Birte: “Als je weet in welke situatie Nederland en de wereld zich nu begeeft, dan moet je er iets aan doen. En iedereen kan er relatief makkelijk iets aan doen. Het lijkt een grote stap om te stoppen met vlees eten, minder kleding te kopen of niet meer met het vliegtuig op vakantie te gaan, maar dit zijn helemaal niet zulke heftige overgangen om te maken.”
Jody: “Het is echt niet zo dat je hierdoor niet meer leuk en fijn kunt leven.”
Birte: “Precies. Maar ik kan niet met een gerust hart vlees blijven eten of vaak met het vliegtuig op vakantie. Wanneer ik om me heen zie dat mensen zich niet inzetten voor het klimaat, krijg ik de drang om voor hen te gaan compenseren.”
“Je hoeft niet tien keer zoveel te demonstreren, omdat iemand anders níet demonstreert
Jody: “Als moeder loop ik best tegen dit punt aan. Andere mensen hebben ook hun verantwoordelijkheid en je hoeft niet te ‘lijden’ omdat anderen niets doen. Een van mijn andere dochters had protesteren bijna tot haar beroep gemaakt. Dan denk ik toch; je hoeft niet tien keer zoveel te demonstreren omdat iemand anders niet demonstreert.”
“Wij stopten met vlees eten vanwege dierenleed, maar nu eten we geen vlees door de impact op het klimaat
Birte: “Toen ik acht jaar oud was besloten mijn zussen om vegetariër te worden. Eigenlijk ben ik er zo ook ingerold. Inmiddels is de slechte invloed die de vleesindustrie op het klimaat heeft voor mij de voornaamste reden om geen vlees te eten. In groep 7 nam ik deze beslissing.”
Jody: “Birte besloot vrij plotseling om geen vlees te eten. Mijn man Martin staat hier veel genuanceerder in. Hij is van mening dat er nog vlees gegeten kan worden, omdat er een hoeveelheid grond op aarde alleen geschikt is voor het beweiden van vee. Hij kijkt er heel technisch naar, met economische of landgebruikmotieven, en onze dochters kijken er meer naar door het oog van dierenleed.”
Birte: “En vergeet het klimaataspect niet! Ik denk dat wij allemaal stopten met het eten van vlees vanwege het dierenleed, maar nu vooral geen vlees eten omdat het zo slecht is voor het klimaat.”
“Wij willen veganistisch eten, juist omdat veel mensen nog steeds vlees eten
Birte: “Ja, dat mijn zussen en ik vegetariërs zijn en naar veganisme neigen. Wij willen het liefst veganist worden, om te compenseren voor de vele mensen die nog vlees eten. Mijn vader vindt dat veel te extreem, doordat het niet gezond zou zijn. Wij zouden ons niet moeten opofferen, volgens hem.”
“Nadat mijn zussen afval gingen oprapen, nam mijn moeder dit over
Jody: “We reizen veel minder. Mijn man maakt voor zijn werk bewustere keuzes, vraagt zich af: wat is mijn doel daar, is het nodig om ervoor te reizen of kan een afspraak via Skype? Zelf laat ik de auto vaker staan, en gebruik het openbaar vervoer of de fiets. Ook gaan we dichterbij op vakantie. Ik heb nu al vijf jaar niet gevlogen, wat een bewuste keuze is geweest. Inmiddels ben ik ook minder kleding gaan kopen.”
Birte: “Mijn zussen begonnen ook met het oprapen van afval. Dit heeft mijn moeder overgenomen, en op die manier stak zij weer vriendinnen aan. En jij werkt nu als vrijwilliger bij een windenergiecoöperatie. Dat is denk ik voortgekomen uit meer kennis over klimaatverandering.”
Birte: “Ik weet niet of jij het hiermee eens bent, maar ik denk dat de basis wel een beetje bij ons lag. Wij hebben zogezegd het vuurtje aangestoken. Ik kan mij niet herinneren dat jullie superdruk met het klimaat bezig waren voordat wij vegetariër werden.”
Jody: “In bepaalde mate waren we wel bezig met het klimaat, maar dankzij jullie hebben wij ons zo gericht op het minder eten van vlees. Ik ben flexitariër en mijn man, die erg van vlees houdt, eet nu toch ook minder vlees. Alle lampen in huis zijn vervangen door LED-lampen, er staat een A+++-koelkast in de keuken. Onze kinderen zorgden voor een verandering. Nu zijn we met zijn allen op de goede weg, volgens mij.”
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
