“Mijn kennismaking met technologie als industrie was in Berlijn, waar ik in 2009 naartoe verhuisde. Omdat het een makkelijke manier was om geld te verdienen begon ik met oppassen. Aangezien ik geen Duits sprak ging het Engels van mijn oppaskind met sprongen vooruit. Alle ouders dachten dat het een nieuwe leermethode was, maar ik sprak gewoon geen woord Duits. In ieder geval, ik kreeg snel meer klanten, meer dan ik zelf aankon, en begon met outsourcen naar mijn Amerikaanse en Engelssprekende vrienden. Dat zette me aan het denken, over hoe ik meer geld kon verdienen, en hoe ik technologie kon combineren met dienstverlening. Zo heb ik technologie gebruikt voor een dienst om mensen te linken aan een oppas. Nu ik terugkijk is de waardevolste les die ik toen geleerd heb om niet bang te zijn iets nieuws te proberen.”
“Er zijn bewuste en onbewuste vooroordelen waarmee ze worden geconfronteerd. Het is voor sommige witte mensen moeilijk te verkroppen om onder een zwarte vrouw te werken. Sommige witte mannen hebben moeite naar een zwarte vrouwelijke baas te luisteren. De enkele zwarte vrouwen in hoge functies in de zakenwereld, zijn vaak aangenomen om een zinkend schip te redden. Daarnaast leeft er nog altijd een gevoel dat je twee keer zo goed moet zijn. Ook zie ik – vooral vanuit een Amerikaans perspectief – dat veel zwarte vrouwen moe zijn van de clichés binnen traditioneel ondernemen. De realiteit is: 0,03 procent van de projecten van zwarte vrouwen wordt gefinancierd. Maar een nieuw financieringsmodel is in opkomst, waarbij zwarte ondernemers aangeven San Francisco of L.A. niet nodig te hebben om hun eigen tech-bedrijf op te zetten. Ze bouwen hun eigen producten, die mensen waardevol genoeg vinden om voor te betalen.”
“De waardevolste les die ik geleerd heb is om niet bang te zijn om iets nieuws te proberen
“Het valt op dat meer mensen praten over diversiteit en inclusiviteit in technologie, maar het aantal mensen dat er daadwerkelijk iets aan dóen is niet gestegen. Diversiteit is vooral een modewoord, een catchphrase. Witte mensen zijn zich er bewust van dat het in gang moet worden gezet, maar ze zijn niet bijzonder geïnteresseerd of weten niet hoe ze het moeten aanpakken – behalve af en toe een zwart persoon aanstellen als ‘hoofd diversiteit’.”
In je TED-Talk zei je dat jouw culturele achtergrond invloed heeft op je professionele leven. Hoe moeten vrouwen daarmee omgaan?
“Het belangrijkste is dat vrouwen een standpunt innemen en zich niet conformeren. En dan ook begrijpen dat wat je keuzes ook zijn, ze compleet moeten zijn en bij je passen. Qua uiterlijk maakt het voor witte vrouwen bijvoorbeeld niet uit, maar zwarte Amerikaanse vrouwen zijn zich bewust of ze hun haar natuurlijk dragen of kiezen voor een weave. Wat mij betreft zijn de vrouwen zelf empowered genoeg, maar er zullen van zwarte vrouwen wel meer versies nodig zijn, of het nu gaat om rolmodellen, of managers en partners in het bedrijfsleven. Die verandering moet van bovenaf komen.”
“Ik kijk zelf op naar Jessica Matthews van Uncharted Play (een tech-bedrijf dat energie-infrastructuren bouwt om gemeenschappen te voorzien van schone en goedkope energie, red.). Ik vind het fantastisch wat ze doet. Ze is eigenaar van allerlei patenten en de producten die ze maken veranderen levens. Zoals de Soccket, een voetbal die energie uit het spel opslaat voor later gebruik, als draagbare stroombron. Ze kijkt echt naar oplossingen voor mondiale problemen. Daarnaast is de investeerder Arlan Hamilton met haar investeringsfonds Backstage Capital een grote inspiratie. Zij beweegt op de kruising van vele gemarginaliseerde groepen. Hamilton ging recht op het geld af en richtte dit investeringsfonds op, waarmee ze gemarginaliseerde ondernemers die bij haar aankloppen, kan financieren. En daarnaast een artiest zoals Solange, maar ook heel normale mensen zoals mijn vrienden en mijn zus. Allemaal werken ze hard binnen corporate America, maar blijven ze trouw aan zichzelf.”
“Nee. Financiering werkt in verschillende fases. In de aanvangsfase gaat men ervan uit dat jij je financiering rond krijgt via vrienden en familie, en dit komt vaak uit op 25.000 dollar. Het idee men zich zo financiert is onverenigbaar met de zwarte ervaring in Amerika.”
In hoeverre speelt geërfde rijkdom en sociaal en cultureel kapitaal daarbij een rol?
“Als je kijkt naar geërfde rijkdom, de geschiedenis van zwarte Amerikanen en vierhonderd jaar slavernij, dan zie je al snel de ongelijkheid. En de welvaartskloof wordt alsmaar groter. Zwarte ondernemers zijn al snel eind twintig, begin dertig. Ze hebben hoge studieschulden, een gezin, of zorgen voor hun ouder wordende ouders die ook geen financiële buffer hebben. Arlan Hamilton stipt aan dat wij zwarte mensen de taak hebben om nieuwe financieringsmodellen te vinden. Wij hebben vaak geen vrienden of familie die duizenden dollars kunnen weggeven om onze dromen, hoop en ideeën te financieren. Voor mijn app Friendish kreeg ik door puur geluk mijn financiering rond. Niet dat ik onbekwaam was, maar het was moeilijk om van mensen geld te krijgen. De mensen die het geld hebben, of de toegang daartoe, doen aan pattern matching. De gedachte is: ‘we hebben al eerder in een zwart meisje geïnvesteerd, en zij had geen succes’. Dan kom jij binnen, en word je al snel weggewuifd, ‘kom maar terug als je meer ervaring hebt’.”
“Volgens mij weten zwarte vrouwen het beste hoe je problemen oplost – zeker binnen Amerikaanse context vanuit een achtergestelde positie. Hoe we onze producten en diensten bouwen is dan ook heel anders, en nuttig voor meerdere gemeenschappen. Voor financiering in technologie moet je het echt zoeken in zwart kapitaal: zwarte mensen, HBCUs (Historically black colleges and universities, red.), ofwel de zwarte universiteiten die veel ondernemers door de jaren heen hebben gesponsord, en meer zwarte vrouwelijke ondernemers die zelf fondsen starten. Beroemdheden en andere rolmodellen moeten opstaan. We moeten onszelf financieren zodat we straks één persoon hebben die gelijkstaat aan Mark Zuckerberg; die kan concurreren met de top van Silicon Valley. Om het respect te krijgen zodat mensen pattern matching kunnen toepassen. Investeerders willen wel investeren als er een succesvol zwart voorbeeld is.”
“Absoluut. De jongere generatie hoeft in principe niet meer naar de universiteit als ze in de technologie of entertainment willen werken – alleen nog voor geneeskunde of rechten. De kennis voor de meeste goedbetaalde tech-banen kun je online opdoen. Voorheen was de enige weg in de VS naar de universiteit gaan en opgezadeld worden met een torenhoge studieschuld. Wereldwijd gaat het gesprek steeds meer over ondernemerschap, je eigen ding doen, welk talent je in geld kunt omzetten. Wat dan ook: make-up, haar of loodgieterswerk. Doe waar je goed in bent, en investeer dat geld in je dromen.”
“Laat niemand je het gevoel geven dat je project onmogelijk is
“Allereerst, ‘do the work’. Veel mensen praten veel, maar ondernemen geen actie. Maak het mensen makkelijk om ja tegen je zeggen. Voordat je je mond open doet: bereid jezelf goed voor, en verzamel genoeg informatie om je punt te ondersteunen. Laat niemand je het gevoel geven dat je project onmogelijk is. Wees ook zeker niet ontmoedigd als het de eerste keer niet lukt. Ondernemen is uiteindelijk een reeks van succes en falen. Als je niet faalt, ga je ook niet vooruit.”
- Een term voor een bepaalde vorm van taalmenging. Tijdens een gesprek kan een gesprekspartner in een zin of met enkele woorden overschakelen naar het dominante taalgebruik om zich aan te passen. ↩︎
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
