Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld.
Word abonnee
“Dames en heren, over enkele ogenblikken landen wij op Kigali International Airport. Laat al uw plastic tasjes achter in het vliegtuig. Het is verboden ze in te voeren in Rwanda. We wensen u een prettig verblijf.” Een plastictasloze samenleving bestaat. En niet in het schone Finland of in geluksparadijs Bhutan, maar in het Oost-Afrikaanse Rwanda. Toen ik vijf jaar geleden aankwam in de aangeharkte hoofdstad Kigali viel me op hoe brandschoon de straten waren. Zwerfvuil was nergens te bekennen en iedereen liep met bruine papieren zakken de supermarkt uit – al is de vraag of dat beter is dan plastic.
“
Heeft het zin om te recyclen, of wordt het allemaal op een hoop gegooid? Is alles recyclebaar?
De snelle invoering van het verbod op plastic tasjes in Rwanda in 2008 heeft te maken met de autoritaire leiding van president Paul Kagame. Zijn wil wordt snel wet, terwijl zulke besluiten in Europa veel trager gaan. Niet alleen door democratische processen, maar ook door de macht van de bedrijvenlobby, zo valt te lezen in OneWorlds eerste editie van Hoe Zit Het Met…? Hierin pluizen we consumentendilemma’s uit.
Wij merken dat veel lezers, net zoals wij, in hun maag zitten met al het plastic dat op hun pad komt. Heeft het zin om te recyclen, of wordt het allemaal op een hoop gegooid? Is alles recyclebaar? Hebben bioplastics zin? Maakt (micro)plastic ziek? Moeten consumenten de plasticsoep bestrijden? Of ligt de oplossing eerder bij het bedrijfsleven of overheidsregulering? En: voor wie is plastic onmisbaar? We duiken in de plasticketen en lichten ieders rol door in het oplossen van het plasticprobleem.
“
Nu begin ik plasticschaamte te ontwikkelen. Omdat ik moet betalen voor een plastic tasje
Toen wij in september begonnen na te denken over de invulling van de eerste editie van Hoe Zit Het Met…?, hadden we niet gedacht dat plastic nu zo’n momentum zou hebben. Het Europees Parlement stemde in oktober 2018 in met een verbod op plastic bordjes, rietjes, roer- en wattenstaafjes voor eenmalig gebruik vanaf 2021. Staatssecretaris Infrastructuur en Waterstaat Stientje van Veldhoven (D66) sloot een Plastic Pact met zeventig bedrijven en milieuorganisaties voor minder en beter gebruik van plastic. Hema doet plastic wegwerpartikelen nu al in de ban.
Mijn plasticverslaving werd in dat vliegtuig naar Rwanda direct duidelijk: ik liet een berg zakjes en flesjes achter omdat ik weer eens haastig richting de gate rennend aan Grab & Fly had gedaan. Nu begin ik plasticschaamte te ontwikkelen. Omdat ik moet betalen voor een plastic tasje. En omdat ik als kerstcadeau een handige doek – wel geplastificeerd – voor boterhammen kreeg. Na wat gestoei met het vouwsysteem nam ik zowaar boterhammen mee naar mijn werk.
Alternatieven en wat dwang helpen bij gedragsverandering. Dat geldt ook voor bedrijven en politiek. Laten we elkaar dus scherp houden.
Hoe Zit Het Met Plastic? is onafhankelijk tot stand gekomen en financieel mede mogelijk gemaakt door Nestlé en Dopper.
De overeenkomst tussen OneWorld en deze bedrijven is openbaar en in te zien.
