De organisatie werd de eerste paar jaren door mannen geleid. Al gauw merkte Devika dat ook de vrouwen hun plek begonnen op te eisen in de beweging. Voor Devika was dit de eerste keer dat ze van dichtbij zag dat mannen eigenlijk automatisch in de spotlight komen te staan. Ze werd zich steeds meer bewust van het vrouw zijn en haar interesse voor feminisme groeide. “Ik merkte dat wij vrouwen dingen meemaken die niet oké zijn. Gelukkig willen steeds meer vrouwen iets aan deze ongelijkheid doen, wat mij ook weer motiveert.”
Hoe ben je op het idee voor Stem op een vrouw gekomen?
“De timing was perfect. Trump was net gekozen, en in Nederland startte de verkiezingscampagne. Met de organisatie wilden we bereiken dat er meer mensen op vrouwelijke politici zouden stemmen. En dan juist op de vrouwen die lager op de lijst staan, zodat zij met voorkeursstemmen in de Tweede Kamer zouden komen. Dit is gelukt. Duizenden mensen hebben ons stemadvies gevolgd. Ook werd er rond de verkiezingen veel aandacht geschonken aan het tekort aan vrouwen in de politiek. Maar we zijn er nog niet. Ons einddoel is natuurlijk dat de helft van het parlement en de regering uit vrouwen bestaat. Hopelijk kunnen wij met deze stichting nog meer vrouwen de drempel over krijgen om zich aan te melden bij een partij, en zorgen dat partijen vrouwen hoger op de kieslijst zetten.”
““Dus ik zat op de wc met die stomme test in mijn hand en googelde het woord abortus.”
Hoe heb jij het zelf ervaren?
De kliniek hechtte veel waarde aan anonimiteit. De ramen waren geblindeerd en alle vrouwen waren van elkaar afgeschermd met gordijntjes. Er werd een echo gemaakt en tijdens het intakegesprek vroegen ze me of ik het echt zeker wist. Ik vond het fijn dat iemand daarnaar vroeg, maar ik vond het ook lastig om erover te praten. Ik kreeg een pilletje om mijn baarmoederhals losser te maken. Daarna ging ik een soort operatiekamertje in en werd ik in slaap gebracht, want ik wilde het uitzuigen liever niet meemaken. Na een half uur werd ik wakker in een ziekenhuisbed. Ik kreeg thee met koekjes en ik werd super fijn opgevangen.
De mensen waren heel professioneel, maar achteraf gezien had ik graag meer begeleiding gehad van bijvoorbeeld mijn huisarts. Het is prettiger om zoiets te bespreken met iemand die je goed kent. Daarom vind ik het jammer dat het nieuwe kabinet tegenhoudt dat de huisarts een abortuspil kan voorschrijven. Zeker voor vrouwen die niet weten waar ze terecht kunnen, kan de huisarts een belangrijke rol vervullen.”
““Ik ben wel iemand die het gesprek aangaat.”
Je praat heel open over je abortus, dat doen vrouwen vaak niet.
“Wij zijn een samenleving die grof over seks praat, maar er zelden inhoudelijk over spreekt. Misschien is het een idee op een vroege leeftijd al met kinderen hierover te praten. Dit kan bijvoorbeeld bij seksuele voorlichting. Ik denk dat het bespreekbaar maken echt al veel verschil uitmaakt.”
Wat wil je in de toekomst nog bereiken op het vlak van vrouwenrechten?
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand