Een van mijn zusjes is stewardess. Van haar heb ik geleerd dat je beter geen ochtendvlucht vanaf Groningen kunt boeken, omdat de kans dat de crew dan al nuchter is, even klein is als het desbetreffende vliegveld. Ook vertelde mijn langbenige zusje me over keren dat ze met een lege kist vlogen. Dan, zei ze, gebeuren er spectaculaire dingen in de lucht…
Telkens vraag ik me af waar die aantrekkingskracht vandaan komt. Wat maakt seks in de lucht zo aantrekkelijk? Is het de luchtdruk, of zijn het de mooie meisjes in uniform? Is het de afgesloten ruimte, of het idee dat je 10 kilometer boven het aardoppervlak zweeft?
De komende dagen zal het luchtruim boven Amsterdam gesloten zijn voor al het burgerluchtverkeer. Ook lichte onbemande voertuigen zoals modelvliegtuigjes en drones moeten aan de grond blijven. Toch zullen hoog boven ons de vonken er vanaf springen, als het mooi weer is tenminste.
Hoog boven ons wordt de liefde bedreven. En op koninklijk niveau. Terwijl Beatrix zich klaarmaakt om troonsafstand te doen, verlaten jonge bijenkoninginnen de kast om te paren. Wanneer deze ‘prinsessen’ hun bruidsvlucht maken zijn ze pas een paar dagen oud. Dit is de eerste (en mogelijk laatste) keer dat ze de kast verlaten. Toch vindt elke jonge deerne zonder moeite een darrenverzamelplaats. Hoog boven de bomen (10 tot 40 meter) komen de meest aantrekkelijke mannen uit andere bijenkolonies samen. Zodra de maagdelijke prinses opduikt zwermen de darren om haar heen. Er ontstaat een darrenkogel of darrenkomeet, maar de prooi in kwestie laat zich niet zomaar pakken. Ze vliegt steeds hoger. Alleen de sterkste, snelste darren kunnen haar bijhouden. Hoog in de lucht, soms op wel 60 meter, vindt een ware orgie plaats.
Darren hebben maar één doel, namelijk: seks met de koningin van een ander volk. Op die manier zorgen ze ervoor dat het DNA van hun eigen volk verspreid wordt. In de documentaire More Than Honey (sowieso de moeite waard om te kijken, en nú in de bioscoop) zie je deze spectaculaire seks in de lucht van dichtbij. De mannetjesbij vliegt achter de koningin en paart met haar. Na enkele seconden komt hij klaar. Daarbij scheurt een deel van zijn achterlijf open en stort hij neer. De koningin vliegt verder en laat zo een spoor van dode mannen achter. Als ze genoeg sperma heeft verzameld (tijdens haar bruidsvlucht kan ze tot wel 80 miljoen zaadcellen ontvangen van zo’n 10 tot 20 verschillende mannen) keert ze terug naar haar volk. Tenzij ze gaat zwermen, zal de koningin de rest van haar leven doorbrengen in de kast. Zij is legbatterij voor volk en vaderland en kan dagelijks wel 2000 eitjes leggen, het dubbele van haar lichaamsgewicht.
Toevallig wordt er vandaag ook op hoog politiek niveau over de bijen beslist. De Europese Commissie stemt namelijk vandaag (maandag 29 april 2013) over het voorstel om het gebruik van neonicotinoïdehoudende gewasbeschermingsmiddelen in de landbouw te verbieden. Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat deze pesticiden de hersenen van bijen aantasten. Toch wordt er door de leveranciers hard gelobbyd om een Europees verbod tegen te gaan.
Twee weken geleden schreef ik een artikel over de bijensterfte die de afgelopen jaren steeds zorgwekkendere vormen heeft aangenomen. Ik ben zelf imker, en probeerde uit te leggen waarom wij mensen een voorbeeld zouden moeten nemen aan bijen. Het gaat slecht met de honingbij en wij zijn daar, hoe je het wendt of keert, verantwoordelijk voor. De manier waarop wij leven is volgens mij teveel gericht op individuele winst op de korte termijn. Wij gebruiken ‘de natuur’ terwijl bijen er in harmonie mee leven.
Toeval bestaat niet, en de lente is een hoopvol seizoen. Zelfs in de meest dorre relaties kunnen vlinders weer gaan fladderen. Vandaag is die dag, al zou je dat als je naar buiten kijkt misschien niet zeggen. De lente is het seizoen van de eerste warme parkdagen, fietsen zonder jas, de grote schoonmaak, bloesem, fruit, eitjes, ijsjes, rokjesdag, een nieuwe zonnebril kopen, flirten op het terras. Het is een hoogst romantisch seizoen en vandaag hangt die (seksuele) spanning in de lucht.
Daarom hoop ik dat deze ultieme lentedag waarop alles samenkomt, een teken is dat het tij gaat keren. Vandaag kan de Europese Commissie een klein begin maken om onze leefomgeving en die van de bij te verbeteren. Als alles vandaag en morgen goed gaat, liggen we volgend jaar met Koningsdag even oranje en even aangeschoten in het park, terwijl er boven ons vrolijk (maar dodelijk) en koninklijk gecopuleerd wordt.
