Normaal ben ik geïrriteerd door het gedoe op het vliegveld, maar deze vraag van een volwassen vrouw ontroerde me. Misschien vroeg ze er om voor haar kinderen. De zoetigheid wordt namelijk weinig gegeten in de regio waar de meeste cacaobonen ter wereld vandaan komen. Om dat te illustreren zijn er talloze filmpjes te vinden van Afrikaanse cacaoboeren die voor het eerst zelf chocolade proeven. Een pijnlijke manier om de schrijnende tegenstelling te tonen tussen de mensen die een van de meest gewilde grondstoffen ter wereld produceren, het voor hen onbereikbare eindproduct, en ons, de westerse consumenten.
“Cacaoboeren verdienen slechts 6 procent van de miljarden die er in de cacao-industrie omgaan
Wij willen deze zoete feestmaand stilstaan bij deze extreme ongelijkheid. Niet om er een bitter feest van te maken, maar om inzicht en praktische handvatten te bieden. Want dat we collectief niet weten wat we met dit onrecht moeten, blijkt wel uit de veelheid aan acties. Zo riep Max Havelaar onlangs mensen op hun choco-pop-upstore op te eten (letterlijk) en hebben zelfs de Verenigde Naties nu een chocoreep: The Other Bar. Middels blockchain kun je rechtstreeks een bijdrage overmaken naar de cacaoboer. Toch apart dat een poging tot systeemaanpak komt van… een systeem als de VN, dat wel grotere stappen zou kunnen maken.
“Ook een reep Tony's is met zo’n 2,75 euro nog te goedkoop
Laten we die exclusieve chocolade zien als een goede fles olijfolie of wijn. Leuk cadeau rond deze tijd van het jaar. Mmm, kom ik toch weer uit op consumentenactivisme. En nog duur ook… Fijne feestdagen.
Dit artikel verscheen eerder in OneWorld-magazine.
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
