‘Hoe het is om voor de duivel te werken, vragen mensen me’

“Hoe is het om voor de duivel te werken?” Die sneer krijg ik regelmatig te horen als ik mensen vertel waar ik werk. Vroeger voerde ik een felle strijd tegen plasticvervuiling en maakte ik televisieprogramma’s over onder meer greenwashing. Tegenwoordig werk ik bij de Rabobank, als Director Sustainable Debt Capital Markets. Het contrast tussen mijn oude en nieuwe werk is groot – maar ik maak de wereld nog steeds een stukje beter. Althans, dat hoop ik.

Op het hoofdkantoor in Utrecht help ik de grootste (beursgenoteerde) bedrijven ter wereld aan duurzame leningen van enkele honderden miljoenen tot miljarden euro’s. Want doe je duurzaam, dan kan dat je als bedrijf geld schelen. Aan de lening verbindt de Rabobank namelijk duurzame bedrijfsdoelen, zoals het verminderen van de CO2-uitstoot in lijn met het Parijs-akkoord. Haalt een bedrijf zijn groene doelen, dan krijgt het een rentekorting van de bank. Zo niet, dan betaal je meer rente. Aan mij en mijn collega’s de taak om met zo’n bedrijf om tafel te gaan en een goede duurzame lening op te zetten.

Een wereldverbeteraar bij de bank: het lijkt een contradictio in terminus. Sommige bekenden begrijpen er geen snars van dat ik deze carrièreswitch heb gemaakt. Voor mij was het logisch. Nederlandse banken hebben in 2019 het Nederlandse klimaatakkoord ondertekend, dat als belangrijkste doel heeft om de CO2-uitstoot van Nederland in 2030 met 49 procent te verlagen ten opzichte van 1990. Dat betekent dat ze ‘ineens’ van koers moeten veranderen. Ik wilde die nieuwe, groene koers (mede) bepalen. Dat kan lastig zijn. De gemiddelde bankier is niet bepaald een bomen knuffelende idealist, dus ik zit in een constante clash of the cultures. Ik wil doorzagen over de duurzame doelen van een klant, de bankier wil de deal zo snel mogelijk rondbreien.

Ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben met deze interne strijd: milieuproblemen oplossen versus zoveel mogelijk deals binnenslepen. Toch heb ik deze struggles nooit eerder gezien, gehoord of gelezen van wereldverbeteraars binnen andere (commerciële) instituten. Daarom wil ik jou daar, buiten de bankmuren, meenemen in mijn avonturen in een reeks columns. Verwacht geen naming and shaming van collega’s of bedrijven – ik wil juist mijn persoonlijke ervaringen delen in de hoop op inzicht van mezelf en begrip van anderen. Ik wil steun geven aan andere duurzaamheidsmensen die dagelijks alles geven om een bedrijf de groene kant op te duwen – onder de maatschappelijke druk om de klimaatcrisis tegen te gaan voordat het te laat is. Welkom in mijn wereld.

Deze column verscheen in maart 2023 in OneWorld Magazine.