Beeld: Brookje Lark

Veganisten maken verschil

Om de opwarming van de aarde tot 1,5 graad te beperken, moet je verder kijken dan hightech oplossingen. Maar kun je mensen die vlees eten, vragen dat niet te doen?

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Als we de klimaatafspraken van Parijs nakomen, liggen we op koers – voor drie graden opwarming van de aarde in 2100. Als we de opwarming willen beperken tot 1,5 graad moeten we vanaf nu alles uit de kast halen. Inclusief omstreden technologieën zoals het afvangen en opslaan van CO2 en kernenergie. Doen we dat niet, dan dreigt versneld afsmelten van ijskappen en onherstelbare schade aan ecosystemen. Die alarmerende boodschap kwam begin oktober van het VN-klimaatpanel IPCC. “Het IPCC vergeet een belangrijke vorm van uitstootvermindering: de rol van de landbouw”, zegt Doreen Stabinsky, hoogleraar mondiaal milieubeleid aan College of the Atlantic en co-auteur van het rapport Missing Pathways to 1.5 degrees in een Skype-interview met OneWorld.

Om die leemte te vullen, verzamelde Stabinsky met mede-auteur Kate Dooley, op verzoek van een netwerk van maatschappelijke organisaties alle wetenschappelijke literatuur over de bijdrage van de landbouw aan klimaatverandering. “Mensen denken bij opwarming van de aarde aan kolencentrales die vervangen moeten worden door windmolens en zonnepanelen. Maar je kunt de opwarming niet beperken zonder onze voedselproductie aan te pakken. De laatste tien jaar wordt daar steeds meer wetenschappelijk bewijs voor aangedragen.”

Ecologische kliekjes

Volgens Missing Pathways moeten aangetaste ecosystemen (zoals regenwouden, wetlands, koralen) hersteld worden en verwaarloosde gronden herbebost zodat die aanplant CO2 opslaat. Eten moet van dichterbij komen. Maar vooral moeten we minder vlees en zuivel gaan consumeren, waardoor de veestapel krimpt. Die is nu verantwoordelijk voor 14,5 procent van alle uitstoot van broeikasgassen, meer nog dan de mondiale transportsector. Het overblijvende vee moet met ‘ecologische kliekjes’ worden gevoed in plaats van met voedselgewassen. Zonder vlees en zuivel zouden we met 75 procent minder landbouwgrond (de oppervlakte van de VS, EU, China en Australië tezamen) toe kunnen en nog steeds de wereld kunnen voeden.

Het IPCC erkent in zijn ‘1.5’-rapport dat verandering van menu voor een vijfde van de benodigde mitigatie kan zorgen die de temperatuur onder twee graden stijging kan houden, tegen geringe kosten. “Maar voorbeelden van succesvol beleid om eetpatronen te veranderen, blijven schaars.”

De veesector is verantwoordelijk voor 14,5% van alle uitstoot van broeikasgassen. Dat is meer dan de mondiale transportsector.

Stabinsky erkent dat de opgave groot is en vanuit het individu gezien zelfs overweldigend. Wat maakt mijn burger nu uit voor het klimaat? “Het is lastig voor een individu om greep te krijgen op klimaatverandering omdat de aanpak ervan een systeemkwestie is. Vleesproductie is een bron van goedkoop eiwit omdat het misbruik maakt van dieren, goedkope arbeid gebruikt en de natuur verwoest. En regeringen blijven de productie van die goedkope eiwitten maar al te graag ondersteunen. We moeten ons systeem van beprijzen opnieuw ontwerpen. Waarbij we schade aan natuur, dieren en het klimaat sterk belasten, om verandering op gang te krijgen.” Tegelijkertijd kun je als individu wel degelijk het verschil maken. Stabinsky: “Dat heeft mogelijk te maken met de bubbel waarin ik zit, maar veel mensen zien tegenwoordig het verband tussen klimaat en voedsel en zijn geïnteresseerd in gezond eten. Zij willen actievoeren voor een duurzaam voedselsysteem.”

Desondanks mindert de Nederlander zijn vleesinname nog niet substantieel, berichtte Wakker Dier eind november: gemiddeld 76 kilo per persoon per jaar, het dubbele van wat het Voedingscentrum gezond acht. Dat komt overeen met wat in de westerse wereld gebruikelijk is. De vleesconsumptie in niet-westerse landen ligt daar beduidend onder, maar die achterstand lopen opkomende economieën als China (63 kilo inmiddels) en India snel in. Daar wordt door de VN de grote groei in vleesconsumptie verwacht, tot aan ruim 70 procent wereldwijde stijging in 2050.

In India vindt de middenklasse vegetarisme ‘oubollig

Vegetarisme niet cool

De Belgische publicist en activist Tobias Leenaert, auteur van How to create a vegan world (2017), is net terug van een trip naar India, waar hij vegans en dierenrechtenactivisten trainde om een plantaardige levensstijl te promoten. “Je hoopt dat ze buiten het Westen het stadium van vleesconsumptie overslaan en zich meteen richten op alternatieve eiwitbronnen. Tegelijkertijd: welk recht hebben wij om hen aan te zetten tot minder vlees eten? In India is al 20 tot 30 procent van de mensen vegetariër (in Nederland is dat al tijden 3 procent, red.) vanuit het Hindoeïsme. Toch is vegetarisme daar niet cool, vanwege de associatie met conservatieve religieuze waarden. De middenklasse vindt het oubollig en denkt dat men het recht heeft om vlees te eten. Vlees mijden heeft daar ook weinig te maken met ecologisch bewustzijn of opkomen voor dierenwelzijn.”

Hij vertelt zijn cursisten dat ze het niet altijd over de dierenrechtenboeg moeten gooien, maar de gevolgen van veel vlees eten voor het klimaat en je gezondheid te noemen. “Vervuiling van rivieren door mest, luchtkwaliteit en klimaatverandering zijn wel kwesties waar mensen zich druk over maken. Leven in een stad als New Delhi is verschrikkelijk voor je longen. En met het stijgen van de welvaart neemt ook het aantal hart- en vaatziekten en kankergevallen toe.”

Vlees mijden heeft in India weinig te maken met ecologisch bewustzijn of opkomen voor dierenwelzijn.

Ook in China nemen welvaartsziekten toe. Het land consumeert 28 procent van al het vlees wereldwijd, waaronder de helft van alle varkens. Twee jaar geleden maakte de Chinese overheid bekend dat ze de vleesconsumptie wil halveren, om overgewicht en ziektes te lijf te gaan, en het klimaat te redden. Een vleestaks durfde ze niet aan. Het blijft tot nu toe bij bewustwordingscampagnes als die met Arnold ‘Meat-Terminator’ Schwarzenegger, onder het motto Less meat, less heat, more life.

Maar het is in China zeker geen hopeloze opgave, zegt de in Hong Kong geboren Doris Lee die voor ProVeg International een plantaardige levensstijl promoot in China. “Plantaardig eten zit in de traditie, en is dus niet nieuw. En mensen beseffen wel dat vlees minderen gezonder is. Ze zijn vaak vlees gaan eten omdat het makkelijk als fastfood verkrijgbaar is, niet zozeer uit status-overwegingen. Mensen maken lange dagen, zijn lang onderweg, en hebben thuis niet altijd de mogelijkheid te koken. Helemaal veganistisch of vegetarisch is voor de meesten een brug te ver. Ze vragen dan of je boeddhist bent. Dat vindt men ouderwets. Dat kan ook snel veranderen, nu een hip merk als Oatly (van de haverdrank, red.) de Chinese markt betreedt. In Shanghai is het aantal veganistische restaurants van 49 in 2012 naar 100 in 2017 gegaan. China is nu de snelst groeiende veganistische markt ter wereld.”

Kweekkalkoen

De vleestaks komt er aan binnen vijf tot tien jaar, aldus een recent rapport van Fairr, een netwerk van internationale investeerders in de veehouderij. Tot die tijd is ‘nudgen’ het enige middel om notoire vleesverslaafden te verleiden hun eetgedrag te veranderen. Vegan activist Leenaert heeft zijn hoop gevestigd op nep- en kweekvlees, dat vooral in China kansrijk is. “Het boeddhisme kent een rijke traditie van mock meat, dat de smaak van varken of eend nabootst. Monniken zetten dat voor aan carnivoren die te gast zijn. En Amerikaanse filantropen steken veel geld in kweekvlees, met name voor de oosterse markt.”

Toen de Nederlandse onderzoeker Mark Post de eerste kweekburger creëerde, kostte die nog tonnen en voorzag Post dat het nog tientallen jaren kon duren voordat hij de markt bereikte. Inmiddels wil de Israëlische startup Future Meat, onder meer met steun van een Chinese durfinvesteerder, zijn eerste kweek- vleesproducten nog eind dit jaar op de markt brengen. Te laat waarschijnlijk voor het Nederlandse kerstmenu – volgend jaar dan maar de kweekkalkoen in de oven schuiven.

Plantaardige ontwikkelingshulp
“Wij willen actief de toenemende honger bestrijden en vinden dat een plantaardig dieet het beste is voor ieder mens”, zegt Jos Wietses van stichting Plenty Food. “Voor elke kilo vlees wordt gemiddeld zeven kilo plantaardig voedsel zoals graan, maïs of soja gebruikt.” Samen met partner Sadhana Forest ondersteunt Plenty Food de aanleg van moes­ en fruittuinen in Kenia, India en Haïti. De doelgroep zijn arme bewoners van droge gebieden. Plenty Food zal ze niet bekeren tot een veganistische lifestyle. “In Kenia leggen we veedrijvende nomaden wel uit dat ze weidegronden uitputten en daarmee de impact van klimaat­ verandering vergroten.”

Kerstmaal van lokale ingrediënten: 'Iets feestelijks maken in de Hollandse winter?'

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons