Hoeveel CO2 zit er in je nieuwe tas?

We lijken wel vliegverslaafd, zo fanatiek reizen we de wereld over. Maar dat betekent veel CO2-uitstoot. Kun je met een schoon geweten vliegen? PowerSwitch-redacteur Leonie berekent en test dat in een serie artikelen – want ze vliegt straks zelf naar Japan. Deze keer: spullen.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
“Misschien moeten we een vliegloze zomer inlassen.” Dat was de laatste zin van mijn vorige blog. Een supergoed idee (niet van mijzelf, maar van een lezer), ik stond al op het punt om het uit te rollen. Maar wat blijkt nu: de Belgen zijn ons voor geweest! Een groep vrienden uit Gent roept met Zomerzondervliegen.be iedereen op om deze zomer de voeten aan de grond te houden. Al 1595 zuiderburen hebben beloofd dat te doen. Kom op, dat kunnen wij beter! Er is een Nederlands antwoord op de actie, dat nog wel wat steun kan gebruiken. Dus: wie durft er te beloven dat hij/zij tussen 21 juni en 21 september niet gaat vliegen?

In België hebben al 1595 mensen beloofd deze zomer niet te vliegen. Dat kunnen wij beter!

vliegverslaafd

Hoe genees ik van mijn vliegverslaving?

Of ik zelf meedoe? Ehm, nou ja, ik zit dus nog met dat Japan-dingetje. Maar voor wie de vorige blogs nog niet gelezen heeft: ik heb al wel plechtig beloofd dat ik minder ga vliegen: nog maar eens per twee jaar. En ik onderzoek in deze serie of het mogelijk is om de CO2-uitstoot van die vlucht die ik nog wel neem (naar Japan dus), te compenseren door in mijn dagelijks leven minder uit te stoten. Eerder ging het over voeding en wat je in huis kunt doen, in deze een na laatste blog wil ik kijken naar spullen.

Kledingverleiding

Dan denk je als broodrooster toch wel: fuck, waartoe ben ik op aarde?

Vorige week hadden we grote schoonmaak op het kantoor dat ik met andere freelance journalisten deel. Onderin een kastje vonden we een broodrooster. Was dat niet die ene waar we ooit muizenkeutels in hadden gevonden? “Weg met dat ding!” was onze collectieve reactie. Logisch: we hadden hem niet meer nodig en hij was misschien ook wel bezoedeld met zoiets smerigs als muizenkeutels. Maar ’s avonds begon ik te kniezen. Je zult dat broodrooster maar zijn. Je onderdelen zijn van over de hele wereld bij elkaar geschraapt, je bent met veel energie in elkaar gezet, vervoerd van fabriek naar winkel en van winkel naar kantoor. En na al die moeite eindig je in de prullenbak omdat muizen misschien hun behoefte tussen je roostertjes hebben gedaan. Dan denk je als broodrooster toch wel: fuck, waartoe ben ik op aarde geweest?

Jaarlijks worden miljoenen bomen gekapt om kleding te maken

We hebben een rare relatie met spullen. Jaarlijks geven we er 2000 euro aan uit, schrijft Babette Porcelijn in haar boek De verborgen impact. We móéten ze hebben, maar danken ze even makkelijk weer af, want voor jou tien andere broodroosters. Hoeveel CO2 stoten we uit met die knipperlichtrelatie?

Neem nou kleding. De woordvoerder van Milieu Centraal vertelt dat we gemiddeld tussen de 20 en 40 nieuwe kledingstukken per jaar kopen. Productie en transport daarvan zorgt jaarlijks voor 320 kilo CO2 per persoon. 1 En dat is nog zonder dat jij die kleding thuis wast en droogt (vooral belastend als je een droger gebruikt: die kost 130 kilo CO2 per jaar).

Als ik op het tempo van de gemiddelde Nederlander doorwinkel, eet ik voor niets veganistisch

Wat betekent dat, 320 kilo CO2? Ter vergelijking: ik eet voor deze serie in totaal drie maanden veganistisch. Dat scheelt 212 kilo CO2. Maar als ik daarnaast vrolijk doorwinkel in het tempo van de gemiddelde Nederlander, dan ben ik mezelf dus eigenlijk voor niets aan het kastijden met mijn kaas-onthouding. Ik zit qua kleding kopen denk ik op de helft van de gemiddelde Nederlander, maar ter Japan-compensatie ga ik dit jaar naar nul nieuwe kledingstukken. Nul. Nullerdenul. Scheelt me dus zo’n 160 kilo CO2. Staan er instructies voor sokken stoppen op YouTube? (Antwoord: natuurlijk, alles staat op YouTube.)

Bron: www.youtube.com

Elektronische apparaten

En hoe zit het met spullen met een stekker eraan? De laptop waarop ik dit schrijf, hapert al een tijd. Als het scherm straks op zwart gaat, is dat toch wel een kleine ramp. Bovendien heb ik laatst een heel mooi nieuw model gezien, dus eigenlijk is dit wel het juiste moment om… toch?

Vooral het moederbord en scherm van je laptop zorgen voor vervuiling

Het is uit tussen mij en kaas

Babette Porcelijn is in de wereld achter laptops gedoken. Volgens onderzoek dat ze heeft laten uitvoeren, zit een kwart van de milieu-impact van onze nieuwe spullen in elektronica en data. Dat zit hem bij laptops met name in het moederbord en het scherm. Vooral de mijnbouw voor de grondstoffen (koper en goud) en de productie van een laptop zorgen voor vervuiling. Ze heeft het niet specifiek over CO2, maar producent Dell heeft ooit uitgerekend hoeveel uitstoot hun laptops veroorzaken, inclusief vier jaar gebruik: 350 kilo CO2.  2 Dus toch maar weer aankloppen bij die vriend die met onnavolgbare handelingen en anti-virusprogrammaatjes mijn laptop weer weet op te krikken. En mocht dat niet meer lukken, dan in ieder geval recyclen. Volgens Natuur & Milieu besparen we met elke ton vermeden afval ook een ton CO2-uitstoot.

Check bij aankoop al of iets makkelijk te repareren is

Diezelfde organisatie kaart trouwens ook aan dat apparaten steeds lastiger zelf te repareren zijn. Bij hun Meldpunt kapotte apparaten kun je het doorgeven wanneer je product opvallend snel stuk ging of lastig is te repareren. Zij gebruiken die gegevens om te lobbyen voor scherpere regelgeving, bijvoorbeeld bij de uitvoering van het Grondstoffenakkoord. Met dit akkoord werkt Nederland toe naar een circulaire economie in 2050.

Ook iets interessants waar ik nooit aan had gedacht: je kunt natuurlijk bij de aankoop al checken of een apparaat makkelijk te repareren is. Zijn de onderdelen bijvoorbeeld verlijmd, of kun je ze losschroeven? Want niet uit elkaar te halen = niet te repareren = nieuw product kopen.

Tel uit je winst

Oké, wat is de CO2-winst deze keer? Ik stel de aankoop van een nieuwe laptop nog even uit (als er volgende week geen blog verschijnt, weet je wat er is gebeurd), maar dat tel ik niet mee. Als hij ermee ophoudt, moet ik immers toch een nieuwe kopen. Dit jaar geen nieuwe kleding kopen levert me 160 kilo aan bespaarde CO2 op. Met de besparingen uit de vorige blogs kom ik op 1322 + 160 = 1482 kilo CO2 uit. En nog maar één blog te gaan…
Beeld: Theo Danes

Voortaan douchen als de iceman

vliegen

Niet meer vliegen? Deze mensen bewijzen dat het kan

Dromen over de slaaptrein

Kun je de CO2-uitstoot van je vliegreis met je gedrag compenseren?

  1. Dit is CO2-equivalent ↩︎
  2. Ook dit is CO2-equivalent, het gaat om productie, transport, vier jaar gebruik en recyclen. ↩︎

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons