‘Veel daders van seksueel geweld waren ooit zelf slachtoffer’

En zo nu en dan komt een traject tot in de rechtszaal. “In een rechtszaaktraject ondersteunen we iemand emotioneel bij een zaak. We kunnen tijdens een gesprek mediaten met de politie, bijstaan tijdens de rechtzaak, contact leggen met slachtofferadvocaten, en slachtoffers wijzen op hun rechten. Ik zie ons als een brug naar meer psychologische hulp, een aangifte, of waar een slachtoffer dan ook behoefte aan heeft.”

Zo past de individualistische aanpak van Nederlandse hulpverleners niet goed bij het collectivistische karakter van sommige culturen. Alaoui-Dekker: “Voor veel biculturele slachtoffers sluit dat gewoon niet goed aan bij hu behoeften. En bij religieuze slachtoffers merk ik vaak dat we eerst de angel van de religie eruit moeten halen. Je moet slachtoffers dan eerst geruststellen: dit is geen straf van God, het is niet jouw schuld. Dat doen wij niet zelf, daar schakelen wij geloofsleiders voor in. Het heeft immers meer impact als het vanuit hen komt.”

The Safe Space Club biedt behalve begeleiding en handvatten voor slachtoffers ook workshops. Sommige zijn educatief en open voor het publiek, bijvoorbeeld over thema’s als ‘consent’. Andere worden gegeven aan organisaties die meer willen weten over een safe space zijn, vertelt Alaoui-Dekker. “En sommige workshops geven we voor een besloten groep die meedoet aan een traject.”

Interview gaat verder onder de foto.

Het geweld dat Alaoui-Dekker in haar eigen jeugd ervoer had een lange nasleep. Ook toen het gevaar was geweken, bleef de angst in haar lichaam zitten. Zo werkte aanraking soms als een trigger voor angstige gevoelens en kreeg ze last van darmklachten. “Dat is wat trauma met je kan doen, het put je lichaam helemaal uit.” Alaoui-Dekker merkte dat ze de woorden van haar vader uit haar jeugd echt was gaan geloven: ze dacht niets waard te zijn en niet bij haar familie te horen.

Dat schuldgevoel verdween pas toen Alaoui-Dekker meer leerde over machtsverhoudingen en ze meer rekening hield met haar eigen context. “Dat moest ik eerst begrijpen voordat ik compassie voor mezelf kon hebben. Toch werd me door de politie en de dader verteld dat ik het allemaal had verzonnen. Ik heb dus moeten ervaren hoe ook de politie in geweldssituaties tekort kan schieten. Ik wist meteen: hier moet ik iets mee doen.”

Dat legde de basis voor The Safe Space Club. “Twee jaar geleden begon het heel klein, met een Instagram-account waarop een partner en ik mensen wilden onderwijzen over het herstel na gendergerelateerd geweld. De overgang van een educatie-Instagram naar een stichting die echt ondersteuning biedt ging heel natuurlijk. We kregen steeds meer berichten van mensen die vragen hadden en vroegen of we met ze konden afspreken.”

Juist daarom gaan de vrijwilligers van The Safe Space Club zo zorgvuldig en nauwkeurig te werk: slachtoffers die het geweld een plekje weten te geven, gaan in de toekomst gezondere en veiligere relaties aan. Maar daar is volgens Alaoui-Dekker wel minder fragmentarische aandacht voor nodig. “25 november is een belangrijke dag om de maatschappij een spiegel voor te houden. Erkenning en herkenning zijn essentieel: bij slachtoffers, maar ook bij daders. Op zo’n dag wordt er veel gepraat over geweld, waardoor ik hoop dat ook potentiële daders wat informatie oppikken en denken: hé, misschien draag ik wel bij aan dit probleem. Dat is de eerste stap naar verandering.”