Aflevering 1: Wat is vrouwenbesnijdenis?
Ieder jaar worden wereldwijd drie miljoen vrouwen geconfronteerd met het risico van het ondergaan van vrouwelijke genitale verminking. De oorlog tegen deze praktijken wordt op meerdere fronten gevoerd.
De meest recente data van UNICEF (2013) onthullen dat 140 miljoen meisjes en vrouwen zijn besneden. Dit aantal is net zo groot als het hele inwoneraantal van Rusland. Stel je voor dat alle Russische mannen en vrouwen, jong en oud, verminkt zouden zijn aan hun geslachtsorganen. Dan wordt duidelijk dat deze primitieve tradities niet thuishoren in de moderne wereld. In de meeste landen nemen deze praktijken gelukkig significant af, maar in een aantal landen is de strijd pas net begonnen.
Een groeiend probleem
“Female genital mutilation” (FGM), vrouwelijke genitale verminking ofwel besnijdenis, is een term voor het verwonden van de vrouwelijke geslachtsorganen zonder medische redenen. Deze praktijken veroorzaken langdurige gezondheidsproblemen zoals chronische pijn, ernstige bloedingen, infecties, grotere kans op HIV, en zelfs de dood. Daarnaast heeft het een grote impact op de kwaliteit van het seksuele leven van vrouwen en vormt het een risico voor de moeder en het kind tijdens de geboorte. Besnijdenis is gelabeld als schending van de rechten van vrouwen en kinderen door de Verenigde Naties. Officiële cijfers van UNICEF over genitale verminking bij vrouwen laten zien dat het plaatsvindt in 29 verschillende landen, waarvan de meeste in Afrika.
Echter, recente gegevens laten zien dat het niet alleen een Afrikaans probleem is, maar het veel meer wereldwijd is verspreid dan gedacht. Nieuwe onderzoeken bevestigen dat FGM ook voorkomt in het Midden-Oosten in landen zoals Oman, de Verenigde Arabische Emiraten en Iran. Antropoloog Kameel Ahmady onthulde afgelopen juni dat duizenden vrouwen in het geheim slachtoffer zijn van besnijdenis in Iran. In westelijke en zuidelijke regio’s blijkt zelfs bijna 60 procent van de vrouwen tussen 30 en 40 jaar besneden te zijn, waaronder voornamelijk Soenitische Koerden. Tot dan toe was het praktisch onbekend dat besnijdenis plaatsvindt in Iran.
In bepaalde regio’s van Iran blijkt zelfs bijna 60 procent van de vrouwen besneden te zijn
Besnijdenis in de rest van de wereld
De situatie is niet bijzonder voor deze regio volgens het initiatief “Stop FGM Middle East & Asia”, dat wordt ondersteund door de ngo WADI. Zij lieten zien dat deze praktijken zich ook in andere Aziatische landen zoals Pakistan, India, Sri Lanka, Maleisië, Thailand, Indonesië en de Filipijnen hebben verspreid. Zelfs in Latijns-Amerikaanse landen, zoals Peru en Colombia, is er een aantal inheemse bevolkingsgroepen die deze acties uitvoeren.
Besnijdenis is zelfs een probleem in Europa en Noord Amerika waar sommige groepen immigranten de traditie uit hun land van herkomst behouden. Vaak reizen meisjes terug naar hun moederland om te worden besneden.
Verklaring en uitleg voor verminking van de vrouwelijke geslachtsorganen verschillen per land, net als de motivatie en het type besnijdenis ook in elk land anders zijn. In sommige landen, zoals Kenia, wordt het gezien als een ritueel dat de overgang van meisje naar vrouw markeert. In andere landen is het motief om de meisje ‘puur’ te houden voordat ze getrouwd zijn en te zorgen dat ze geen seks kunnen hebben, zoals bijvoorbeeld in Somalië het geval is. Ook zijn er regio's, zoals in het zuiden van Nigeria, waar de clitoris wordt verwijderd omdat mensen daar geloven dat een pasgeboren baby sterft als het daarmee in aanraking komt.
Sunna, uitsnijding en infibulatie
Welke manieren van besnijden zijn er?
'Sunna', ook bekend als Type I, wordt het vaakst uitgevoerd. Hierbij wordt de clitoris gedeeltelijk of helemaal verwijderd.
TYPE I of Sunna, een veel voorkomende en minder ernstige vorm van besnijdenis.
‘Uitsnijding’ of Type II, is het gedeeltelijk of totaal verwijderen van de clitoris en de kleine schaamlippen, met of zonder het uitsnijden van de grote schaamlippen. Data over ‘Sunna’ en ‘Uitsnijding’ praktijken vallen onder de categorie ‘verwijdering van vlees’ en zijn goed voor minstens 80% van het totale aantal vrouwelijke genitale verminkingen wereldwijd. In Benin bijvoorbeeld, is 69% van de vrouwen slachtoffer van Type I of Type II, terwijl in Guinea vier van de vijf vrouwen een van deze vormen van besnijdenis heeft ondergaan.
Type II of uitsnijding, een veel voorkomende en minder ernstige vorm van besnijdenis.
Bij de ernstigste vorm van besnijdenis, bekend als infibulatie, faraonische besnijdenis of Type III, wordt de vaginale opening versmald door de schaamlippen te verkleinen en aan elkaar te naaien. Deze vorm van besnijdenis vindt voornamelijk plaats in landen zoals Somalië, waar zeker 63% van de vrouwen op die manier is besneden, of in Soedan, waar twee-derde van de vrouwen op de ernstigste manier is besneden.
Type III of infibulatie, de ernstigste vorm van besnijdenis.
Het besnijden van vrouwelijke genitale delen maakt deel uit van een lange traditie in de Hoorn van Afrika. “Onderzoek toont aan dat FGM is ontstaan in deze regio en gelinkt kan worden aan het behouden van de maagdelijkheid van vrouwelijke slaven.” zegt Louise Robertson, woordvoerder van 28TooMany, een organisatie die is opgericht in 2010 voor onderzoek en het opzetten van lokale initiatieven rondom vrouwelijke genitale verminkingen. Zij, en andere activisten, proberen slachtoffers van besnijdenis te helpen en mensen te overtuigen te stoppen met deze traditie.
Volgende week gaat OneWorld Love dieper in op de besnijdenispraktijken in Soedan en hoe jongeren hiermee omgaan.
Vertaling: Paul Van de Calseijde
