[[{“fid”:”28963″,”view_mode”:”file_styles_artikel_halve_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_halve_breedte”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”attributes”:{“class”:”styles file-styles artikel_halve_breedte media-element file-file-styles-artikel-halve-breedte”,”id”:”styles-4-0″}}]]Tin
Een medewerker van een smelterij toont een stuk omgesmolten tin.
Er heerst goudkoorts op Banka, een eiland in het westen van Indonesië. Vissers, groentetelers en handelaars beproeven hun geluk nu in de bossen, de bergen en op zee. Mannen, vrouwen en kinderen spitten er de bodem om op zoek naar tin. Ze graven kuilen met behulp van luidruchtige generatoren, spuiten met rubberen slangen het zand tussen de wortels van omgehakte bomen vandaan en verzamelen het tin dat vrijkomt in plastic kommetjes.
De techniek hebben de tinzoekers gekopieerd van industriële mijnbedrijven. Enorme baggerschepen voor de kust vernietigen de koraalriffen en vervuilen het water, terwijl graafmachines op het land een gatenkaas van putten en onvruchtbare grond achterlaten. Het werk is riskant voor de arbeiders. Elke twee weken komt er wel iemand om, meestal bij een landverschuiving als gevolg van het graven.
“Ik heb geen alternatief.” Jon, die in de bossen zoekt naar tin, werkte op een peperplantage, tot de prijs van de specerij zo hard kelderde dat hij zijn gezin niet meer kon onderhouden. Het zoeken naar tin is zijn uitweg. “Het is als gokken in een casino. Je kunt geluk hebben: je graaft een gat, je vindt een hoop tin, en je bent een rijk man.”
[[{“fid”:”28959″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”attributes”:{“class”:”styles file-styles artikel_volle_breedte media-element file-file-styles-artikel-volle-breedte”,”id”:”styles-6-0″}}]]Grootschalige afgraving door graafmachines op het industriële mijnterrein op het Indonesische eiland Banka
Op veel locaties waar tin wordt gewonnen, blijft na delving van de grondstoffen een kaal landschap van kraters en kuilen achter.
[[{“fid”:”28965″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”attributes”:{“class”:”styles file-styles artikel_volle_breedte media-element file-file-styles-artikel-volle-breedte”,”id”:”styles-6-0″}}]]
Vanaf vlotten worden slangen naar de zeebodem geduwd om zand op te pompen
[[{“fid”:”28960″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”attributes”:{“class”:”styles file-styles artikel_volle_breedte media-element file-file-styles-artikel-volle-breedte”,”id”:”styles-6-0″}}]]Tinzoekers
Met rubberen slangen wordt zand uit de zee gepompt en controleren de tinzoekers het op aanwezigheid van tin.
[[{“fid”:”28961″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”attributes”:{“class”:”styles file-styles artikel_volle_breedte media-element file-file-styles-artikel-volle-breedte”,”id”:”styles-6-0″}}]]Een tinmijnbouwer aan het werk
In een put in een illegale mijn.
1300 gradenEen werknemer van een smelterij rust uit nadat hij tin heeft gesmolten in een oven van 1300 graden celcius.
