Nerd- en geekcultuur nog steeds een mannenwereld

Hoe kwamen jullie op die focus?
We kwamen op het idee om een educatieve augmented reality game te maken voor kinderen tussen de tien en twaalf jaar, om hun interesse voor natuurkunde aan te wakkeren. In deze game willen we complexe onderwerpen als kwantumfysica toegankelijk maken voor kinderen van jonge leeftijd. Het heet ScienceTales: CERN. De onderwerpen zijn natuurlijk hartstikke ingewikkeld, maar met behulp van metaforen, specifieke karakters, minigames en verhalen kun je al een heel eind komen. Maar dat lukt alleen als kinderen zich herkennen in de karakters, dus die moeten zo inclusief mogelijk zijn.

Hoe doe je dat? Je kunt niet voor ieder kind een ander karakter maken.
Nee, we kunnen niet de hele wereld representeren. Zeker niet in de drie karakters die we ontwikkelen voor deze game. Daarom hebben we volop onderzoek gedaan naar representatie: hoe ben je zo inclusief mogelijk, zonder dat het een clowneske vertoning wordt? Te veel verschillende eigenschappen in één personage stoppen, wordt immers ook ongeloofwaardig. Bovendien gaat het niet alleen om gender of etniciteit, maar willen we ook kinderen met een leerachterstand, autisme of dyslexie aanspreken. Daarom hebben we verschillende panels opgericht, om ieder karakter te bediscussiëren en erachter te komen hoe mensen uit diverse groepen zelf het liefst gerepresenteerd willen worden. De karakters die we maken zijn dan ook continu in ontwikkeling. Zelfs zodra de game af is blijven we peilen of bepaalde aspecten beter kunnen.

Heb je het idee dat andere gameontwikkelaars de weg van de minste weerstand kiezen?
Met betrekking tot educatieve games heb ik wel dat idee. Sowieso is het aanbod aan educatieve games voor kinderen van tien tot twaalf jaar heel klein en meestal wordt gekozen voor niet-menselijke karakters. Wat ons betreft valt daar nog een wereld te winnen. Daarom willen we ons onderzoek en onze bevindingen online beschikbaar stellen voor andere ontwikkelaars.

Hoe zit het met de diversiteit binnen jullie eigen team?
We zijn met een klein core team van zes mensen. Wat betreft mannen en vrouwen is het ongeveer gelijk en wat betreft afkomst is het team Europees en Aziatisch. Het is mijn ambitie om het bedrijf te laten groeien en ook in de diversiteit van het team verbetering aan te brengen.

Is het ook niet lastig om in de tech- en gamewereld vrouwen te vinden?
Toen ik in 2011 aan mijn opleiding Game Development aan de Hogeschool van Amsterdam begon was ik een van de twee meisjes in mijn jaar, in een lichting van honderdtwintig studenten. Enkele jaren geleden deed ik met twee vriendinnen mee aan een gamedevelopmentwedstrijd, Global Game Jam, waarbij wij het enige vrouwenteam in de hele competitie waren. Gelukkig wordt de nerd- en geekcultuur steeds populairder, waardoor het aantal vrouwen in tech en games toeneemt.

Je zult vast veel te maken hebben gehad met stereotyperingen?
Ja, nogal. Tijdens mijn studie volgde ik een aantal programmeervakken. Tijdens een van de colleges stelde ik een vraag. De docent meende grappig te zijn en zei: “Jongens, zullen we het haar uitleggen of denken jullie dat ze het toch niet snapt?” Je komt veel seksisme en ongewenste intimidatie tegen. Zoals iemand die roept “Oh, de show begint”, als ik het podium op stap om een presentatie te geven, of een man op een netwerkborrel die een tik tegen je billen geeft en zegt dat je even twee wijn moet gaan halen. Al zullen veel vrouwen dat jammer genoeg herkennen.

Wat vind je het ergste van vrouw zijn in deze zogenaamde ‘mannenwereld’?
Als vrouw in een mannenwereld zoals tech, wordt het moeilijker naarmate je ‘vrouwelijker’ bent. Als ik geen zin heb om mijn haar te doen en in een joggingbroek naar een tech-bijeenkomst ga, word ik serieuzer genomen dan wanneer ik verschijn in mooie, zakelijke, vrouwelijke kleding. Dat vind ik erg kwalijk. Ik vind het goed dat er steeds meer vrouwen zijn in de tech- en game-industrie, maar ook vrouwelijkheid moet worden geaccepteerd.