We kunnen 1,8 miljoen hectare land besparen door verspild eten aan varkens te geven. Onderzoekers aan de University of Cambridge suggereren dat Europese regeringen nog eens kijken naar Japan, waar voedselresten verwarmd aan varkens voorgeschoteld worden.
Hoe belangrijk de Nederlander voedselverspilling ook vindt, de dagelijkse realiteit van kliekjes bewaren en pasta afwegen vinden we te moeilijk. Wat we weggooien moet vervolgens verbrand, begraven of worden omgezet in biomassa. Dat is niet alleen duur en oneerlijk tegenover hongerige mensen op de wereld, het is volgens recent onderzoek aan de University of Cambridge ook een gemiste kans om de varkensindustrie duurzamer te maken. Volgens hen doen we er beter aan om de 202 kilo aan verloren voedsel per persoon, door de schuiven aan de varkensindustrie.
Amazone sparen
Het omzetten van diervoer (graan en soja) in vlees is erg inefficiënt. Voor elke kilo vlees is er zes tot tien kilo voer nodig. Een derde van alle landbouwland wordt dus beplant met veevoer als soja en graan. Die landbesteding zal met een verwachte stijging van vleesconsumptie van 73 procent in 2050, onhoudbaar worden. 20.000 voetbalvelden aan bos en ander natuurlijk land wordt per jaar vernietigd, voornamelijk voor veevoer. Dat platbranden van bos stoot enorm veel CO2 uit, en het verdwijnen van bos maakt onze aarde ook nog eens veel minder in staat de CO2 te verwerken. Het onderzoek wijst uit dat een kwart miljoen hectare grond in het Amazonewoud gespaard zou kunnen worden door weer in te zetten op ‘pig husbandry’: varkens opnemen in onze voedselcyclus.
Volgens de onderzoekers is varkens voeden met voedselresten al duizenden jaren een milieuvriendelijke manier geweest van onze varkens voeden: het domesticeren van varkens is ontstaan doordat wilde varkens op ons afval afkwamen. Anders dan schapen, koeien en geiten, zijn zij net als wij omnivoren met een eenvoudige maag en eten ze dus graag wat wij over hebben.
Illegaal
Tot aan het einde van de twintigste eeuw was gepasteuriseerde (verwarmde) voedselverspilling de voornaamste bron van varkensvoer en werd het gebruik in bijvoorbeeld Engeland aangespoord met speciale varkensvuilnisbakken op scholen. Toen regeringen zich zorgen maakten over hun eigen voedselvoorraden (in de Tweede Wereldoorlog), werden er zelfs landelijke campagnes gehouden om keukenafval aan varkens te geven. Maar soja bleek makkelijker en de doodsklap voor de traditie kwam met een uitbraak van mond en klauwzeer in 2001, terug te leiden op een boer die zijn voer niet goed verwarmd had. Dat nooit weer, dachten regeringen, en verboden een voor een het voeren van vee met resten. Volgens de onderzoekers is het tijd dat regeringen de voedselresten-traditie weer uit de illegaliteit halen, mits we controle-instituten opzetten die letten op de kwaliteit van het voer.
[[{“fid”:”41832″,”view_mode”:”default”,”fields”:{“format”:”default”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:”OneWorld magazine nu met kookboek cadeau”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:”OneWorld magazine nu met kookboek cadeau”},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”OneWorld magazine nu met kookboek cadeau”,”title”:”OneWorld magazine nu met kookboek cadeau”,”style”:”height:71px; width:581px”,”class”:”file-default media-element”}}]]
