‘Sudan is één vonk verwijderd van ontploffing’

Ahmed komt uit Ad-Damazin, de hoofdstad van de staat An-Nil-al-Azraq. Mensen met wortels in deze regio, of andere conflictgebieden, lopen volgens het in maart 2019 gepubliceerde rapport van Amnesty International meer risico na gedwongen terugkeer naar Sudan. De Sudanese geheime dienst, de National Intelligence and Security Service (NISS), treedt namelijk hard1 op tegen iedereen die ervan verdacht wordt tot de oppositie te behoren.

‘Het wordt de dood, of gevangenschap en martelingen.’ Iedereen die tegen de regering protesteert wordt namelijk als een landverrader gezien, schrijft Ahmed in zijn e-mail. ‘De Sudanese regering vindt dat we ons land te schande hebben gemaakt omdat we protesteren.’

‘Toch vinden mensen in Nederland die over de statussen van Sudanezen beslissen dat gedwongen terugkeer de beste optie is’, schrijft Ahmed. Maar het zuiden van Sudan, waar hij vandaan komt, is allesbehalve veilig. De kaart op de website van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken slaat daar vuurrood uit. Alle reizen naar het zuiden van Sudan worden afgeraden.

Voor Ahmed is zijn tijd in vreemdelingendetentie vooral een angstige geweest. ‘Er kan elk moment een medewerker naar je toe komen met het voorstel je te presenteren bij jouw ambassade, zodat je de nodige reisdocumenten kan krijgen. Of men vertelt dat er een ticket voor je klaarligt en dat je binnen enkele dagen wordt uitgezet. Je leeft elke dag met die angst en je mag slechts een of twee uur per week bezoek ontvangen. Je bestaan wordt gecriminaliseerd.’

Hij vindt het jammer dat veel niet-Sudanezen in Nederland zo weinig over de situatie van Sudanezen weten. Hij wil daar verandering in brengen met zijn tweets over de Sudanese politiek en door mee te lopen met demonstraties tegen het Sudanese regime in Nederland. Daarbij stelt hij de situatie van ongedocumenteerde Sudanezen in Nederland aan de kaak in een reeks columns.

Zo hoopt hij dat ‘activisten, linkse politici, advocaten, rechters en anderen die om gerechtigheid geven’ een beter beeld krijgen van de onrechtvaardigheid in Sudan. Dat is niet zonder risico. ‘Als ze me deporteren en ze zien mijn Twitter-tijdlijn, of beeldmateriaal waar ik protesterend op te zien ben, dan zal ik daar nooit levend de gevangenis verlaten. Die gedachte is eng maar ik wil iets betekenen in deze strijd voor gerechtigheid.’

Op dit moment is een Nederlandse journalist bezig met een onderzoek naar de manier waarop de Sudanese geheime dienst Sudanese vluchtelingen in Nederland behandelt, laat Ahmed weten. ‘Hopelijk wordt zijn stuk snel gepubliceerd en nemen zowel politici als mensenrechtenorganisaties dit serieus.’