Waar andere kinderen dromen van hun zestiende verjaardag omdat ze dan eindelijk een scooter mogen, keek Vrindts reikhalzend uit naar de dag dat ze 12 werd omdat ze dan vegetariër mocht worden. “Mijn ouders waren bang dat ik als klein kind essentiële voedingsstoffen zou missen.” Uiteindelijk werd ze het op haar elfde, ‘dankzij’ de dioxinecrisis die België in 1999 trof (veevoer was besmet geraakt met giftige stoffen, met als een van de gevolgen twintigduizend extra gevallen van kanker onder vrouwen).
“Op tv zag ik hoe dieren werden geruimd, daarna weigerde ik nog vlees te eten. Mijn ouders deden zelfs een tijdje mee; veel Belgen hadden een kortstondige vleesfobie toen.”
ProVeg Nederland begon in 2011 als Viva Las Vega’s. In de eerste jaren richtte deze stichting zich vooral op consumenten, met food festivals en de Veggie Challenge. Later kwam daar lobbywerk bij, en het begeleiden van bedrijven bij de uitbreiding van hun vega(n)-assortiment. In 2018 besloot Viva Las Vega’s zich aan te sluiten bij de internationale organisatie ProVeg, met in totaal 100 medewerkers met 22 verschillende nationaliteiten. Veerle Vrindts: “We kwamen al regelmatig samen om informatie uit te wisselen. Het voelde logisch om onze krachten te bundelen.” Het Nederlandse team bestaat uit tien betaalde medewerkers, stagiairs en vrijwilligers.
Slachthuisfilmpjes
“Brochures uitdelen en schokkende filmpjes van slachthuizen tonen werkt averechts
Als student antropologie en sociale ecologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam organiseerde ze in 2010 het eerste Viva las Vega’s Festival, waar bezoekers werden gebombardeerd met kraampjes vol vega-lekkers. Het leverde vijfhonderd inschrijvingen voor hun Veggie Challenge op. Een van de medeorganisatoren was haar huidige man, met wie ze nu een dochter van 7 heeft. “Ik zie hoe erg het haar raakt dat zoveel mensen dieren eten en hoe bang ze is voor haar toekomst op een opwarmende aarde. Dat heeft mijn passie om hieraan te werken versterkt.”
Veggie Challenge
“In het begin zat ik elke dag een nieuwsbrief te tikken, nu hebben we het meer geautomatiseerd en is het traject beschikbaar in vijf talen – er doen intussen mensen uit meer dan dertig landen mee. Je kunt op elk gewenst moment beginnen, en je krijgt de inhoud te zien die voor jouw challenge relevant is.” Sinds dit jaar krijg je tijdens de Veggie Challenge dagelijks recepten en tips via mail of de app, toegang tot een Facebookgroep en gratis hulp van een mentor en een diëtist.
“De vleesconsumptie daalt nog steeds nauwelijks
En sociale situaties zijn vaak een punt: bij een groepsetentje als enige je vinger opsteken dat je geen vlees wil. Daar zetten we op in door mensen te verbinden met een vrijwillige mentor uit hun eigen buurt, met wie je dat soort situaties kunt bespreken. Tot slot zien we dat mensen kookinspiratie willen. Soms denken deelnemers dat alles rauw en suikervrij moet zijn. In de app kun je weekmenu’s samenstellen en ook zien hoeveel dierenlevens, CO2, land en water je hebt bespaard.”
Naast directeur van ProVeg is Veerle Vrindts ook schrijver. Ze is co-auteur van gids/kookboek De Vegarevolutie en schreef ook twee jeugdboeken en een dichtbundel. Ze hoopt met haar dochter binnenkort een kinderboek te schrijven over een plantaardige wereld.
Nu zoeken we bewuster naar mensen die niet passen in het stereotype plaatje van jonge, witte, bloggende fitgirl.” Activist Jay Brave, primatologe Jane Goodall en tv-kok Sharon de Miranda (bekend van BinnensteBuiten) zijn bijvoorbeeld ambassadeur. “Ook werven we momenteel mentoren met zo divers mogelijke achtergronden, die ook worden getraind in diversiteit en inclusie en inclusief taalgebruik.
Smullers en Brussel
“Beginnende vleesminderaars hebben veel aan producten die lijken op wat ze kennen
Lobbyen in Den Haag en Brussel doen Vrindts en haar collega’s ook, zeker nu ze sinds 2018 onderdeel zijn van de internationale organisatie ProVeg. Zo schreef de onderzoeksafdeling van de organisatie een rapport over de relatie tussen corona en veeteelt, om beslissers bewust te maken. Daarnaast zit ProVeg in adviesorganen van de VN en Wereldgezondheidsorganisatie WHO. En ze lobbyen tegen een Europees verbod op vleesnamen voor vega(n)-producten. “Uit onderzoek blijkt dat beginnende vleesminderaars veel hebben aan producten die lijken op wat ze kennen, met vergelijkbare namen. In Nederland mag het nu wel, maar in Europa wordt daar deze maand over beslist.”
“De overheid is bang om te betuttelen of boeren af te schrikken
De overheid is bang om te betuttelen of boeren af te schrikken. We vinden dat menselijke consumptie juist een prioriteit moet zijn, bijvoorbeeld door een milieuheffing op dierlijke producten. Daar pleiten we voor met de TAPP-coalitie. Ook vinden we dat ondernemers en startups met plantaardige innovaties ondersteund moeten worden.”
Er is in twintig jaar tijd een hoop veranderd. Waar Vrindts op school de enige vegetariër was en er nauwelijks aandacht voor het onderwerp was, kunnen middelbare scholieren en mbo’ers nu bij een ProVeg-gastles via een mobiele escaperoom leren over de eiwittransitie. En Vrindts’ familieleden, die haar menukeuze maar vreemd vonden, sturen haar nu artikelen door over de vee-industrie en klimaatverandering. “Ze zeggen soms: ja, ik weet dat jij het daar toen al over had, maar nu zijn er meer vleesvervangers en die zijn best lekker. Ik denk ook dat ze de boodschap eerder accepteren nu die van de publieke omroep komt en niet van hun irritante nichtje.”
Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door DOEN. Stichting DOEN ondersteunt groene, sociale en creatieve initiatieven van voorlopers, zoals Veerle Vrindts.
