Michiel, wanneer had je voor het eerst een jurk aan?
Michiel: “Dat is alweer acht jaar geleden. Het was op mijn dertigste verjaardag. Ik wilde een knotsgek feest geven en een goede vriend van mij kwam met het idee om een themafeest te organiseren. We kozen voor het thema ‘genderswitch’: mannen kwamen als vrouwen en andersom. Diezelfde vriend had zich namelijk zelf al eens eerder als vrouw verkleed. Vroeger vond ik dragqueens een beetje eng en als ik ze tegenkwam tijdens het uitgaan liep ik met een boogje om ze heen, maar toen ik eenmaal in mijn rol was voelde het bevrijdend. Ik was iemand anders, een uitvergrote versie van mijzelf. Die dag werd Mary Miracle geboren. Miracle staat voor wonderlijke verschijning en Mary past daarbij, als een soort knipoog naar het geloof.”
Angela: “Het was een supergezellig feest met leuke mensen. Het fijne was ook dat iedereen elkaar accepteerde als dragqueen. Ik vond het ontzettend leuk om Michiel tijdens het feestje zo verkleed te zien.”
Angela: “Michiel is voor mij altijd gewoon Michiel. Het enige verschil is dat we sindsdien samen kunnen praten over jurken en make-up, wat ik heel leuk vind om te doen. Ik zie hem zeker niet als een ander persoon nu.”
Michiel: “Ik heb altijd al andere interesses gehad dan de meeste jongens, maar mijn ouders hebben mij nooit gelabeld. Ook toen ik uit de kast kwam, hebben zij er nooit het etiketje ‘Michiel is homo’ opgeplakt. Ik heb mijn moeder weleens ‘hij is gewoon zo’ horen zeggen.”
Angela: “De dragqueen-wereld is misschien een andere wereld, maar het is zijn wereld. Je moet iedereen in zijn waarde laten.”
Michiel: “Ik heb altijd al interesse gehad in vrouwelijke dingen zoals mooie spulletjes en kleding. Ook ben ik theatraal en heb ik mezelf vaak verkleed tijdens optredens van de toneelvereniging. Dat maakt het misschien ook makkelijker voor mijn moeder om alles te accepteren. Ze was al gewend om mij in een andere rol te zien.”
“Michiel is voor mij altijd gewoon Michiel
Angela: “Ik had er nog nooit van gehoord.”
Michiel: “Een vriend van mij die dragqueen is heeft jou weleens een foto laten zien. Een foto van hem als dragqueen op de Zwarte Cross.”
Angela: “Oh ja, dat is dan denk ik de eerste dat ik er iets over gehoord heb. Jouw verjaardag was wél de eerste keer dat ik het in het echt gezien heb.”
Angela: “Ik heb het er geen enkel moment moeilijk mee gehad. Ik vond het vanaf het begin al leuk. Hij heeft altijd al een theatrale kant gehad.”
Michiel: “Dat komt omdat jij zelf ook een diva bent. En pap is dat ook.”
Reageert iedereen zo positief als jullie?
Angela: “Nee, maar dan zeg ik: het is mijn zoon en hij vindt het leuk. Je moet iedereen in zijn waarde laten en dat wil ik ze graag duidelijk maken. Wanneer hij met andere dragqueens optreedt op een festival is het een en al theater, vreugde en plezier. Dat is de kant die mensen moeten zien.”
“Wanneer je een dag met Mary Miracle doorbrengt, zul je veel van mijn moeder in haar terugzien
Michiel: “Mijn moeder gaat altijd mooi de deur uit.”
Angela: “Dat klopt, een beetje oogschaduw, een beetje lippenstift.”
Michiel: “Wanneer je een dag met Mary Miracle doorbrengt, zul je veel van mijn moeder in haar terugzien. Mijn moeder is een kleine diva.”
Angela: “We praten samen ook graag over kleding. Als Michiel een nieuwe jurk heeft dan wil ik die meteen zien.”
Op welke manier probeer je jouw zoon te steunen?
Angela: “Mijn man en ik brengen de dragqueens vaak met de auto naar evenementen.”
Michiel: “En die ene keer toen wij jullie woonkamer mochten gebruiken als een grote make-up-studio.”
Angela: “Dat was echt heel leuk. Dit jaar zijn we ook meegegaan naar het Over De Top Festival . Wij stonden vooraan om iedereen aan te moedigen. Na afloop vlogen de andere dragqueens ons om de nek. Ze vonden het leuk en bijzonder dat wij er waren. Een van de dragqueens zei: ‘Ik zou willen dat jij mijn mama was’.”
Michiel: “Dat komt omdat niet iedere dragqueen zo’n accepterend gezin heeft.”
Is jullie gezin uniek als het gaat om acceptatie?
Michiel: “Wij horen niet bij het gros, nee. Wij hebben een ontzettend tolerant gezin. Er zijn dragqueens van wie de ouders nooit naar een optreden zouden komen. Zij laten zelfs duidelijk weten dat ze er niet achter staan. Er wordt dan ook helemaal niet over gesproken thuis.”
Angela: “Wij schamen ons er nooit voor. We gaan zelfs met Mary Miracle op de foto en laten die aan iedereen zien. Iedereen reageert er superpositief op.”
Michiel: “Ik heb geluk met zo’n accepterende familie.”
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
