Ik wilde altijd de reclamewereld in, want daar kon je media maken die veel mensen zouden zien. Dat zag ik als een sport. Het leek me cool om te vertellen dat ik de persoon was achter die reclamespotjes. Reclame was voor mij een status-ding.
‘Dertig seconden voor Supradyn’, juist, die vitaminepillen. Ik was 23 en liep stage toen onze zelfgemaakte reclame op alle grote Nederlandse zenders te zien was. Maar toen ik de reclame live zag, samen met honderdduizenden Nederlanders, voelde ik verwarring in plaats van voldoening. “Werken die pillen wel?”, vroeg ik me af. “Wie ben ik hier aan het helpen?”
Ik wilde geen nieuwe smaken tandpasta en geuren shampoo verkopen. De wereld kan prima zonder dat alles
Kiloknallers versus voedselverspilling
Die twijfel bleef en opeens ging ik de reclamewereld heel anders zien. De ene week werkte ik om de kiloknallers van een supermarkt te promoten, een week later bedacht ik een campagne tegen voedselverspilling. Nog voor het einde van mijn stage begon ik me af te vragen wat ik zelf vond van de grote verschillen tussen de campagnes waar ik aan werkte. Had ik hier überhaupt een mening over? Of wilde ik simpelweg leuke filmpjes maken?
Nogal gedesillusioneerd ging ik het afstudeertraject in. Ik wilde de wereld bestormen en veranderen, een indruk achterlaten en mijn ouders en mezelf trots maken. Niet nieuwe smaken tandpasta en geuren shampoo verkopen. De wereld kan prima zonder dat alles.
Jaap Grolleman (26) is een idealist in reclameland. Hij is blogger en werkt als copywriter bij Vandebron. Vandebron is een online marktplaats voor energie.
Media maken met betekenis
Toen kwam Republiq op mijn pad, een startup waar ik me als copywriter bij aansloot. Na een maand werd Republiq hernoemd naar Vandebron, en twee jaar later is het een serieuze uitdager in de energiemarkt. Hier mag ik al die tijd al media maken, maar nu met betekenis, waar ik volledig kan achter staan. Het zijn juist die vragen die me eerst aan het twijfelen brachten, die nu zorgen dat ik straks bij de DJ100 uitreiking ben, in plaats van de zoveelste zelfzuchtige reclameborrel.
Ik hoop dat dit het verhaal is van veel jonge talenten die iets kunnen. Die voor multinationals kunnen gaan werken en daarmee de hypotheek betalen. Of ze vragen zichzelf af wat ze echt willen in hun werkleven en daarbuiten, om daarna al hun talent en energie te stoppen in iets wat daaraan bijdraagt.
Wat vind jij belangrijk?
De Triodos Bank is een voorbeeld voor ambitieuze jonge bankiers, Rogier Cox voor advocaten, Daan Roosegaarde voor kunstenaars, Boyan Slat voor iedereen die onmogelijke ideeën heeft. Volgens mij is daar de DJ100 voor. Om te laten zien dat wij, de nieuwe generatie, ons talent inzetten voor een betere wereld. Want de wereld die we voor ogen hebben, kan al dat talent goed gebruiken. Maar dat begint bij jezelf de vraag stellen: wat vind jij nu echt belangrijk?
