Onder het mom van een bij de autoriteiten aangekondigde demonstratie, liepen we met zo’n 150 mensen van Klimacamp (zie eerdere blog) naar het nabijgelegen spookdorp Immerath. Ooit woonden hier zo’n 1800 mensen, vandaag de dag nog amper achttien. Het dorp staat op het punt om door een bruinkoolmijn opgeslokt te worden.
Kraakpand
Onze missie: het kraken van de dorpsschool. In een poging om dit eeuwenoude dorp van de vergetelheid te redden en de lokale strijd een handreiking te bieden, hadden wij het plan opgevat om een sociaal centrum te openen. Op het moment dat we de school zouden passeren, splitste een deel van de demonstratie zich af, om via de achterkant het gebouw te betreden. Binnen een minuut was het spandoek ‘’Wilkommen – Zusammen gegen kohle!’’ al uitgehangen. Een stemming van opwinding en overwinning onder de bezetters en de menigte op straat.
Voor het pand ontstond een levendig straatfeest. Midden op straat streek een anarchistisch bakkerscollectief neer, dat ter plaatste voor iedereen pizza’s en pannenkoeken bakte. Met stoepkrijt en beschilderde bordjes werd het oude gebouw van een nieuwe uitstraling voorzien: ‘’School’s out, We’re in!’’, ‘’Community House’’, ‘’RWE hurts communities’’ en natuurlijk de omcirkelde A, van Anarchie. Binnen werd een lokaal als spandoekwerkplaats ingericht, een ander voor gereedschap. Er werd een rookruimte aangewezen en er werd een bar gebouwd. De zolder werd de slaapzaal. Op het schaduwrijke grasveld achter de school werd spontaan yogales gegeven. De politie sloeg de feestelijkheden gevoelloos gade en schaalde maar mondjesmaat op. Na het gewelddadige politieoptreden van vorig jaar, tijdens Ende Gelände, wenste de politie zich dit jaar meer communicatief op te stellen. Meer gezichtsverlies konden ze zich kennelijk niet permitteren.
De eerste avond stond de premiere van ‘Beyond the red lines’ op het programma, de nieuwste documentaire over de klimaatbeweging. De film werd midden op straat getoond. De politie, die verderop in wisseldiensten de wacht hield, konden de film praktisch volgen. Velen, waaronder wijzelf, hadden erg naar de film uitgekeken. ‘’It’s great that many of the heroes from the movie are actually here!’’, merkte iemand op toen de film was afgelopen. De volgende ochtend begonnen we met acro-yoga en een discussie over kraken in verschillende landen, gevolgd door een workshop Zuid-Afrikaans dansen en zingen als protestmiddel.
Toen de eerste sloopkranen het dorp hadden bereikt, werden deze 's nachts vakkundig onklaar gemaakt
Kevin (26) is een van de laatste bewoners van Immerath. De levendige herinneringen die Kevin met ons deelt, contrasteren op spookachtige wijze met de desolate gevels waarlangs de tocht ons voert. ‘’De doden worden opgegraven, hun resten in nieuwe kisten gedaan en in het vervangende dorp begraven’’, zegt Kevin. ‘’Ik kon de stank van de doden vanuit mijn huis ruiken. Alleen onder invloed van drank kon men de klus klaren.’’ Het is allemaal zo vreselijk verdrietig. Hoe een agrarische gemeenschap onnodig om zeep is geholpen. Hoe eeuwenoude gebouwen en nog oudere bomen het voor winst moeten ontgelden. Hoe de overgebleven families de doden naar het vervangende dorp dienen te volgen.
Toen de eerste sloopkranen het dorp enkele jaren geleden hadden bereikt, werden deze ’s nachts vakkundig onklaar gemaakt. Helaas heeft het lokale verzet de sloop van een groot aantal gebouwen, waaronder het klooster uit 1100, niet mogen verhinderen. De 16e eeuwse basiliek in het dorpscentrum mag officieel nog niet worden gesloopt, omdat er beschermde roofvogels in de kerktorens zijn gaan wonen. Kevin: ‘’Ik heb het met een drone gefilmd en zag zeven buizerdnesten’’.
Zaterdag besloten we er vrijwillig een einde aan te breien. In feestelijke stoet ging de school voor de laatste keer uit. Omdat iemand het luchtalarm wist te activeren, was van de gevreesde stille aftocht gelukkig geen sprake. Het was een geslaagde actie. Even hebben wij leven in Immerath doen terugkeren. Binnen een jaar kan het dorp al van de kaart zijn verdwenen. Laten wij ten slotte niet vergeten dat het noodlot van Immerath een weerspiegeling is van de kapitalistische onderdrukking op talloze andere plekken op de wereld. In onze strijd tegen de fossiele industrie zijn we allemaal met elkaar verbonden!
Lees hier deel 1: liften naar Klimacamp
