Kiza Magendane slaat nog net niet met gebalde vuist op tafel. “Migrantenjongeren hebben vaak geen werkervaring en een erg beperkt netwerk. Daardoor komen zij lastig aan een baan.” Kiza kwam zeven jaar geleden vanuit Congo naar Nederland en heeft zelf een migrantenachtergrond. Om zich heen ziet hij regelmatig werkloze migrantenjongeren en hij besloot daarom aandacht aan dit onderwerp te besteden door er een rapport over te schrijven.
“Ik ben geen fan van de slachtofferrol. Als jij als jonge migrant in Nederland komt wonen en vindt dat je in een minder luxe positie zit die je wilt verbeteren, dan moet je er zelf iets aan doen. Met je vinger wijzen en iemand anders de schuld geven lost niets op.”
Het rapport van Kiza Magendane, genaamd ‘Klare Taal’, geeft oorzaken en aanbevelingen over werkloosheid onder migrantenjongeren. Samen met drie andere jongeren, die allemaal hun eigen onderwerp kozen en daar meerdere maanden aan werkten, presenteerde Kiza afgelopen donderdag zijn plan in de Nieuwspoort in Den-Haag. Het project ‘Inclusion of African Youth in Europe’ waar Kiza’s rapport onder valt, werd opgestart door debatorganisatie IDEA NL.Welke concrete oplossingen heb jij bedacht voor dit probleem?
“Jongeren moeten verbonden worden met de samenleving en met andere mensen die jongeren aan een baan kunnen helpen. We moeten sociale dienstplicht opnieuw invoeren. Jongeren doen dan één jaar lang actief vrijwilligerswerk en komen daardoor in aanraking met de samenleving, werkgevers en kunnen zo een netwerk opbouwen. Ook heb ik een nieuwe strategie bedacht, de Maatschappelijke en Lokale Werkstrategie en Ontwikkeling (LMWO). Het houdt in dat er op lokaal niveau hulp moet komen voor de ontwikkeling van de jongeren. Dit kan door scholing te bieden en laagdrempelige mentorprojecten op te richten. Bijvoorbeeld buurtbewoners die de jongeren helpen bij het schrijven van sollicitatiebrieven en het maken van een CV. En dit moet lokaal gebeuren, omdat je in een gemeente woont waar de mensen jou kennen en weten wat jij nodig hebt. Ook moet er een speciale ambassadeur komen.”
Waarom een ambassadeur?
“Een speciale ambassadeur kan zorgen voor aandacht voor het probleem, maar ook onderling bemiddelen. Niet alleen dat, hij of zij moet natuurlijk ook een voorbeeld zijn voor de jongeren. Mitchell Esajas zou bijvoorbeeld een hele goede ambassadeur zijn. Hij is voorzitter van New Urban Collectieve, een organisatie die jongeren met een migrantenachtergrond probeert te motiveren. Hij organiseert workshops en netwerkborrels voor migrantenjongeren en heeft veel passie voor zijn werk.”
Moet er echt zoveel energie in dit probleem gestoken worden?
“Absoluut. Je kunt wachten tot de jongeren in de bijstand of criminaliteit belanden, of je gaat hun kracht en potentie gebruiken op een goede manier. Jongeren met een migrantenachtergrond hebben een frisse blik op zaken, omdat het er bij hun in het land van herkomst op een hele andere manier aan toe ging. Waarom als samenleving deze kwaliteiten niet gebruiken? Werken geeft ook eigenwaarde. Werkloosheid vind ik een vorm van structurele sociale uitsluiting.”
Hoe ga je ervoor zorgen dat er ook echt iets met het plan gedaan wordt?
“Om te beginnen hoop ik dat er een grootschalige discussie opgang komt door er met veel mensen over te praten. Ook ga ik nog meer tijd in mijn rapport investeren om het hopelijk straks te kunnen overhandigen aan minister Asscher. Want dit is zeker niet het einde!”
