Waarom maak je het programma?
Seksualiteit is meer dan alleen ‘de daad’. Het gaat over wie je bent, waar je vandaan komt, over je diepste wezen. In Uganda roepen veel kerken dat seks een zonde is. Maar seks is juist iets heel moois. Er bestaan veel misstanden over seksualiteit in de Ugandese cultuur. Bijvoorbeeld dat meisjes seksspeeltjes zijn, en homoseksualiteit iets van de duivel is. Veel jongeren weten niet meer wat ze moeten geloven.
Je kreeg zelf al jong met vooroordelen te maken
Mijn moeder stief toen ik een baby was aan de gevolgen van HIV. Mijn zus en stiefvader zorgden voor mij. Zij was ook HIV positief. “I’m gonna die, Humphrey’’, zei ze dan tegen me. Op school behandelde iedereen me alsof ik ook HIV had. Nadat mijn moeder overleed, waren we de talk of the town, de ‘besmette familie’.
Toen ik acht was, was ik een keer ziek op school. De juf belde mijn zus op. “Kom hem alsjeblieft ophalen,’’ zei ze, “we willen niet dat hij doodgaat hier op school.’’ Dat raakt je als klein jongetje. Ik raakte verward. Was ik nu ziek of niet? Wie ben ik eigenlijk? Op negenjarige leeftijd vroeg ik een HIV-test aan. Ik was het eerste kind ooit dat een HIV-test wilde doen. De arts was stomverbaasd, en vroeg: ‘’Wil je dit écht zelf? Niemand heeft je gedwongen?’’
En toen kwam de uitslag…
“Je bent niet HIV-positief’’, vertelde hij me. Ik geloofde het niet. Ik dacht dat ze me bedrogen, dat iemand de arts had omgekocht.
Hoe kwam de omslag?
Er kwam een voorlichtingsprogramma op school over HIV en aids. Eindelijk! Ik kreeg inzicht in wie ik was, geen HIV-slachtoffer! Ik werd sterk en wilde andere mensen helpen, en vol passie vertelde ik iedereen over deze onderwerpen. Op een goed moment vroegen de leraren zelfs of ik de voorlichtingslessen over wilde nemen. Zo stond ik ineens klasgenoten les te geven. Ik zei: ‘’Jij hebt HIV? Dan wil ik je vriend zijn!’’ Ik had ook vrienden die homoseksueel waren, en nam het voor hen op. Na mijn middelbare school startte ik met een klein beetje geld het tv-programma ‘Youth of life’, om meer jongeren te kunnen voorlichten.
Het werd een succes!
Heel snel groeide het programma uit tot de meest bekeken show in Uganda. Via discussie op Facebook bepalen we de onderwerpen voor de show, bijvoorbeeld abortus of soa’s. Dagelijks krijg ik brieven en mails van jongeren die dingen aan mij schrijven die ze niet tegen hun ouders durven te zeggen. Ik ben een beetje het rolmodel voor jongeren in Uganda geworden. Een beetje zoals de president. Iedereen vertrouwt de president. Iedereen vertrouwt ook mij dingen toe. Ik hoop in de toekomst meer rond te reizen en langs scholen te gaan om jongeren te vertellen over seksualiteit.
