Daar gaan we: van 7,6 miljard mensen vandaag, naar ongeveer 10 miljard in 2050.
Terwijl ik dit stuk tik, krijgt mijn MacBook op schoot kleine knietjes van mijn ongeboren kind. Dit verhaal is het resultaat van een overweging die ik een half jaar geleden begon, maar inmiddels een gepasseerd station is: mag ik, als westerse vrouw met westerse klimaatvoetafdruk, een tweede kind?
Bovenstaand artikel over bevolking, kindertal en de westerse voetafdruk ontketende een storm aan kritiek. Waarom eigenlijk?
Niemand die zich afvraagt wie bepaalt wanneer er sprake is van overbevolking. Het is een dierentuin naar het model van George Orwell: sommige dieren zijn gelijker dan anderen. Want wie ‘overbevolking’ zegt, veronderstelt dat sommige mensen geen recht van leven hebben op planeet aarde. Dat is een gedachte die tekortschiet, zowel uit biotechnologisch oogpunt als vanuit de ethiek.
Om overbevolking tegen te gaan geen kind krijgen. Het is een keuze waar niet altijd begrip voor is.
Het is duidelijk wat de échte oorzaak is van klimaatontwrichting. Niet de groei van de wereldbevolking, maar het consumptiepatroon van het westen.
TINKEBELL. maakt zich wel degelijk zorgen om overbevolking. “In tijden van schaarste bewijst de mens zich zelden van haar meest sociale kant. We gaan niet delen.”
Lawrence Cheuk reageert op TINKEBELLs antwoord op zijn eerdere column over overbevolking. “Mijn uitgangspunt is dat we óf iedereen redden, óf niemand redden. Onze levens zijn niet méér waard dan de levens van anderen.”
In Japan daalt het aantal inwoners sterk de komende jaren. Fotograaf Rein Kooyman reisde af naar het drukke Tokio om dit met eigen ogen te ervaren.
Hoe meer keuzevrijheid vrouwen hebben op het gebied van seksualiteit en voortplanting, hoe minder kinderen ze gemiddeld krijgen. Seksuele rechten zijn daarom een essentieel onderdeel van het bevolkingsgroeidebat, toont een nieuw internationaal rapport aan.
