Achtergrond

Pale: een anoniem stadje

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Zondagmiddag 7 juli 2013. De grote finale voor Novak Djokovic. De Serviër staat in de finale van Wimbledon. Op Britste bodem neemt Djokovic het op tegen de Brit Murray, die als hij wint geschiedenis zal schrijven. Afgezien van de coach en de vriendin van de Serviër zal het hele publiek juichen voor z’n tegenstander. 
 
 
 
 
 

In Pale, een klein stadje naast Sarajevo, niet. Daar juichen ze voor Novak. Pale is op het eerste oog een nietszeggend, anoniem en normaal stadje. De bevolking is arm. Betonnen flatgebouwen worden afgewisseld door grauwe huisjes. Tegen een achtergrond van bergen en natuur rijden af en toe een paar auto’s door de kapotte straten. Het voetbalveldje is modderig en verlaten. Het felwitte kerkje is prachtig onderhouden en steekt af tegen de rest van de grauwe stad.

 
 
 
 

Pale ligt in het Servische gedeelte van Bosnië. Bosnië is opgedeeld in twee delen: de Federatie van Bosnië en Herzegovina, waar voornamelijk Bosniakken en Kroaten  wonen, en de Republiek Servië (niet te verwarren met buurland Servië) waar voornamelijk Bosnische Serven wonen. Pale ligt net in de Republiek Servië, ongeveer een half uur met de bus van Sarajevo. 

 
 
 
 

De reis naar Pale door de bergen is prachtig. Hoge bergen, smalle kloven en vrijwel onbewoonde  en onaangetaste stukken natuur. Opeens duikt uit die overweldigende natuur een klein stadje op. Het is op deze regenachtige zondagmiddag erg rustig op straat. Een paar kinderen spelen een potje basketbal voor hun flat. Maar de meeste mensen zitten binnen; thuis of in een van de talrijke cafeetjes van het stadje. In een van die cafés nestel ik mezelf tussen de Djokovicfans achter een biertje. Met armgebaren richting de haperende TV moedigen ze hem aan. Waarschijnlijk niet omdat ze zulke tennisfreaks zijn.

 
Pale staat bekend als voormalig nationalistisch bolwerk van de Bosnische Serven. Vanuit hier werd de belegering van Sarajevo, die meer dan 3 jaar duurde, voor een groot deel georganiseerd. Het is tevens de oude  woonplaats van Radovan Karadzic. Zijn vrouw en dochter schijnen er nog steeds te wonen. Het nationalisme, en daarmee anti-Westerse gevoelens leefde enorm hier. In hun ogen worden de Serviërs gedemoniseerd door het Westen en krijgen zij van alles de schuld.
 
 

Nu, 18 jaar na het einde van de oorlog, merk je vrijwel niets meer van deze geschiedenis. De paar mensen die een klein beetje Engels kunnen zijn erg behulpzaam voor deze Westerse bezoeker. Ze vinden het leuk dat ik tennis met ze kijk. 

 
 
 
 

Het is inmiddels 2-0 in sets voor Murray die ook in de derde set aan de winnende hand is. Het café is daarom bijna leeggestroomd. Ik loop terug naar het busstation. Vlak voordat de bus vertrekt zie ik in de vertrekhal heroïsche beelden van een winnende tennisser. Een taxichauffeur geeft een kleine glimlach. Hij kan best met dit verlies leven. De bus vertrekt en ik verlaat Pale: ooit het strategische centrum van de Bosnisch-Servische strijd, nu een anoniem stadje.

 
 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons