Eerder adviseerde de politie om sexting
1 ‘alleen in een vertrouwde omgeving’ te doen. Inmiddels heeft de politie haar advies aangescherpt, omdat ze een groeiend aantal jongeren ziet dat ‘ongelukkig wordt van sexting’, aldus zedenexpert
Yet van Mastrigt. In veel berichtgeving hierover mist echt de stem van jongeren zélf. OneWorld sprak drie jonge vrouwen over het controversiële onderwerp.
Op afstand
Azura* (19) doet geregeld aan sexting met haar vriendje, dat ze via Tinder kent. Dat begon al toen ze pas een tijdje aan het daten waren, en draait met name om de vraag: wat zou je doen als ik hier was? “In het begin moest ik een beetje ‘in mijn rol komen’, ik deed er wat lacherig over en wist niet of hij het serieus bedoelde of niet. Het was ook heel spannend, je stelt jezelf letterlijk en figuurlijk bloot.”
Azura en haar vriend sexten met name wanneer ze elkaar niet kunnen zien. “Laatst was ik twee weken op vakantie met vriendinnen. Toen heb ik een paar foto’s gestuurd. De spiegel is echt mijn beste vriend: ik maak er soms volledige lichaamsfoto’s in, andere keren gedeeltelijk. Het is heel goed voor mijn zelfvertrouwen. Ik kan dan naar zo’n foto kijken en denken: zó, wat mooi.”
“
Ik kan dan naar zo’n foto kijken en denken: zó, wat mooi
Ze vond sexting toen ze begon een fijne manier om alvast wat af te tasten op seksueel vlak. “Er was een veilige afstand, en zo kon ik een beetje aanvoelen wat ik wel en niet wilde. Het was een spannende manier van seks verkennen, voordat ik het in het echt deed.” Laila* (19) herkent dat. “Toen ik rond mijn zestiende ging sexten met jongens en soms meisjes, ontwikkelde ik mijn seksuele identiteit mede daardoor. Bijvoorbeeld: ben ik eerder dominant of onderdanig? Dat klopte later met hoe ik me in het echte leven seksueel gedraag.”
Sexting als manier van seksuele wensen en grenzen ontdekken dus. Laila: “Ik ben vrij streng opgevoed. Het was voor mij dus niet zo makkelijk om buiten de deur af te spreken met een jongen en mijn seksualiteit in het echt te uiten. De fysieke afstand zorgde voor controle. In het echt, face-to-face, ben je toch wel heel exposed en vaak nerveus.”
“
De fysieke afstand zorgde voor controle. In het echt, face-to-face, ben je toch wel heel exposed en vaak nerveus
Maartje* (18) beaamt dat fysieke afstand sexting leuk maakt. Zij had vanaf haar vijftiende een paar jaar een relatie met een jongen in het buitenland, die ze via het internet had ontmoet. Vanaf haar zestiende deden ze aan sexting, in tekst, spraakberichten en foto’s, voordat ze lichamelijk seksueel contact hadden, net zoals Azura. Maartje: “Dat was fijn, maar tegelijkertijd is het in het echt wel heel anders. Online kun je lang nadenken voordat je iets stuurt en iets heel mooi formuleren. Een foto kun je als het ware tweehonderd keer maken, en dan de mooiste selecteren. Ik merkte dus wel dat sexting bepaalde verwachtingen kweekte.”
Fellatio
Azura en haar vriend sturen elkaar soms ook video’s: “Ik heb wel eens een filmpje gestuurd van hoe ik, om het even netjes te zeggen, fellatio
2 deed bij een dildo. Mannen hebben minder opties op dat vlak. Vrouwen hebben vaak speeltjes en kunnen van verschillende lichaamsdelen foto’s maken, bij mannen is het toch vaak een filmpje van hoe ze masturberen. Daar is na een paar keer ook wel de lol vanaf.”
“
Bij mannen is het toch vaak een filmpje van hoe ze masturberen. Daar is na een paar keer ook wel de lol vanaf
Laila benadrukt dat ze esthetische foto’s stuurt, met name als zij en haar vriend elkaar een tijdje niet zien. “Ik vind het belangrijk dat de foto’s niet ordinair zijn, maar tasteful. In ondergoed vind ik het mooiste. Alleen als mijn borsten heel goed zitten, stuur ik daar een foto van. Sensualiteit vind ik belangrijk. Ik houd ervan om te spelen met de belichting en pose, en met kleding zodat je de curve van mijn heupen en taille mooi ziet. Het moet wel chique zijn.”
Lekken
Vriendinnen van Azura doen ook aan sexting, vrijwel altijd in de context van daten of een relatie. “Bij één vriendin is er eens een foto uitgelekt, dus nu doet ze het nooit meer. Iedereen wist er toen van: mensen in de klas, op het schoolplein, en iedereen vroeg: waarom stuurt ze zo’n foto?! Niemand vroeg waarom iemand die foto zonder haar toestemming had doorgestuurd. Het heeft haar nog jaren achtervolgd. Ze was in die tijd ook depressief. Op onze middelbare school [in Maastricht, red] werd er pas ingegrepen toen ze zelfmoord overwoog. Het is al een paar keer bij verschillende meisjes gebeurd, en de school heeft toen niet ingegrepen, terwijl ze er vast vanaf wisten. Bij jongens hoor je nooit dat zo’n foto uitlekt.”
Ook Laila kent gevallen van gelekte foto’s, ook op de middelbare school. “De reputatie van die meiden was dan gelijk vernield. Niemand had het over diegene die de foto doorstuurde, terwijl dat de eikel is. Zeker bij meisjes uit het Midden-Oosten had het enorme invloed: hun ouders kregen het idee dat ze hadden gefaald in de opvoeding. Vaak veranderden hun levens drastisch. Sommigen verhuisden, veranderen van school, en ze werden vaak onder druk van hun omgeving een stuk religieuzer.”
Maartje bespreekt sexting met niemand openlijk, maar vermoedt dat veel leeftijdsgenoten het ook doen. Ze kent niemand bij wie het is misgegaan. “Ik lees het alleen in het nieuws. Het gebeurt vast, en het is heel erg als het gebeurt, maar hoe het in de media wordt belicht is vaak nogal overdreven.”
Nudes uitwisselen
Andere vriendinnen van Azura wiens foto’s niet zonder hun instemming zijn doorgestuurd doen het wel, zelfs in hun eigen appgroep. Azura is klaar met schaamte. “Soms heeft een vriendin niemand om een mooie
nude naar te sturen, en dan doet ze dat in onze appgroep. ‘Kijk hoe mooi mijn kont hier is!’ Dan heeft ze haar
15 minutes of fame en gaat iedereen haar ophypen
3. Na een paar minuten gaat iedereen weer door waarmee ze bezig waren.”
Ook Laila verstuurde (gedeeltelijke) naaktfoto’s in een appgroep met vrouwen. Dat begon rond haar zestiende, toen een meisje dat ze kende op Twitter een gedeeltelijke naaktfoto plaatste. Daar volgde veel negatief commentaar op. “Mensen vonden het sletterig, en zeiden dat ze geen zelfrespect had.”
Als reactie op dat commentaar begonnen een stuk of twintig meiden samen in een groep zulke foto’s uit te wisselen. Lachend: “Het was echt een soort vrouwenbende. Ik ben heel blij dat ik dat heb meegemaakt, en gun dat iedereen, want het was heel goed voor mijn lichamelijk zelfbeeld. Ik kreeg opeens mooie, realistische foto’s te zien van de lichamen van andere vrouwen. Het heeft ons zelfrespect juist vergroot.”
“
Ik kreeg opeens mooie, realistische foto’s te zien van de lichamen van andere vrouwen
Ook een ander voorbeeld uit die tijd laat dat zien, vertelt Laila: “Een vriendin van mij vertelde dat ze heel onzeker was over haar borsten. Toen zei ik: ‘Ik ken een meisje met hetzelfde lichaamstype als jij.’ Ik vroeg of ik een naaktfoto van dat meisje mocht doorsturen. Dat mocht. Mijn vriendin moest huilen, omdat ze zichzelf in haar herkende en omdat ze de borsten van dat andere meisje wél mooi vond. Zo leerde ze haar eigen lichaam meer te waarderen.”
Veilig sexten
Azura doet met name aan sexting via de app Snapchat. Daar verdwijnen foto’s en filmpjes na tien seconden weer, en als iemand een screenshot maakt, krijg je als verzender een melding. “Dan word je ook niet overvallen als iemand je foto heeft doorgestuurd.” Seksuele gesprekken houdt ze met haar vriend via Whatsapp. Hetzelfde geldt voor Laila, die niet bang is voor uitlekken. “Ik maak foto’s wel altijd zonder mijn hoofd erop en met zo min mogelijk persoonlijke details. Maar verder neem ik geen voorzorgsmaatregelen. Ik zou het denk ik niet zo erg zou vinden als een foto zou uitlekken, want ik schaam me er totaal niet voor en vind het mooie foto’s.”
Maartje verstuurde ook foto’s via Snapchat. Ze was wel eens bang om per ongeluk iemand anders aan te klikken als ontvanger, dus maakte ze samen met haar toenmalige vriend een privéaccount aan, speciaal voor sexting. Toch vonden Maartje en haar ex-vriend het ook leuk om foto’s te kunnen bewaren en terug te kijken. Dus stuurden ze elkaar ookvia Whatsapp filmpjes en foto’s, maar verwijderden de beelden na hun gesprek en sloegen die op in een beveiligd fotomapje op hun telefoons. “Soms vergat ik het. Op school heb ik wel eens mijn fotogalerij geopend en dan kwam er ineens zo’n foto langs. Gelukkig heeft niemand het ooit gezien.” Toen het uitging hebben ze niet besproken dat ze de foto’s zouden verwijderen. “Maar het is in overleg uitgegaan en ik vertrouw hem, dus ik maak me geen zorgen.”
Alle drie vinden ze het advies van de politie vooral naïef. Azura: “Tieners doen het toch wel.” Laila voegt toe: “De politie draait de rol van dader en slachtoffer om. Ze moeten kijken naar de oorzaak van de problemen, namelijk het doorsturen zonder toestemming. Waarom denken puberende jongens dat ze dat kunnen maken?”
*Alle namen zijn gefingeerd. De echte namen van Azura, Maartje en Laila zijn bekend bij de redactie.
