Keith Baverstock die van 1992 tot 2004 hoofd was van het Europese regionale bureau van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en geldt als een expert op het gebied van de effecten van uraniumstof op celniveau, verklaarde tijdens het rondetafeloverleg dat de aanwijzingen dat verarmd uranium kankercellen kan veroorzaken overtuigend zijn en dat wetenschappers in dienst van het Pentagon daar de grootste bijdrage aan hebben geleverd. Uit die onderzoeken komt duidelijk naar voren dat onder invloed van verarmd uranium het erfelijk materiaal wordt aangetast en lichaamscellen kunnen transformeren tot kwaadaardige cellen die tumoren kunnen veroorzaken. Al deze bevindingen zijn gerapporteerd na de publicatie van rapporten van de Royal Society en de WHO.
Nederland stemde eind 2007 in de Eerste Commissie van de VN tegen een resolutie die opriep tot nader onderzoek naar de gezondheidseffecten van verarmd uranium. De verontwaardiging hierover was bijna Kamerbreed. Onder aanvoering van Kamerlid Krista van Velzen (SP) en Angelien Eijsink (PvdA) werd minister Verhagen ter verantwoording geroepen. In zijn brief aan de Kamer schrijft Verhagen dat Nederland tegenstemde "omdat de resolutie stelde dat verarmd uranium 'potential harmful effects' heeft. [..] Tot op heden is echter, ook door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), geen causaal verband vastgesteld tussen blootstelling aan verarmd uranium en gezondheidsklachten." Die uitspraken worden evenals die van Jack de Vries in zijn brief naar de Kamer gelogenstraft door de publicaties van de wetenschappers van het Pentagon.
Nederland blokkeert dus op basis van achterhaalde informatie urgent onderzoek naar de gezondheidsrisico's van verarmd uranium. In de brief aan de staatssecretaris verzoeken de organisaties de regering de aanname van een causaal verband en het belang van nader epidemiologisch onderzoek te erkennen. Tevens wordt de regering verzocht in EU- en NAVO-verband de noodzaak van een moratorium op het gebruik van verarmd uranium wapens te bepleiten totdat nader epidemiologisch onderzoek uitsluitsel heeft geboden over de gezondheidseffecten. Nederland zou bijvoorbeeld een bijdrage kunnen leveren een Iraaks melktandenonderzoek. Doordat uranium, net als calcium, een botzoeker is, zijn tanden een goede indicator. Als deze tanden bewijs tonen van aanwezigheid van verarmd uranium, dan is dat een duidelijk bewijs van blootstelling aan verarmd uranium. De kosten daarvan stellen helemaal niets voor. Nederland of elk ander NAVO-land kan een dergelijk onderzoek makkelijk uitvoeren zonder dat het financieel merkbaar is.
Het belang van de veiligheid van burgers en van onze strijdkracht in acht nemend, zou het wel erg vreemd zijn om niet de onderste steen boven te willen halen en te onderzoeken wat de eventuele gevaren zijn. De Nederlandse positie in deze is op zijn minst vreemd en zelfs laakbaar te noemen.