil leven.

Het traditionele pad zou veel goedkeuring van mijn omgeving opleveren. Maar het kind in mij fluistert dat het cruiseschip een prima plek is. Tenzij de Leonardo DiCaprio van mijn leven zich laat zien. Dan wil ik het bootje wel een kans geven.

Ik vergeef hem

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons