CORRECTIE: Eind 2015 is OneWorld overgeschakeld naar een beveiligde HTTPS-verbinding. Daardoor is de teller voor Facebook gereset en zijn de meeste likes voor dit artikel weggevallen.
Van der Laan doet zich graag voor als de tolerante burgemeester. ‘In Amsterdam kan altijd net iets meer dan in de rest van Nederland’, is een gevleugelde uitspraak van hem. En daar heeft hij gelijk in. Totdat je zijn spelletje niet meer meespeelt en zijn feestje verprutst. Dan transformeert de flamboyante Van der Laan in een bullebak en worden alle registers opengetrokken om je te bestrijden. Vraag maar aan de Maagdenhuis-bezetters. Eerst heel amicaal, maar vervolgens snoeihard.
En zijn feestje heb ik verprutst. Oh wat wilde Van der Laan toch graag een stedenband met Tel Aviv, maar de druk werd te groot en hij zwakte uiteindelijk de plannen af tot een samenwerking, verbonden aan strenge voorwaarden door de moties van GroenLinks. De voorwaarden zijn zelfs zo streng dat het CIDI de gemeente Tel Aviv afraadt akkoord te gaan met deze samenwerking. En eerlijk is eerlijk, Van der Laan is zeker niet anti-Palestijns en ik geloof echt dat hij een beetje geraakt was door wat hij zag in september op de Westbank (zijn eerste keer).
Harde tegenlobby
Maar dat is zeker niet de reden dat de plannen voor een stedenband van tafel zijn gegaan. De harde tegenlobby, die snel van de grond kwam juist omdat Van der Laan lange tijd de plannen onder de pet hield, heeft een grote bijdrage geleverd. Een uitstekende prestatie van een harde kern activisten uit de BDS-movement.
Ik heb zelf tussen half juni (publicatie plannen) en begin november (instemming met de samenwerking in gemeenteraad) fullforce gas gegeven om de plannen voor de stedenband getorpedeerd te krijgen. Daarbij heb ik Van der Laan hard geconfronteerd, met artikelen, aan de dialoogtafel met islamitische en joodse organisaties die Van der Laan had opgezet om de spanningen tussen deze twee bevolkingsgroepen in de stad te verminderen, alsmede door hem achterna te reizen naar Tel Aviv. Tevens heb ik een zogeheten WOB-verzoek ingediend, om meer informatie los te krijgen van de gemeente. En met succes. Na veel getrek en geduw kwam de gemeente uiteindelijk over de brug met informatie.
Geslijm naar de burgemeester
Dat er een stevig prijskaartje zou hangen aan mijn verzet, was voor mij van meet af aan duidelijk. Veel mensen, inclusief sommige ambtenaren, gaan daarom de confrontatie met Van der Laan liever uit de weg. Begin november gooide Van der Laan me al uit de dialooggroep. Rouwig ben ik daar niet om, want na vijf sessies in zijn ambtswoning was me wel duidelijk dat zo’n dialoogtafel een bult geslijm is naar de burgemeester, en verder weinig oplevert om daadwerkelijk de spanningen in de stad tussen deze twee bevolkingsgroepen te verminderen.
Vorige week deelde Van der Laan me mede dat hij mij het recht op informatie ontzegt, omdat mijn WOB-verzoeken ‘geen doel dienen’. Ja beste mensen, het staat er echt. De arrogantie van de macht in zijn meest perverse vorm. Deze beslissing is zeer goed aanvechtbaar bij de bestuursrechter, maar de tijdswinst is voor de gemeente. Het is ook een domme beslissing. Alsof nu de WOB-verzoeken van de baan zijn. De komende weken zullen anderen de WOB-verzoeken opnieuw indienen. En hopelijk nog een paar extra WOB-verzoeken, want als een ding nu duidelijk is, is dat WOB-verzoeken druk geven bij de gemeente en er kennelijk dus veel te verbergen is.
Kristallnachtherdenkingen
Eén van mijn WOB-verzoeken gaat over de twee kristallnachtherdenkingen. Ooit was er één kristallnachtherdenking, maar de pro-Israël lobby wilde de herdenking smal houden gericht op de herdenking van datgene wat de joden destijds overkomen is, terwijl anderen meer de behoefte hadden om te verbreden, en ook te kijken naar wat er in de huidige tijd voor gevaren op de loer liggen. Over de kristallnachtherdenkingen valt veel te zeggen. Lees daarvoor bijvoorbeeld dit, dit en dit.
Omdat de pro-Israël lobby woedend was over het uitnodigen van Haneen Zoabi dit jaar, een Palestijnse parlementariër uit het Israëlische parlement, verwachtte de gemeente en de politie verstoring door de pro-Israël-lobby van de eerste herdenking op zondag 8 november. De politie belt me wel vaker een dag voor zulke situaties, om af te tasten wat ik ga doen. En omgekeerd tast ik dan af wat de politie voor instructies heeft.
Dit keer had Van der Laan ervoor gekozen geen verstoringen te tolereren, omdat het om een herdenking ging. Er verschenen ook diverse brieven op internet van Van der Laan gestuurd aan de die-hard pro-Israël-supporters, waarin Van der Laan duidelijk maakte dat verstoring niet getolereerd zou worden. Dat stemde positief.
'Instructies van hoger hand'
Uiteindelijk verstoorden de pro-Israël-mensen de herdenking wel, en greep de politie nauwelijks in. Ik sprak de politieagenten daar ter plekke stevig op aan, maar die reageerden tot mijn woede stoïcijns. Na de herdenking erkenden een paar politieagenten dat ze op het laatste moment instructies ‘van hogerhand’ hadden gekregen om toch niet in te grijpen. De agenten begrepen mijn woede, en boden hun excuses aan, maar zeiden dat ze niets anders konden, en er zelf ook enorm van baalden.
De volgende dag was de herdenking in de Portugese synagoge waar de pro-Israëlische joden en sympathisanten hun herdenking hielden (waarbij antizionisme één op één gelijk gesteld werd aan antisemitisme). Om de dubbele standaard te testen toog ik daarheen om wellicht hun herdenking te verstoren. Uiteindelijk heb ik dat niet gedaan, omdat ik dat een te grof middel vond om de dubbele standaard en de hypocrisie van de gemeente aan te tonen. Er komen nog momenten genoeg. Dat die dubbele standaard er wederom was, bleek overduidelijk doordat de agenten zwaar op me inpraten voor de deur van de Portugese synagoge, om de herdenking niet te verstoren, en dat ze anders hard zouden moeten ingrijpen.
Via een WOB-verzoek over beiden kristallnachtherdenkingen had ik meer grip willen krijgen over de instructies van Van der Laan aan de politie en de dynamiek binnen de gemeente voorafgaand aan deze herdenkingen. Dat de gemeente deze informatie liever niet deelt, snap ik helemaal. Dat is in beginsel gelukt, maar anderen zullen nu opnieuw een WOB-verzoek indienen. Dat had de gemeente zelf natuurlijk ook kunnen bedenken.
Agressie
Voordat ik de Portugese synagoge binnen ging, werd ik uit de rij gepikt en begroet met ‘Goedenavond meneer Van der Linde’. De veiligheidsmensen van de Stichting Bij Leven en Welzijn doorzochten mijn tas, fouilleerden mij uitgebreid, en vroegen wat ik vandaag gedaan had, waar ik geweest was etc, etc. Zoals we dat gewend zijn op Ben Gurion airport. Deze mannetjes deelden me nog eens expliciet en enigszins dreigend mede geen rare dingen uit te halen. Over de agressie van de pro-Israël-lobby heb ik de gemeenteraad al eens toegesproken.
Hoe groot de invloed van de pro-Israël-lobby is werd door de incidenten rondom de kristallnachtherdenkingen maar weer eens goed duidelijk. Ongetwijfeld door stevige druk durfde de gemeente het uiteindelijk niet aan hard op te treden bij verstoring van de herdenking op 8 november, en wel hard op te treden op 9 november bij de tweede herdenking als ik de boel verstoord zou hebben.
Gidi Markuszower
En tevens krijgt de particuliere organisatie Bij Leven en Welzijn alle ruimte. De stichting kwam al eens eerder in opspraak, namelijk toen in 2008 bestuurslid Gidi Markuszower met een wapen werd opgepakt bij een soortgelijk event. Dennis Mok, voorzitter van de stichting, verwijderde Gidi Markuszower snel uit het bestuur, en het liefst wordt hij hier niet meer aan herinnerd. Maar Gidi Markuszower blijft een geliefd persoon binnen de pro-Israël-lobby. Iedereen kent hem. In 2014 trad hij toe tot het bestuur van het Centraal Joods Overleg (CJO), waarin ook Dennis Mok zit.
Zowel het CJO als de Stichting bij Leven en Welzijn zijn gevestigd op hetzelfde adres in Amsterdam. Daarnaast is de stichting Bij Leven en Welzijn totaal niet transparant, en op vragen aan Dennis Mok of er financiering komt uit Israël wil Dennis Mok niet antwoorden (als het om een islamitische organisatie zou gaan zou Asscher allang een onderzoek hebben aangekondigd).
Dennis Mok
Het gedachtegoed van Dennis Mok vertoont sterke overeenkomsten met die van Gidi Markuszower, die nu voor de PVV in de Eerste Kamer zit (bij zijn benoeming is hij uit het bestuur van de CJO gestapt). Toen mij het gedachtegoed van Dennis Mok steeds duidelijker werd, namelijk aan de dialoogtafel van Van der Laan waar Dennis ook aan zit, heb ik bij Van der Laan aangedrongen om een grens te trekken en geen PVV'ers in zijn ambtswoning te dulden. Maar ondanks de steeds duidelijkere relatie tussen het opruien van Geert Wilders en het geweld tegen vluchtelingen, heb ík het veld moeten ruimen, en schuift Dennis Mok nog steeds gezellig aan bij de burgemeester.
Benieuwd naar jullie reacties. De eerste opmerking zal ongetwijfeld weer van Likoed Nederland komen. En wie zit er onder andere achter Likoed Nederland?Jawel, Gidi Markuszower. Antisemitisme zal het verwijt wel weer zijn. Ach ja, volgens Gidi Markuszower mogen joden die kritiek op Israël hebben niet eens begraven worden op een joodse begraafplaats. Als je 'afvallige' joden al zo bejegend, hou dan je hart vast hoe hij denkt over moslims.
Ik wens jullie een fantastische uiteinde en vast een geweldig 2016. Ik heb er zin in!
