Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld.
Word abonnee
En dat blijft niet onopgemerkt, want er komt een leuke gast of chick op je af die jou wel ziet zitten. Voor je het weet zijn jullie verstrengeld in een innige kus en even word je naar een hogere dimensie getild – totdat je op je schouder wordt getikt. Of je wil vertrekken, en je zoenpartner ook. Die is namelijk van het andere geslacht, en hé, je bent hier wel in een gaybar.
Liever gay dan biseksueel
In de ‘niet-commerciële potten en flikkerdiscotheek’ De Trut kon bovenstaand scenario zich zomaar voltrekken. Daar kon je tot een aantal jaar geleden vertrekken als je als vrouw met een man zoende. Sterker nog: hetero’s kwamen niet eens binnen, weet Rosanne Bakker Schut (26), die er als vrijwilliger werkt. Niet onbegrijpelijk, als je bedenkt dat De Trut in 1985 werd opgericht vanwege de behoefte vanuit de homogemeenschap aan een veilige plek in het nachtleven. Maar tegenwoordig worden homo’s en lesbiennes in één adem genoemd met transgender personen en biseksuelen, LHBT’ers. En dat doet de vraag rijzen: als het in gaybars niet op prijs wordt gesteld dat een man en vrouw met elkaar zoenen, zijn biseksuelen daar dan eigenlijk wel welkom?
“Ik ging weleens gay uit, maar homo's begrepen niet wat ik daar kwam doen
“Ik heb niet echt de indruk dat je als biseksueel wordt geaccepteerd,” vertelt Levi*, die anoniem wil blijven vanwege zijn christelijke achtergrond. “Niet door homo’s en ook niet door hetero’s. Ik heb het idee dat veel mensen denken dat biseksuele personen niet (volledig) uit de kast durven te komen of in een overgangsfase zitten. Als puber bestempelde ik mijzelf een tijdje als homo, want daarin voelde ik mij meer geaccepteerd dan als biseksueel. Ik ging weleens ‘gay’ uit, maar mensen daar begrepen niet echt wat ik kwam doen in de homowereld. Ik zag er niet gay uit, ze vonden mij maar apart – en ik hen eigenlijk ook. Ik voelde mij er niet thuis, ik had het gevoel dat ze zich afzetten tegen hetero’s. Dat vond ik lastig, want ik heb ook mijn ‘hetero’-kant.”
Geen bi-clubjes
Een tijdje terug berichtten verschillende media erover: biseksuelen zouden bij een onzichtbare groep in Nederland horen en liever in de kast blijven. Die conclusie trokken ze uit een onderzoek van Emiel Maliepaard, die voor zijn proefschrift 31 biseksuele mensen bevroeg over hun seksuele identiteit en de behoefte om die al dan niet te uiten. Een van de interessante uitkomsten was dat de deelnemers het ‘niet relevant’ achtten om hun seksuele identiteit te delen in het dagelijks leven. Anders dan bij verschillende belangenverenigingen voor homoseksuele mensen, telt het Landelijk Netwerk Biseksualiteit (LNBi) maar een tiental leden. De ondervraagden uit het onderzoek van Maliepaard geven aan geen behoefte te hebben aan een biseksuele community.
Levi: “Van mij hoeft er geen speciale plek te komen voor biseksuele mensen, ik ben niet zo van de clubjes. Maar mijn ervaring is wel dat je als bi tussen wal en schip valt. Het zou tof zijn als er meer begrip komt en mensen beseffen dat biseksualiteit echt een aparte seksuele identiteit is naast hetero- en homoseksualiteit. Ik hou van allebei: het heeft niet te maken met dat ik geen homo zou durven zijn.” Dat iemand zijn ‘ware seksuele identiteit’ nog niet zou hebben geaccepteerd, is een van de vooroordelen waar biseksuele mensen vaker mee te maken krijgen. Laurie Bastemeijer schreef hier eerder over in het stuk ‘Ben ik wel gay genoeg?’.
“Iemand zei eens: 'jij valt op alles, dus meer kans dat je vreemdgaat'
En wanneer het wél serieus wordt genomen, hoeven biseksuele mensen niet altijd op een positieve reactie te rekenen. Een van de reacties op mijn oproepje aan biseksuele mensen om hun ervaringen over het nachtleven te delen komt van Elodie Elvira: “Ik heb letterlijk een keer te horen gekregen: ‘jij valt toch op alles, dus meer kans dat je vreemdgaat’. Of: ‘jij houdt ook van die vieze piemels, ik kan er echt niet mee leven dat je die aanraakt.” Een andere, anonieme reactie kwam via Facebook: “Ik voel me zeker weleens gediscrimineerd. Ik heb vooral op social media gemerkt dat sommige vrouwen die echt alleen van vrouwen houden, vrouwen die bi zijn niet serieus nemen. Zo denken ze dat je het alleen zegt te zijn om interessant te doen of omdat het nu ‘in’ is.”
Bewijs het maar
Biseksuelen vormen een onzichtbare groep in Nederland, zo concludeert Maliepaard. Misschien komt dat doordat mensen afgaan op wat er concreet valt waar te nemen. Kus je met iemand van het andere geslacht, of heb je daar een relatie mee? Hokje: heteroseksueel. Ben je een meisje en heb je een vriendin? Definitely lesbisch. Daarmee wordt de levensstijl zoals die op dat moment is, als graadmeter gebruikt voor de seksuele identiteit. Het is hetzelfde principe als wanneer biseksuele mensen zich uitspreken over hun seksuele identiteit en vervolgens directe vragen over hun seksleven voorgeschoteld krijgen, alsof hun biseksualiteit ‘bewezen’ moet worden. “Ik heb een vriendin, maar mij werd gevraagd of ik weleens seks heb gehad met mannen en hoe ver ik ben gegaan. Hele persoonlijke en directe vragen, om te bevestigen dat ik biseksueel ben,” vertelt een jongen in een interview met NOS op 3.
“Ik heb weleens gewenst dat ik homo was
Levi geeft toe dat hij weleens heeft gewenst dat hij homo was. Dat lijkt hem makkelijker dan de situatie waar hij nu in zit. “Ik ben gelovig opgevoed en mij wordt bijvoorbeeld aangeraden om maar een vrouw uit te zoeken – ‘ik zou immers kunnen kiezen’. Maar dat ligt niet zo eenvoudig, het is niet zo dat ik er plotseling voor kies om verliefd te worden op een man of op een vrouw. Momenteel ben ik al redelijke tijd vrijgezel en blijft het voor nu nog onduidelijk of de volgende relatie met een man of een vrouw wordt.”
Bakker Schut van De Trut ziet steeds meer acceptatie van biseksuele mensen in het nachtleven: volgens haar is de homoscene verbreed en de emancipatie gegroeid. Daar is De Trut niet in achtergebleven, want tegenwoordig is iedereen er welkom. Maar, benadrukt ze: “We willen nog steeds een veilige haven kunnen bieden.” Het is voor haar en haar collega’s soms moeilijk om de situatie goed in te schatten. Wanneer zijn er hetero’s binnen om te rellen, en wanneer zijn er – mogelijk biseksuele – mannen en vrouwen simpelweg aan het genieten? “In De Trut hangt een plakkaat, waarop bezoekers worden aangemoedigd een medewerker aan te schieten als zij zich onprettig of onveilig voelen. Het gebeurt dan weleens dat iemand meldt dat een man en vrouw met elkaar aan het zoenen zijn. Aan de andere kant hoor ik ook weleens verhalen van biseksuele bezoekers die iemand van het andere geslacht leuk vinden en daar dan toch op worden aangesproken. Dat is vervelend.”
* Deze naam is vanwege privacyredenen gefingeerd. De volledige naam is bij de redactie bekend.
Wat denk jij? Hoe komt het dat biseksuele mensen een onzichtbare groep worden genoemd? En biedt het uitgaansleven genoeg veilige plekken voor mensen die zowel van vrouwen als mannen houden? Laat je horen!
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
Terugkerende klant? Klik hier om in te loggen
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen
