Het is een warme zondagavond in de Alchemist Bar in de wijk Parklands in Nairobi. Muziekliefhebbers verzamelen zich, halve liters Tuskerbier worden besteld, gitaarversterkers het podium opgesjouwd en merchandise op houten tafels uitgestald. Vanavond is de in de Keniaanse hoofdstad populaire uitgaansbar decor voor een unicum: een hardcoreconcert. Vijf bands zullen de grotendeels Afrikaanse bezoekers trakteren op scheurende gitaren, snelle drums en schreeuwerige zang. Hoofdact is de uit Rotterdam afkomstige groep All for Nothing. “Dat wij hier vanavond mogen spelen vind ik heel bijzonder,” zegt gitarist Ernst-Jan voor de soundcheck. “Dit is waar hardcore om draait, weet je. Mensen bij elkaar brengen en grenzen overstijgen via de muziek.”
Industriële muziek
Terwijl de schemering over Nairobi heentrekt druppelen er steeds meer bezoekers binnen. Buiten de poorten van de Alchemist Bar klinkt relaxte reggae uit veelkleurige taxibusjes en zwoele r ‘n’ b uit de wrakkige kraampjes die goedkope sigaretten verkopen. Binnen worden de gitaarversterkers aangezet. Organisator van het festivalletje is de in Duitsland gevestigde Hardcore Help Foundation (HHF) – een stichting die sinds enkele jaren muziek inzet om geld voor goede doelen in te zamelen.
Man, ik ben concertorganisator en geen ontwikkelingswerker
Oprichter Rico Huntjens (42) werd geboren in het Limburgse Stein. Hij organiseert al meer dan een decennium concerten in de Duitse Ruhrpott en spreekt met de tongval van een Limburger die al jaren over de grens woont. De Duitse industrieregio leent zich op het eerste gezicht beter voor harde gitaarmuziek dan het zonnige Afrika, geeft hij lachend toe. Toch beginnen er ook in Kenia steeds meer mensen interesse te ontwikkelen in de muziek waar hij zo van houdt – luid, tegendraads, doordrongen van straatmentaliteit en vaak een ondertoon van internationale solidariteit. Het idee om hardcoreconcerten in te zetten voor goede doelen ontstond in 2011, vertelt Huntjens: “Ik heb een vrij groot internationaal netwerk in de muziekwereld. Toen ik mijn eerste benefietconcert voor de slachtoffers van de tsunami in Japan aankondigde sloeg dat idee in als een bom. De bekende Amerikaanse band Madball speelde die avond en het succes verspreidde zich razendsnel via internet. Op een gegeven moment stond mijn huis tot in de badkamer vol met donaties. Bands van over de hele wereld begonnen zelf merchandise te drukken waarvan de opbrengsten allemaal naar de stichting vloeiden.”
Internationaal hulpproject
Wat begon als een lokaal initiatief groeide razendsnel uit tot een internationaal hulpproject. Huntjens zegde zijn baan als hovenier op om zich fulltime aan de Hardcore Help Foundation te kunnen wijden. Onder het HHF-banier organiseert hij nu benefietconcerten, zamelt warme winterkleding in voor Duitse daklozen, verkoopt door muziekliefhebbers gedoneerde bandshirts en heeft zelfs een eigen kledinglijn opgezet. De HHF haalt geld op voor ontwikkelingsprojecten in Haïti en bouwt medische voorzieningen in Keniaanse sloppenwijken.
Medewerker HHF
De Nederlandse Duitser is een opvallende verschijning in Afrika. Hij is kaal en zit tot zijn nek toe onder de tatoeages. Inmiddels reist hij als enige betaalde werknemer van zijn stichting vier keer per jaar af naar Nairobi om de Keniaanse HHF-projecten te overzien. De organisatie distribueert waterfilters en medicijnen, rolstoelen en ziekenhuisgerei in arme wijken. Samen met de lokale ngo Nathan Hall Williams Center (NHWC) en een bevriende architect realiseerde Huntjens in 2016 zelfs een medische kliniek in op de drie uur rijden van Nairobi gelegen stad Nakuru. “Wij halen al die spullen op bij ziekenhuizen in Duitsland, repareren ze en verschepen ze naar Kenia. In samenwerking met NHWC distribueren we vervolgens rolstoelen en medicijnen onder zieke kinderen in Nakuru. In de lege zeecontainer hebben we vervolgens de kliniek aangelegd”, legt hij uit terwijl hij met zijn telefoon aan het oor richting de verkeerschaos van Parklands Road beent. “Daarin hebben we zelfs een ruimte aangelegd voor fysiotherapie. Op die manier doen we meer dan alleen donaties uitdelen.”
Positieve impact
Sammy Bonge komt regelmatig in de Alchemist Bar en verwacht dat het ook vanavond gezellig druk wordt. De kroeg is een toevluchtsoord voor iedereen die de reguliere chaos van de Afrikaanse metropool even wil ontvluchten, zegt hij. “Het zit hier elk weekend vol met allerlei verschillende soorten mensen. Klimaatverandering, armoede en criminaliteit zijn allemaal thema’s die aan de orde van de dag zijn in Nairobi. Soms willen mensen dat even ontvluchten.”
Het is belangrijk om mensen van verschillende culturele achtergronden samen te brengen en ook nog eens op een positieve manier iets bij te dragen.
David Mburu is zanger van de Keniaanse band Last Years Tragedy. Ook hij heeft zin in het optreden vanavond. Zo vaak kan hij immers geen bands zien in Nairobi, zegt hij enthousiast. “Het is belangrijk om mensen van verschillende culturele achtergronden samen te brengen en ook nog eens op een positieve manier iets bij te dragen.” De jonge Keniaan neemt de langs scheurende matatu’s, de krioelende straatventers en werkloze brommerjongens buiten in zich op. “Ik ben vereerd vanavond het podium te delen met mijn favoriete Europese muzikanten. Als muziek zoiets kan bewerkstelligen juich ik dat alleen maar toe.”
Ontwikkelingssamenwerking
Een uur later zijn er ruim driehonderd betalende bezoekers in de Alchemist Bar, danst het Afrikaanse publiek er lustig op los en maken de bandleden van All for Nothing zich klaar voor hun eerste Afrikaanse optreden. Huntjens kijkt tevreden toe, beantwoordt een telefoontje, slaat een glas whisky achterover en vouwt een stapel t-shirts op. “Man, ik ben concertorganisator en geen ontwikkelingswerker. Dit allemaal is voor mij een groot leerproces geweest. De eerste keer dat we een container met rolstoelen en medicijnen naar Kenia verstuurden lag dat ding maandenlang vast in de haven van Mombasa omdat de douane dacht dat ik dat een mooi handeltje wilde opzetten in Kenia.”
Er werken daar allerlei grote ngo’s maar ze bereiken niet zoveel. Op die manier kweek je vijandigheid
Toch neemt Huntjens het werk dat hij doet met zijn Hardcore Help Foundation bloedserieus. Hij krijgt inmiddels logistieke en financiële steun van het Duitse ministerie voor Ontwikkelingssamenwerking, zorgt voor strategische partnerschappen met andere organisaties en monitort nauwkeurig of de projecten wel het gewenste resultaat opleveren. “Ik was recentelijk in Kibera. Dat is de grootste sloppenwijk van Nairobi met bijna een miljoen inwoners. Er werken daar allerlei grote ngo’s maar ze bereiken niet zoveel. Op die manier kweek je vijandigheid”, bezweert hij. “Wij kiezen voor kleinere maar effectieve projecten in kleinere steden waarbij we de inwoners direct betrekken. Als een gezin een rolstoel van ons heeft ontvangen gaan we bijvoorbeeld regelmatig langs om te kijken of er iets gerepareerd moet te worden. Tegelijkertijd organiseren we workshops in onze kliniek en proberen we zelfredzaamheid te kweken. Zo willen we laten zien dat we meer zijn dan een paar mzungus (blanken) die hun eigen donaties veilig komen stellen.”
