Van 18 tot en met 26 maart is in Den Haag het Movies that Matter filmfestival. Op OneWorld.nl elke dag een recensie van een film die hier draait. Vandaag: Atomic Heart.
De film Atomic Heart is te zien op het Movies that Matter filmfestival in Den Haag op de volgende momenten:
- zaterdag 19 maart 2016 – 22:15 uur
- zaterdag 26 maart 2016 – 21:30 uur
Twee hippe vriendinnen uit Teheran rijden in Atomic Heart terug van een feestje. Lacherig en laveloos. De een heeft MS en moet om de haverklap naar de wc.
De ander staat op het punt om uit te reizen naar Rome, vanwege een hartoperatie van haar moeder.
[[{“fid”:”45951″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”ATOMIC HEART Trailer”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”ATOMIC HEART Trailer”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”ATOMIC HEART Trailer | 2015 LA Film Fest”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]
Atomic Heart, de tweede speelfilm van Ali Ahmadzadeh, voert ons terug naar 2010, het jaar na de roemruchte verkiezing die Ahmadinejad zijn tweede overwinning bracht, of beter gezegd; waarin hij die claimde. In het kader van een programma om de Iraanse economie uit het slop te halen, keert de regering burgers een maandelijkse toelage uit.
Wanneer de relaxte vriendinnen een aanrijding veroorzaken, moet ter plekke financieel geschikt worden. Cash hebben ze niet bij zich en de geldautomaten zijn leeggetrokken: op die dag is net de maandelijkse toelage uitgekeerd. Out of the blue dient zich een redder in nood aan. Een man met de looks van George Clooney. Weiger zo’n man maar eens een lift.
Wurggreep
Met de entree van Toofan, de George Clooney-look a like, kantelt de film. De vriendinnen komen in zijn wurggreep. Hij solt met ze, sjanst met ze, en neemt vanaf de achterbank van de auto het heft in handen. Regelrecht onheilspellend wordt het, als ook zijn vriend op de achterbank plaatsneemt. Is dat niet Saddam Hussein?
Atomic Heart is een geestige, intelligente film. Een film die gaandeweg duisterder wordt, letterlijk en figuurlijk. De film is genoemd naar het experimentele studioalbum van Pink Floyd, Atom Heart Mother. Zoals dat album zich niet laat herleiden tot één muzikale stijl, zo is deze film een soort surrealistische crossover van drama, comedy, roadmovie en thriller.
In het (ons) minder bekende Teheran dat regisseur Ahmadzadeh ensceneert, wordt geflirt, gedold en oeverloos gekletst. Over film, Club 27, de uitvinding van de wc, maar ook over het Iraanse atoomprogramma. We zien jonge vrouwen, die onafhankelijk zijn en genieten van het leven. Maar ook een Teheran waar dromen en nachtmerries op elkaar botsen. Waar je droomt dat je simpelweg verlegen zit om een vuurtje, maar prompt op een atoomexplosie wordt onthaald. Waar je mensen niet kunt vertrouwen. En niets of niemand hoeft te zijn wat of wie het lijkt.
Atomic Heart sleurt je steeds verder mee in het explosieve universum van een dictator. En het epicentrum daarvan kan overal opdoemen. Ook op de achterbank van de auto, na een feestje.
