In het noordoosten van Brazilië, in de stad Natal, is een heel nieuw stadion gebouwd door bouwbedrijf OAS en Amsterdam Arena als consultancy bedrijf. Zij lieten zich door Plan Nederland overhalen om samen met Randstad 150 jongeren uit de arme wijken rond het stadion op te leiden tot hostess voor het stadion.
Een van die jongeren is Aíssa Basílio (22 jaar). Ze was tijdens de opening van het stadion op 22 januari voor het eerst in functie als hostess: “Dat was spannend, want alles was nieuw. Maar ik ken het stadion inmiddels op mijn duimpje.”
Het bouwwerk (Arena das Dunas, 'duinarena' genaamd) is geïnspireerd op de grote zandduinen in de omgeving. Het enorme ding dreigt een 'witte olifant' te worden, zoals ze hier zeggen: onmogelijk, omdat er na het WK geen voetbalpubliek is voor de 32 duizend toeschouwers, waar het stadion voor is gebouwd. Andere functies zoals een winkelcentrum en evenementen als popconcerten moeten het gat gaan dichten.
Het stadion is schitterend, volgens de linkse Aíssa, al voelt ze zich er niet 100 procent op haar gemak: “Ik heb voor het eerst echt gevoeld dat ik op een plek ben, waar ik, noch mijn vrienden, op bezoek kunnen. Het is te duur. Je weet dat het verschil tussen rijk en arm bestaat, maar het ook voelen is wel een ander verhaal.”
Aíssa groeide op in de noordelijke, arme periferie van Natal: “Mijn moeder is kapster, mijn vader kleermaker. We hebben het niet breed thuis, maar de laatste jaren zijn we er wel langzaamaan op vooruitgegaan. Ik studeer inmiddels psychologie en doe ook een opleiding civiele bouwkunde. Dat zijn wel heel uiteenlopende dingen hé? Maar ja, ik moet breed inzetten om straks een huisje te kunnen kopen en enige financiële zekerheid te hebben.”
De opleiding tot hostess in de Arena das Dunas, die Aíssa via een trainingscentrum voor jongeren ontdekte, was een uitkomst. Nu kan ze naast haar studies op flexibele uren werken in het stadion: “Mijn broer en ik hoeven thuis niet bij te dragen voor de kost, maar we betalen wel onze eigen studiekosten, zoals de bus en studiemateriaal. Nu word ik een paar keer per maand opgeroepen en verdien dan voor zes uur werken 65 reais (zo´n 20 euro).”
Van dat bedrag zal Aíssa niet rijk worden en ze zal dus voorlopig ook nog niet voor haar lol naar het stadion gaan, beaamt ze: “Dat zit me wel dwars. Het is niet voor iedereen. En dan zeggen sommige mensen dat ik gewoon afgunst voel, maar dat is het niet. Ik wil dat iedereen – bij wijze van spreken – een iPad kan kopen.”
Op sociaal vlak moet er nog heel wat gebeuren in Brazilië, vindt Aíssa:“We hebben vooral beter onderwijs nodig en meer veiligheid. Maar voor dit moment hoop ik vooral dat het WK voor meer mensen wat geld oplevert.”
