Het was een ‘historische dag’, zei Al Gore dinsdagavond in een tot de nok toe gevulde Ziggo Dome: de dag waarop de EU het Parijse klimaatakkoord ratificeerde en het verdrag dus in werking kon treden. Daar leken de sprekers op het Inspiration360-event (‘het grootste ondernemers evenement van Nederland’) maar matig van doordrongen.
Richard Branson en Bear Grylls
Weliswaar opende prinses Laurentien het hoofdprogramma met een enthousiaste peptalk om in actie te komen voor het klimaat, maar daarna volgde een portie ‘inspiration’ voor de aanwezige ondernemers. Multimiljonair Richard Branson mocht zijn levensverhaal vertellen aan Eva Jinek inclusief ‘ondeugende’ terzijdes (“Op mijn 40ste wilde ik mijn geschiedenis gaan studeren, maar mijn vrouw hield het tegen omdat ik dan alleen maar achter de jonge studentes aan zou zitten”).
Daarna een performance van de Britse Freek Vonk Bear Grylls over zijn beklimming van de Mount Everest en de lessen die je daaruit kon trekken: “De beloning in het leven gaat niet per se naar de meeste getalenteerden, maar naar de niet versagende volhouders.” Na zijn optreden stond een – vast niet duurzame – helikopter klaar om Bear naar zijn volgende optreden te brengen.
Dit is een historische dag
Ook bij Harvard-hoogleraar Anita Elberse die studie maakt van ‘supersterren’ geen woord over klimaat of duurzaamheid. Wel ook weer inzichten in de trant van ‘durf groot te denken’ en ‘aanvaard de mogelijkheid van heroïsch falen’. Ze sloot af met: “Als jullie zo groot geworden zijn als de supersterren die ik bestudeer, laat het me dan even weten. Ik kom graag bij je langs.”
Toen was het de beurt aan Al Gore om het klimaat – en ook wel de avond – te redden. Zijn invloedrijke documentaire ‘The Inconvenient Truth’ (2007 alweer) waarmee hij het klimaatprobleem op de kaart zette, was goedbeschouwd een aangeklede diashow. Ook dit keer bracht de slideshow master een flitsende powerpoint, maar ditmaal met een verrassende wending.
Apocalyptische beelden van Al Gore
Al Gore zette meteen de toon met apocalyptische beelden van afbrekende ijsschotsen, orkanen en overstromingen. Negen jaar na zijn prijswinnende docu zijn de gevolgen van opwarming alleen maar ernstiger geworden. Het poolijs smelt sneller dan verwacht en de weersextremen zijn in opmars, volgens Al Gore omdat verschillende invloeden zoals opwarming in de oceanen en grotere regenhoeveelheden, op elkaar inwerken. Ook Matthew kwam voorbij.
In 2007 was ook nog niet te voorzien hoezeer klimaatverandering voor politieke instabiliteit zou zorgen. Door droogte in Rusland en Oekraine staakten die landen de graanexport, waardoor de voedselprijzen stegen en de lont in het kruitvat van het Midden-Oosten werd gestoken. En ook de oorlog in Syrie volgde op een langdurige droogte in de regio. Uiteindelijk hebben we daar in Europa de vluchtelingencrisis aan te danken. Ook het zika-virus heeft met klimaatfactoren te maken, aldus Gore. “Ik hoorde zelfs dokters vrouwen adviseren om niet zwanger te worden….als dat ons niet wakker schudt."
Klimaatvluchtelingen…
In negen jaar is er ook aan de positieve kant veel veranderd. “We can solve this crisis”, klinkt het nu vastberaden uit de mond van Gore. Ter illustratie toonde hij dia’s over de prijs van lithium accu’s, van wind- en zonne-energie. Grid parity, gelijke prijzen voor fossiele en hernieuwbare energie, ligt binnen handbereik.
“Mijn favoriete dichter Wallace Stevens dichtte: After the final no, there comes a yes, and on that yes, the future of the world depends. Dat was zo bij de beweging voor de afschaffing van de slavernij, voor het vrouwenkiesrecht, voor burgerrechten, en voor rechten van Lgbt’s. We zitten nu tegen dat moment aan. We staan voor de morele keuze om een wereld met waardigheid, rechtvaardigheid en duurzaamheid in te richten. En bedenk altijd: het vermogen om te veranderen, is een hernieuwbare bron.”
Het gesprek met Nieuwsuur-anchor Twan Huys was daarna een beetje een afknapper. Huys leek niet geweldig voorbereid, hoewel hij door Gore omstandig om zijn vroegere werk als Amerika-correspondent werd geprezen: “I love your reporting.” Na een veelbelovend begin over die ene dia uit Inconvenient Truth die Nederland de stuipen op het lijf joeg – die waarbij alleen de Arnhemmers droge voeten zouden hebben als de zeespiegel zou stijgen – schakelde hij al snel over op de Amerikaanse verkiezingen. Wanneer Gore zou gaan campaignen voor Hillary Clinton (‘u heeft nog geen datum genoemd’) en hoe erg Donald Trump was. Gore had niet zo veel zin in een rondje Trump-bashing, maar legde zich uiteindelijk bij Huys’ electorale obsessie neer. Ja, deze verkiezingen zijn immens belangrijk, gaf hij toe. “Elke verkiezing is tegenwoordig een klimaatverkiezing.”
