De lobby van het Amsterdamse Backstage Hotel staat vol met dierenrechtenactivisten, pers én mensen uit de muziekindustrie. Ze wachten geduldig op de officiële presentatie van de nieuwe veganistische chiliburger van festivalcateraar Just Like Your Mom.
Eigenaar Etjen van der Vliet stuitert nerveus op en neer tussen de keuken en de bezoekers van de burgerpresentatie: ‘Er zijn tegenwoordig heel veel hippe vleesvervangers die zoveel mogelijk op vlees moeten lijken. Maar dat hoeft helemaal niet. Onze burger bestaat gewoon uit bonen, quinoa en mais.’
Het is inmiddels zo’n zes jaar geleden dat de nu 39-jarige Van der Vliet begon met het verzorgen van veganistische catering op allerlei muziekfestivals, waaronder imiddels Pinkpop, Solar en de Gentse feesten in België. Just Like Your Mom is de grootste veganistische festivalcateraar die Nederland rijk is: ‘De wereld van de festivalcatering is bijna helemaal in handen van een paar grote jongens. Dat is ook logisch, je moet wel 60.000 man per dag van eten zien voorzien. Meestal betekent het dat festivalpubliek bagger voorgeschoteld krijgt. Dat proberen we te doorbreken. Het bizarre is dat wij als veganistische cateraar op veel festivals ook nog eens het goedkoopst zijn.’
Etjen van der Vliet groeide op in het zuiden van Limburg. Hij zit onder de tatoeages en vroeger kraakte hij panden. Voor hij festivalcateraar werd, reed hij al bekende bands door Europa in één van zijn vele eigen toerbussen. Dat doet hij nog steeds: “Festivalwerk is seizoenswerk, een deel van mijn geld verdien ik als toermanager. Als je tweehonderd dagen per jaar met een band op toer bent merk je pas wat voor een rotzooi je af en toe voor je neus krijgt.” Reden genoeg voor Van der Vliet om zich op de festivalcatering te storten. Volgens zijn eigen standaarden uiteraard. Met de vleesindustrie wil de voormalige kraker niets te maken hebben.
Zijn veganistische alternatief is gericht op mainstream festivalpubliek, niet alleen op de toch al bewuste consument: ‘Bij Just Like Your Mom werken mensen die al twintig jaar hun vegan idealen nastreven, maar we zien veganistisch eten momenteel hip worden. Sommige mensen uit de oude kraakscene vinden dat ik te commercieel bezig ben. Maar we zijn wel mooi de grootste volledig veganistische cateraar in de Benelux. Omdat wij grote festivals afgaan, laten we aan zoveel mogelijk mensen zien dat vlees helemaal niet nodig is om lekker en gezond te eten.’
De nieuwste chiliburger van Just Like Your Mom wordt geproduceerd en gepresenteerd in samenwerking met Kamikaze Productions, een PR-kantoor dat banden heeft met het underground platenlabel Suburban Records. ‘Wat wij willen is een voedselrevolutie in de muziekindustrie’, schreeuwt Alfred van Luttikhuizen van Kamikaze, staand op een stoel in het Amsterdamse Backstage Hotel. Het merendeel van de aanwezigen staat goedkeurend chiliburgers te eten. De vloer is binnen korte tijd bedekt met mais en bonen. Van der Vliet kijkt tevreden rond terwijl hij twee glazen bier in zijn onder getatoeëerde handen klemt.
Niet iedereen is altijd even enthousiast. Sommige mensen voelen zich aangevallen omdat ze het idee hebben dat ze iets opgelegd krijgen. ‘Tijdens een festival in Eindhoven kwam er op een gegeven moment een man boos verhaal halen bij ons. Zijn dochter had hem er op gewezen dat hij al de hele dag vegetarisch at. Hij voelde zich geconfronteerd met zijn eigen vooroordelen omdat hij niet door had dat wij geen vlees verkopen. Anderen vinden dat wij mensen uitsluiten door alleen veganistisch eten aan te bieden. Ik vind dat onzin. Ze hoeven niet bij ons te eten.’
Volgens van der Vliet lijkt het festivalpubliek op de samenleving in het klein: ‘Tussen de tien tot vijftien procent van de aanwezigen wil wel vegetarisch of veganistisch eten. Als wij op een totaalpubliek van vijftigduizend man een aanzienlijk deel lekkere, veganistische burgers kunnen serveren, is dat winst. Zo laten we geleidelijk aan zien dat veganisme niets te maken heeft met het geitenwollensokkenimago dat er nog steeds aankleeft.’
Vegetarisme en veganisme beginnen langzaam door te dringen buiten de geijkte subculturen, zegt Van der Vliet lachend: “In de dance scene zie je steeds meer vegetarisch eten.” Drugsgebruik heeft een verassende invloed op zijn verkoopcijfers. “Als je op een festival staat waar veel speed gesnoven wordt verkoop je gewoon minder. Mensen met xtc op vinden alles fantastisch en kopen dus ook veel burgers.” Maar op een nuchtere maag doet vegan het ook goed: “Op een normaal straatfestival als de Gentse Feesten breekt er een volksopstand uit als mensen onze hazelnootburger niet kunnen kopen.”
