Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld.
Word abonnee
“Toen ik jaren geleden eens een audio-engineeringcursus wilde doen, zei mijn vader – die in de jaren 80 als Ghanese highlifemuzikant naar Nederland kwam – dat ik me beter kon richten op mijn mooie stem. Het is kenmerkend voor de algehele vibe naar vrouwen in de muziekindustrie: houd jij het maar bij zingen en laat die mannelijke nerds het studiowerk doen. Maar het is helemaal niet ingewikkeld om je eigen muziek te maken! Daarom besloot ik de tienermeisjes en jonge vrouwen die ik al jarenlang zangles gaf mee te nemen naar de studio die mijn vader had gebouwd in de kelder van ons pand. Daar heb ik ze leren produceren.
Josephine Zwaan (1990) is producer, artiest, songwriter en researcher. In 2014 was ze finalist van het tv-programma De Beste Singer-Songwriter van Nederland. In 2016 bracht ze haar Nederlandstalige debuutalbum 1/4 uit, met gevoelige liedjes over de beproevingen van het leven als twintiger. Zwaan produceerde onder meer de singles No H8ro (2019) en Emo Track (2019) van rapduo LIONSTORM en schreef met rapper Dave Budha de titeltrack van zijn album Mooie Droom (2019). In 2020 richtte ze met Eva van Manen rosetta. op, een platform voor vrouwelijke en gender non-conforming producers.
Met Eva [Van Manen, artiest en producer, red.] begon ik rosetta., een community voor vrouwelijke en gender-non-conforming producers. Die zitten nu vaak in hun eentje in de studio en laten pas iets horen aan anderen als het echt heel goed is. Mannelijke producers hangen meer bij elkaar in de studio en wisselen daardoor kennis uit. Op de summerschool [een van de cursussen van rosetta., red.] móéten producers samenwerken. Veel deelnemers hebben het conservatorium afgerond, maar zoeken iets bij ons wat ze daar blijkbaar niet vonden. Vaak hebben ze al samengewerkt met producers, maar waren ze bang om hun feedback te geven – terwijl ze duidelijk weten wat ze willen.
Vrouwonvriendelijke grappen
De verhoudingen in de muziekindustrie zijn scheef. Ik ken een vrouwelijke engineer die voor bands werkte in de studio, tegen wie een bandlid zei dat ze liever niet met haar werkten omdat ze dan ‘geen vrouwonvriendelijke grappen konden maken’. Zelf wilde ik eens mijn productie-ideeën laten horen aan een bekende mannelijke producer en een pianist. Ze lachten erom. Van mij werd verwacht dat ik achter in de ruimte ging schrijven, terwijl zij met z’n tweeën aan de beat werkten. Maar dan krijg je twee losse elementen.
“Als Suzooki Swift rap ik gewelddadig, op donkere hiphopbeats
Van verschillende mensen uit de industrie hoor ik dat vrouwelijke producers meer buiten de lijntjes werken. Ze zijn vrijer en creatiever. Dat etaleren we bij rosetta. We zeggen niet: ‘We maken vandaag een trapbeat, en dat moet zo.’ We vragen ons af: als je de regels van trap begrijpt, hoe kun je dat dan combineren met een heel ander genre zodat het iets nieuws wordt?
Onuitgebrachte EP’s
“De zelfpromotie, het optreden en omgaan met de reacties waren traumatizing
Mijn eigen muzikale carrière zit een beetje in een dip: ik heb meerdere afgeronde EP’s liggen die ik niet durf uit te brengen. Dat komt door mijn ervaring met mijn eerste album. Ik vond het maken daarvan heel leuk, maar de zelfpromotie, het optreden en omgaan met de reacties waren traumatizing. Het dieptepunt was mijn optreden bij De Wereld Draait Door, waar ik zelf tevreden over was maar waar iemand over tweette dat het net Kinderen voor Kinderen was. Daar heb ik de hele nacht van wakker gelegen. De vetste muziek die ik heb geproduceerd is dus niet uitgebracht.
Ik heb een alter ego, Suzooki Swift; het is a whole vibe, met een roze pruik, groot zwart legerpak, martial arts, comic. Als Suzooki Swift rap ik gewelddadig, op donkere hiphopbeats. Het opent iets in mij: ik mag dit uiten, lekker!
Op mijn tweede onuitgebrachte EP 1+1, die er al sinds 2019 ligt, staat ook een nummer waar ik heel trots op ben. Het heet Voor altijd, begint met een klein gitaartje en aan het eind breekt er een wereld open met Afrikaanse ritmes en Surinaamse slag, dat groeit steeds verder en is heel episch. Als ik daarnaar luister, denk ik: dat ík dit heb gecreëerd.”
Dit artikel verscheen in september 2022 als onderdeel van een groter verhaal in OneWorld Magazine.
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
Terugkerende klant? Klik hier om in te loggen
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen
