“Deze week gaan de landen het gesprek met elkaar aan over hun klimaatambities en de belemmeringen ervan. Een soort poldermodel. In het Akkoord van Parijs heette dit de facilitative dialogue, maar daar brak bijna iedereen zijn tong over. Dus toen heeft Fiji, dat het afgelopen jaar voorzitter was, voorgesteld om er een Talanoa-dialoog van te maken. Een traditioneel Polynesische manier van met elkaar het gesprek aangaan.”
“In Parijs was er destijds een enorm positief gevoel. Nu zijn we aangekomen bij het lastige deel
“In Parijs nam Obama de rol van wereldleider op zich. Samen met China. De boodschap was: we gaan ervoor. Je ziet nu dat VN-baas Guterres die rol probeert te vervullen. President Macron en bondskanselier Merkel proberen dat ook, maar zijn vanwege binnenlandse politieke redenen momenteel wat terughoudender. Dan heb je het qua grote landen wel gehad. Europa doet hard zijn best achter de schermen.”
“Wij willen in Europa de lat op 55 procent leggen voor 2030, omdat dit het beste past bij een klimaatneutrale wereld in de tweede helft van deze eeuw. De Europese Unie richt zich nu op 40 procent CO2-vermindering, maar dat moet beter. We moeten landen als Frankrijk, Duitsland en België meekrijgen. De Zweden en Finnen willen wel. Duitsland deed en doet het nog steeds beter op het gebied van hernieuwbare energie dan Nederland nu doet. Duitsland doet momenteel wat lastiger. Daar worstelen ze met de vraag hoe snel ze de vervuilende steen- en bruinkool kunnen afbouwen. En hoe ze nucleaire energie versneld gaan terugschroeven, een afspraak die gemaakt was na de ramp in Fukushima.”
“Polen presenteert zich als progressief, Katowice als ‘groen’. Daar bedoelen ze de stadsparken mee, denk ik. Want toen ik door de stad liep zag het er behoorlijk grauw en grijs uit. Er is hier veel vervuilende industrie. In deze mijnstad kan de luchtkwaliteit wel wat verbetering gebruiken. Het illustreert wat mij betreft hoe ingewikkeld het vraagstuk is, en hoe verschillend het vertrekpunt voor ieder land is. Begrip daarvoor is belangrijk, wil je in onderhandelingen als deze bruggen slaan.”
“We hopen op goede afspraken zodat de CO2-uitstoot per land op een vergelijkbare manier kan worden gemeten
“Het rulebook gaat er komen. We hopen op goede afspraken zodat de CO2-uitstoot per land op een vergelijkbare manier kan worden gemeten. Het is belangrijk dat alle landen dezelfde methodiek gebruiken, zodat we de emissies nauwkeurig kunnen meten en onderling met elkaar kunnen vergelijken. De rijkere landen moeten de armere helpen om hier capaciteit voor te ontwikkelen. Maar de vraag is hoe effectief het systeem in de praktijk gaat zijn. Uiteindelijk gaat het natuurlijk om het omlaag brengen van de uitstoot.”
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand