Catherine Deneuve

Françaises tegen #MeToo: de angst van de status-quo

Honderd vooraanstaande vrouwen tegen #MeToo in de Franse krant Le Monde: onderdeel van een conservatieve tegenbeweging die de realiteit van vooruitgang heeft te accepteren.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Actrice Catherine Deneuve schreef deze week samen met 99 andere vrouwen in de Franse krant Le Monde een pleidooi tegen de #MeToo-beweging. Deneuve en co hekelen de ‘heksenjacht’ die er uit de beweging zou zijn voortgevloeid. Ze verdedigen het ‘recht om lastig te vallen’, iets dat volgens hen een onlosmakelijke bijwerking is van seksuele vrijheid.

Bovendien zou de #MeToo-beweging geleid hebben tot haat jegens mannen en seksualiteit. En natuurlijk het argument dat niet kan missen in een stuk tegen #MeToo: het zou vrouwen opsluiten in de slachtofferrol.

Dit is eigenlijk niets nieuws onder de zon. In Nederland kennen we ook een hele rits aan witte vrouwen met een hoge maatschappelijke positie die echt even moesten melden dat ze #MeToo niet steunen. Jessica Durlacher, Aleid Truijens en Daniele Hooghiemstra in de Volkskrant en bij Pauw, Ybeltje Berckmoes die op Twitter een nobele actie begon: “Kom jij ook elke dag aardige heteroseksuele blanke mannen tegen die zeer welopgevoed zijn? Zeg dan met mij: #MeNot.”

De Nederlandse dames bereikten echter de internationale pers niet, ondanks dat hun Franse collega’s dezelfde soort standpunten innemen. Ze staan voor een golf conservatieve backlash van de status-quo die op weinig gebaseerd is, behalve angst voor een nieuwe orde.

Consent is juist hartstikke sexy

De Franse critici centraliseren preutsheid in hun betoog. Want, beargumenteren ze, met seksuele vrijheid komt automatisch het risico op grensoverschrijding. Deze interpretatie getuigt van weinig fantasie en weinig vertrouwen in de mensheid. Bovendien wordt het duidelijk dat de Françaises kant kiezen voor daders: enkel hun vrijheid op grensoverschrijding wordt beperkt, de seksuele vrijheid van slachtoffers verdedigen zij niet.

“Seksuele vrijheid kan prima samengaan met meer aandacht voor grenzen”

Seksuele vrijheid kan namelijk prima samengaan met meer aandacht voor grenzen. Steeds meer jongeren zijn zich bewust van consent, een begrip dat wederzijdse instemming bij seks omvat. Niet alleen de term wordt populairder, maar ook de interpretatie ervan. Consent zien als een formeel contract dat tussen individuen moet worden afgesloten en dus vrijheid beperkt, getuigt van weinig voorstellingsvermogen en moderniteit.

Communicatie over instemming kan juist enorm opwindend en bevrijdend zijn. Het getuigt van respect voor de ander, en maakt de weg vrij voor experimenteren en meer genot (vragen naar wat de ander fijn vindt – kan gewoon), en kan prima in dirty talk worden verwerkt.

Bovendien beperkt het gebrek aan communicatie juist seksuele vrijheid. Mensen die ooit slachtoffer zijn geworden van seksueel misbruik hebben vaak moeite met seksueel contact. Hun vrijheid wordt door grensoverschrijding dus enorm beperkt.

Zeker bij vrouwen, die naast een groot risico op onveiligheid ook kans lopen op het label ‘slet’ en op weinig seksuele bevrediging (in heterocontext). Dus wiens seksuele vrijheid verdedigen deze vrouwen nu eigenlijk? Wie heeft belang bij hun pleidooi?

De angst voor cultuuromslag

Wat er mist in het verhaal van Deneuve en co is een kritische blik op de piramide van seksueel geweld. Ze zijn het er niet mee eens dat mannen wegens een ongewenste hand op een knie, kus of intimiderend taalgebruik aan de schandpaal worden genageld. En ja, natuurlijk verschilt ongewenst gedrag in mate van ernst.

Maar waar #MeToo juist zo sterk in is, is de cultuur die er achter deze zaken ligt blootstellen. Het beperkt zich niet tot ernstige misdrijven, omdat de normalisering van dat gedrag begint bij ongewenste woorden en aanrakingen.

De reactie van deze Franse vrouwen – en hun Nederlandse metgezellen (en ongetwijfeld ook van andere nationaliteiten) – typeert een conservatieve tegenbeweging. Het valt ongetwijfeld goed bij mannen die nu het gevoel hebben niks meer ‘te mogen doen’.

Maar zoals Anke Laterveer, initiatiefnemer van het Nederlandse #ZegHet op Twitter zei: “Als je door #MeToo denkt dat je niet meer weet hoe je je moet gedragen is de kans vrij groot dat je juist daarvóór geen idee had wat wel en niet kon.”

"Ook Deneuve zal er aan moeten geloven: een nieuwe generatie vrouwen eist meer dan waar zij vroeger van had durven dromen"

Zij die eerder ondanks of mede door dit schadelijke systeem succes hebben behaald, staan angstig tegenover verandering. Zelfs wanneer zij daarmee de veiligheid en vrijheid van een jongere garde blokkeren. Het is triest dat dit nu juist ook door vrouwen zelf gebeurt. Maar ook Catherine Deneuve zal er aan moeten geloven: een nieuwe generatie vrouwen eist meer dan waar zij vroeger van had durven dromen.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons