Duurzame landbouw was niet iets waar Peter Desisto over nadacht voordat hij naar een seminar ging van de Filipijnse Beweging voor de Wederopbouw van de Landbouw (PRRM), tien jaar geleden. De boer dacht dat de PRRM leningen zou verstrekken, en dat was interessant omdat hij dure bestrijdingsmiddelen nodig had, en kunstmest, en omdat reguliere geldleners woekerrentes vragen. Het seminar ging echter over biologisch boeren.
Desisto hield er een nieuwe landbouwmethode aan over. Hij stopte met chemische input en stapte over op goedkoop kippenvoer om zijn land te bemesten. Hij fokte eenden om de slakken in zijn rijstvelden op te eten en gebruikte inheemse kruiden tegen ziekten. Hij ging niet alleen nog rijst verbouwen, maar ging varkens en pluimvee fokken, en plantte uien voor extra inkomen. “Dat kostte allemaal meer tijd, maar die extra inspanning heeft zich uitbetaald”, zegt hij. Hij heeft zijn schulden afgelost en zijn land blijft gezond, doordat hij het niet meer volstopt met chemicaliën.
|
Terug naar ‘oude’ methodes Wereldwijd groeit de handel in biologische producten met 20-30 procent per jaar en de Filipijnen hebben daar met een markt van 100 miljard dollar (71 miljard euro) een groot aandeel in. Ze exporteren bananen, mango’s, muscovadosuiker, papaja’s, pinda’s, sojamelk, maïs, rijst, kip en rundvlees. De zogenaamde Groene Revolutie in de jaren zeventig verhoogde de landbouwopbrengst – maar tegen hoge kosten. Dure chemicaliën waren slecht voor het land, het water en de gezondheid van de boeren. Daarom pleiten organisaties als de PRRM voor een terugkeer naar biologische landbouw.
|
GroeiIn het komende zaaiseizoen, september-oktober, wil het ministerie van Landbouw 800 miljoen Filipijnse pesos (12 miljoen euro) besteden om boeren te stimuleren biologisch te gaan telen. Er zijn dan ook steeds meer boeren in Nueva Ecija, één van de belangrijkste rijstgebieden op de Filipijnen, die overstappen op biologische landbouw.
Voedselzekerheid
Duurzame landbouw versterkt bovendien de voedselzekerheid van de Filipijnen. “Biologische landbouw is het antwoord. Niet alleen blijft de grond productief, maar landbouw wordt ook rendabel. Daardoor zullen boeren rijst blijven verbouwen”, zegt Jessica Reyes-Cantos, van het Rice Watch and Action Network in Manila.
De regering moet de zelfvoorzienendheid verbeteren door biologische landbouw verder te stimuleren, vindt Cantos, in plaats van tijdelijke oplossingen te zoeken zoals rijst uit het buitenland of gesubsidieerd zaad. Haar aanbevelingen: steun boeren hun eigen zaden te verbeteren, verbeter kredietmogelijkheden voor bioboeren, biedt meer steun voor na de oogst en richt een marketingfonds op om boeren te helpen tegen misbruik van handelaren.
