![]() |
Teresa Cavero, auteur van het rapport Double Edged Prices en hoofd onderzoek bij Oxfam Spanje, signaleert dat het terugdringen van de staat uit de landbouw een vernietigende uitwerking heeft gehad: “Net als in de internationale financiële wereld is er in de landbouw wereldwijd een trend geweest van deregulering, het terugdringen van de staat. Dit heeft een vernietigende uitwerking gehad. Onschuldige levens zijn kapot gemaakt door marktschommelingen. Het wordt tijd dat de wereld zich ervan bewust wordt dat regeringen in ontwikkelingslanden hun arme boeren moeten gaan steunen. Ontwikkelde landen moeten hen daarbij helpen.”
Misplaatst beleid
Zij stelt vast dat in landen waar regeringen hebben geïnvesteerd in landbouw en beleid voor kwetsbare groepen de gevolgen van de voedselcrisis veel minder ernstig zijn. “Misplaatst of ongeschikt nationaal landbouwbeleid, samen met oneerlijke handelsregels en slechte economische adviezen, hebben een situatie geschapen waarbij grote handelaren en supermarkten baat hebben bij de prijsstijgingen, en kleine boeren en consumenten de rekening betalen”, zegt Cavero.
FAO: Financiële crisis kan voedselcrisis verergeren Donoren die getroffen zijn door de financiële crisis moeten niet terugkomen op hun beloftes voor hulp aan arme landen. Hiervoor waarschuwt FAO-directeur Jacques Diouf vandaag. Als westerse landen besluiten om bijvoorbeeld de steun aan de modernisering van de landbouw te verminderen en protectionistische maatregelen zouden nemen dan kan dat de voedselcrisis verergeren. |
Monsterwinsten voor voedselmultinationals
De grootste internationale voedselmultinationals boeken monsterwinsten. Het handelshuis Bunge zag de winst in het tweede kwartaal van 2008 met 583 miljoen dollar stijgen. Dat is vier keer zo veel als in dezelfde periode vorig jaar. De wereldwijde afzet van Nestlé steeg met bijna 9 procent in de eerste helft van 2008. De supermarktketen Tesco uit Groot-Brittannië meldt een winststijging van 10 procent ten opzichte van vorig jaar.
Internationale respons
Oxfam bekritiseert de zwakke reactie van de internationale gemeenschap – zowel in termen van geld als coördinatie. Het rapport pleit voor een gecoördineerde internationale respons, geleid door de Verenigde Naties. “Zodat het broodnodige geld de mensen in nood bereikt, en langetermijn hervormingen worden doorgevoerd.”
![]() |
Bron: World Food Program |