CORRECTIE: Eind 2015 is OneWorld overgeschakeld naar een beveiligde HTTPS-verbinding. Daardoor is de teller voor Facebook gereset en zijn de meeste likes voor dit artikel weggevallen.
‘Ik ga je eerlijk zeggen, de moslims leven nu echt in angst. Ik dacht na deze ervaring: is het niet tijd om onze koffers te pakken? Een dag na dit akkefietje heb ik mijn baard weggehaald.’ Zo vertelde Soufian tegen Trouw, opgetekend in de krant gisteren. Over zijn ervaring met de Nederlandse politie na Parijs. Aangesproken door een agent omdat ie een kleurtje heeft. En een baard.
Ondanks op papier steeds verder afgeschaft, is etnische profileren en politiediscriminatie schering en inslag.
Afgelopen woensdag was in de Melkweg het derde jaarlijkse grote event van Controle Alt Delete over etnisch profileren en politiediscriminatie. Regiokorpschef Pieter-Jaap Aalbersberg, sprekend namens de Nationale politie, werd stevig aan de tand gevoeld. De Nationale Politie keurt etnisch profileren in beginsel af. Dat is inmiddels door confrontatie van de politie en dialoog met de politie bereikt. En daarmee houdt al het goede nieuws op. Vorige jaar werden door de politie een aantal toezeggingen gedaan. Een paar mini-stapjes zijn gezet. Maar Pieter-Jaap Aalbersberg trok ook een toezegging van vorig jaar in. Ik ga jullie de details niet vertellen, want dan haken jullie af. Geneuzel in de marge.
Politiediscriminatie
Ondanks op papier steeds verder afgeschaft, is etnische profileren en politiediscriminatie schering en inslag. Het enige dat bereikt is, is dat het niet meer hardop wordt gezegd. Zulke ‘oplossingen’ vergroten de spanningen alleen maar. Steevast is het antwoord op de trage ontwikkelingen dat het tijd kost. Nou meneer Aalbersberg, die tijd is er gewoon niet meer. Face it! Als niet heel snel het vertrouwen tussen politie en het ‘allochtone’ deel van de bevolking wordt hersteld, heeft Nederland een enorm probleem. We hebben juist nu iedereen in de maatschappij nodig om onze maatschappij bij elkaar te houden. Ik zelf zal inmiddels ook niet snel meer een ernstige overtreding van een ‘allochtoon’ aan de politie melden, om het simpele feit dat hij anders behandeld wordt dan als ik zelf deze overtreding zou hebben begaan.
De politie is niet echt bereid om de problemen op te lossen
De politie is niet echt bereid om de problemen op te lossen. Op een vraag van mij aan Pieter-Jaap Aalbersberg antwoordde hij dat het vertrouwen in de politie in z’n algemeenheid groot is. Tot grote verzuchting van de uitstekende debatleider Dionne Hafiez confronteerde zij hem dat ik het natuurlijk niet heb over het algemene vertrouwen in de politie, maar over het vertrouwen van etnische groepen (zucht). De reactie van Pieter-Jaap Aalbersberg geeft goed aan hoe er wordt omgegaan met confrontatie. Mijn vraag ging over Paul van Musscher, collega korpschef Den Haag, die de uiterst racistische opmerking maakte dat Marokkanen ‘wat ruiger’ zijn. ‘[Marokkanen] zijn Berbers. Berber komt van het woord Barbaar. En dat is inderdaad cultureel ingebakken dat ze wat wilder zijn. Wat makkelijker op straat leven.’ Dat zei hij in 2010. En hij zit er nog steeds. Hij wordt niet vervolgd voor deze racistische opmerking. Nee, het OM heeft getracht activisten te vervolgen die Paul van Musscher betichtten van racisme.
Geen klachten?
Voorts maakte Pieter-Jaap Aalbersberg ook nog een opmerking dat er weinig klachten binnenkomen bij de politie. Tja, wat denk je nu zelf meneer Aalbersberg? Dat mensen klachten indienen als er weinig tot geen vertrouwen is dat die klachten serieus genomen worden?
Op deze manier een dialoog voeren levert alleen maar meer frustratie op
Op deze manier een dialoog voeren levert alleen maar meer frustratie op. Het is typisch Nederlands. We dialogeren ons een bult, maar nemen geen echte maatregelen om de problemen op te lossen. In de marge een paar aanpassingen en daarmee moet het volk tevreden zijn.
De mensen die wel officiële klachten willen indienen tegen een politie agent, of aangifte willen doen van een strafbaar feit, lopen tegen een muur op en worden soms ronduit vijandig behandeld. Zelf heb ik recentelijk iemand geholpen aangifte te doen. Karin (niet haar echte naam) wordt al jaren belet aangiftes te doen (zowel tegen agenten als burgers), terwijl de aangiftes die ze ooit wel heeft gedaan (tegen burgers), geleid hebben tot veroordelingen tot wel 3 weken onvoorwaardelijke gevangenisstraf. Tevens heeft ze diverse keren schadevergoeding gekregen. Geen flauwekul aangiftes dus. Samen met haar toog ik naar buro Hilversum. ‘U kunt geen aangifte doen tegen een agent meneer’, kreeg ik bot te horen en met vuur in haar ogen. Via 0900-8844 maakte ik een afspraak voor Karin, en dinsdag zaten we voor een agent op buro Hilversum. De agent weigerde echter de aangifte op te nemen. Hij zei het zo stellig, dat ik toch nog maar even mijn advocaat mailde of aangifte doen wel mogelijk was in dit geval. Zeker wel mogelijk mailde Willem Jebbink mij terug. Ik confronteerde de agent hiermee per email. Hij emailde me doodleuk terug: ‘Zoals ik al met u besproken heb, is het niet mogelijk om aangifte te doen [tegen een agent] van valsheid in geschrifte.
Aangifte
Inmiddels heb ik een klacht ingediend tegen zowel de agent aan de balie, als de agent die me mailde. Voorts heeft Karin inmiddels aangifte kunnen doen op het hoofdkantoor van Politie Midden Nederland in Utrecht bij de afdeling ‘integriteit’. De man die daar de aangifte opnam erkende gelukkig dat er uiteraard foute agenten zijn en dat je natuurlijk aangifte kan doen. ‘Het zijn net mensen’, voegde hij er aan toe. Karin vreest inmiddels voor represailles van politieagenten. Of dat terecht is, kan ik (nog) niet bepalen, maar de uiterst vijandige houding op buro Hilversum is absoluut onacceptabel, en ik begrijp heel goed Karin’s gevoel.
Dat wordt extra gevoed doordat mijn aangiftes steevast geseponeerd worden.
De omvang van de problemen bij de Nederlandse politie is moeilijk te overzien. En het recent oprollen van een kinderporno netwerk waarin de Nederlandse politie een belangrijke rol heeft gespeeld, bewijst dat de politie ook veel zeer goede dingen doet. Maar de hoeveelheid incidenten bij de politie, inclusief incidenten met betrekking tot corruptie, geven mij als burger die zich stevig uitspreekt hierover, een bijzonder onrustig gevoel. Dat wordt extra gevoed doordat mijn aangiftes steevast geseponeerd worden. Een geweldoproep aan mijn adres, is voor de politie geen prioriteit. De politie heeft deze aangifte zelfs niet doorgestuurd naar het OM, waardoor ik geen artikel 12 procedure kan opstarten (om het OM te dwingen alsnog tot vervolging over te gaan).
Vervolgens zeggen mensen tegen mij dat ik rustig moet blijven. Dat lukt overigens prima, maar dat komt doordat ik goede mensen om me heen heb. Maar stel je nou eens voor dat je die mensen niet hebt?
