“De hele treinverkeerinfrastructuur is nationaal vastgelegd, waardoor de aansluiting tussen landen niet optimaal is – denk aan verschillende maten rails en andere veiligheidseisen. Hier zit wel verbetering in, maar het kost veel tijd en geld. Daarnaast is het boeken van treintickets veel lastiger dan van vliegtickets. Je moet ervoor naar allerlei spoorwegwebsites. Als consument moet je wel héél idealistisch zijn om voor de trein te kiezen, als het ook nog eens duurder en vaak tijdrovender is.”
“De EU investeert liever in het verbeteren van lokale luchthavens dan in treinverkeer
Dat luchtvaart buiten de klimaatafspraken wordt gehouden, zoals je vaak hoort, klopt overigens niet, merkt Eickhout op. “In het Parijse klimaatakkoord van 2015 is afgesproken dat de ICAO als onderdeel van de VN de luchtvaart moet reguleren om klimaatdoelen te behalen. Deze organisatie is daar alleen niet geschikt voor: er werken vooral ambtelijke technische experts die weinig ophebben met politiek en met name streven naar consensus. Ze hebben nauwe banden met de IATA, de bond van vliegmaatschappijen, en van oudsher zijn vergaderingen geheim vanwege bedrijfsgevoelige informatie die ter sprake kan komen.
ICAO heeft het programma CORSIA (Carbon Offsetting and Reduction Scheme for International Aviation) ontwikkeld, maar de doelen zijn te slap: niet krimp van CO2-uitstoot maar gelijk blijven.”
“Je kunt wel degelijk Europese CO2-belastingen afspreken
Is er door de coronacrisis niet ook juist meer ruimte voor onderhandeling omdat de luchtvaart hulp vraagt? “Die discussie loopt en we mogen hopen dat het zo uitpakt, maar de plannen worden weer nationaal uitgewerkt en landen kijken naar elkaar. Is Duitsland niet zo streng voor Lufthansa? Dan wil Nederland ook niet streng zijn voor KLM. Toch vinden wij dat je overheidssteun absoluut moet koppelen aan CO2-reductieplannen.”
Dit interview verscheen eerder in OneWorld Magazine.
