Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld.
Word abonnee
Niet meer vliegen, geen vlees meer, of nooit meer nieuwe kleren?
“Veganistisch leven doen mijn partner en ik al. Consumeren doe ik zo min mogelijk: ik koop nauwelijks nieuwe kleren, soms tweedehands en het liefst van merken die echt ‘eerlijk’ zijn. Vliegen is een dilemma: ik wíl niet vliegen, zeker niet met maatschappijen die bijvoorbeeld mensen helpen uitzetten. Maar nooit meer in een vliegtuig stappen? Mijn netwerk is internationaal en over de hele wereld zitten mensen die ik liefheb. Hen nooit meer zien zou ik vreselijk vinden. Ik kies er wel voor om me niet voort te planten, al sluit ik ooit nog samenleven met opgroeiende kinderen niet uit – die hoef ik alleen niet zelf op de wereld te zetten.”
Yvette Luhrs (1985) is sekswerker en -deskundige, en activist, pornomaker en webcam-performer. Ze schrijft over de seksindustrie en was twee jaar voorzitter van PROUD, de belangenvereniging voor sekswerkers in Nederland. Dit jaar werkte ze mee aan het boek United under a red umbrella, over sekswerkergeleide organisaties wereldwijd, en ontwikkelde ze met Stichting Humanitas de e-learning Hulp en zorg aan sekswerkers.
Idealist of ondernemer?
“Met sekswerk, zoals webcammen, voorzie ik in mijn levensonderhoud, zodat ik tijd overhoud om te investeren in educatie en activisme. Ik kon me zo bijvoorbeeld jarenlang (deels vrijwillig) inzetten voor PROUD, de belangenvereniging voor sekswerkers. Ook schrijf ik veel en ben ik betrokken bij educatieve projecten. Ondanks bepaalde problemen die ik heb tegen de seksindustrie – zoals de beperkende invloed van Amerikaanse wetgeving en de keuze-onvrijheid door de monopoliepositie van enkele grote pornoplatforms – blijf ik het werk doen. Ik wil mijn vrijheid en vrije tijd voor geen goud missen. En ik vind sekswerk gelukkig ook gewoon heel leuk.”
Optimist of pessimist?
“Ik ben vrij sceptisch over hoe goed het gaat met de wereld. We hebben de menselijke seksualiteit echt verpest, vind ik. Door alle taboes kunnen we die niet vrij beleven, wat tot veel leed leidt – al is er langzaam meer ruimte om over porno en seks te praten. Er is meer diversiteit aan voorkeuren gekomen en zeker niet alle porno is vrouwonvriendelijk. Dat is veranderd, zowel binnen de ‘gewone’ producties als door het uitbrengen van feministische porno, films met een politiek tintje of gericht op transgender personen. Het belangrijkste is dat de variatie binnen seks en porno nu meer erkend wordt. Zodat iedereen zichzelf erin kan herkennen. Waar ik moeite mee heb, is wanneer die heel persoonlijke emotie binnen het kapitalistisch systeem oneerlijk vermarkt wordt. De sekswerker is, net als een kapper of timmerman, ook gewoon een dienstverlener en heeft net zo goed recht op een aandeel in de winst en goede arbeidsomstandigheden. Dat gaat niet altijd goed en daar strijd ik tegen.”
“Mensen hebben de mond vol van misstanden in de industrie, maar zelf betalen voor hun porno, hó maar
Vrienden meetrekken naar een demonstratie, of mensen er niet mee lastig vallen?
“Zo veel mensen zeggen dat vrouwen worden uitgebuit of dat alle porno vrouwonvriendelijk is. Wat ze eigenlijk willen is dat de hele sector niet zou bestaan. Maar wie kritisch is, moet ook willen werken aan hoe het anders moet. Loze kritiek zonder constructieve inslag, dat stoort me. Mensen hebben de mond vol van misstanden in de industrie, maar zelf betalen voor hun porno, hó maar. In discussies met vrienden of familie ga ik er met gestrekt been in. Ik zal niemand publiekelijk shamen, maar zeg wel waar het op staat. Mijn opvattingen zijn de afgelopen jaren meer uitgesproken geworden en gelukkig heb ik ook veel mensen om me heen die er hetzelfde in staan.”
Intersectioneel feminisme en validisme: termen die iedereen zou moeten kennen of geen idee waar ik het over heb?
“Is het echt zo moeilijk om afstand te nemen van kwetsende tradities?
“Veel van mijn vrienden komen uit activistische kringen. Dat is inspirerend. Soms verbeteren we elkaar ook, op taalgebruik bijvoorbeeld. Is het echt zo moeilijk om afstand te nemen van kwetsende tradities of gehoor te geven aan hoe mensen genoemd willen worden? In de kern zijn wij mensen kwetsbare wezens. Die kwetsbaarheid accepteren, en daar vriendelijk en zorgvuldig mee omgaan, dat moet volgens mij het streven zijn. Persoonlijk heb ik veel gehad aan het vinden van gelijkgestemden. Onderdeel zijn van een community heeft voor mij gezorgd voor zingeving.”
Dit artikel verscheen eerder in OneWorld-magazine.
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
Terugkerende klant? Klik hier om in te loggen
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen
