'We verliezen soms uit het oog waar het echt om draait: het gesprek van mens tot mens.' Beeld: Daniel Cohen
Interview

Artiest Sabrina Starke: ‘Ik zie activisten tegen burn-outs aanlopen’

Singer-songwriter en producer Sabrina Starke (43) ziet van dichtbij hoe oneerlijk de kansen zijn verdeeld in de muziekindustrie. En hoe mensen die zich daartegen uitspreken, daar bijna zelf aan onderdoor gaan. ‘Voor een ‘debat’ over racisme hoeft niemand mij uit te nodigen.’

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Nooit meer vliegen of nooit meer nieuwe kleren?

“Ik vlieg al weinig, de laatste keer voor vakantie was járen geleden. Toch zou ik nieuwe kleding wel opgeven om eens in de twee jaar nog te kunnen vliegen. Nu koop ik vooral tweedehands en het liefst items die ik goed kan combineren – zo sta ik niet telkens in dezelfde outfit op het podium. Soms leen ik kleding voor shows, liefst van lokale ontwerpers met een mooi verhaal of duurzame insteek.”
Sabrina Starke (Paramaribo, 9 augustus 1979) is singer-songwriter en producer en woont in Rotterdam. Na het verschijnen van haar soloalbum YELLOW BRICK ROAD in 2008 maakte ze nog vijf albums, won ze twee Edison Awards en twee keer een Radio 6 Soul & Jazz Award. Begin deze maand kwam haar nieuwste single ‘It will change’ uit.

De laatste jaren toerde Starke door het land met een programma rondom Nina Simone en haar single ‘Learn to love’ werk gekozen als titelsong van de documentaire Nieuw Licht, over de slavernijtentoonstelling in het Rijksmuseum. In 2018 rondde Starke de opleiding tot natuurvoedingstherapeut af. Eind 2020 startte ze het mindfulnesstraject voor artiesten ART=MIND, en niet veel later ook het Diaspora Wellhouse op, een welzijnsorganisatie voor mensen in de Afrikaanse diaspora.

Dit artikel verscheen in de zomer van 2021 in OneWorld Magazine.

Flexitariër of vegan?

“Thuis eten we in principe vegan, alleen mijn kinderen eten soms vis. De Surinaamse cultuur houdt van vlees, dus er was zeker verbazing toen duidelijk werd dat mijn kinderen geen vlees zouden eten. Inmiddels is iedereen eraan gewend. In de muziekwereld ook; voor shows zijn maaltijden nu heel vaak vega, dat was vroeger wel anders. Ik ben altijd met voeding bezig geweest; vanwege de gezondheidsvoordelen stopte ik met vlees en ik ben de opleiding tot natuurvoedingstherapeut gaan doen. Maar alleen met gezonde voeding ben je er niet, het gaat om de balans tussen fysieke, mentale en spirituele gezondheid. Aandacht voor mentale gezondheid heb ik zelf erg gemist als artiest. Daarom heb ik ART=MIND opgezet, een mindfulnesstraject voor artiesten.”

Tekst gaat verder onder de foto.

‘Activisme kan ten koste gaan van je mentale gezondheid.’Beeld: Daniel Cohen

Je altijd uitspreken tegen racisme en homofobie of de goede vrede bewaren?

‘Soms moet je de strijd even neerleggen, om te helen’

“Ik ben niet zo van de confrontatie. Ik vind: waar je voor staat, moet je vooral uitdragen in wat je doet. Ik probeer te leven naar mijn overtuigingen. Activisme kan ten koste gaan van je mentale gezondheid; ik zie activisten tegen burn-outs aanlopen door de constante strijd. Daarom pleit ik voor liefdevol activisme. Focus op waar je vóór bent in plaats van tégen. Op mediaverzoeken ga ik alleen in als er ruimte is voor mijn verhaal of een open gesprek. Maar voor een ‘debat’ over racisme hoeft niemand mij uit te nodigen. Alsof we daar nog over moeten discussiëren! In mijn familie praten we regelmatig over uitsluiting, slavernij, Black Lives Matter. Voor de generatie van mijn ouders is het soms lastig zich in te leven in de leefwereld van mijn kinderen. Mijn ouders kwamen hiernaartoe met het idee dat je je vooral moet aanpassen. Mijn kinderen claimen juist hun plek. Dat vind ik mooi.”

Intersectioneel feminisme en validisme: belangrijke termen of woorden zijn maar woorden?

“Er zijn woorden die vandaag de dag niet meer kunnen. Ik ben er absoluut voor dat we daar afscheid van nemen. En verkennen wat ‘intersectionaliteit’ betekent kan positief zijn. Maar we zijn momenteel wel érg met terminologie bezig en verliezen soms uit het oog waar het echt om draait: het gesprek van mens tot mens. Dat we zoveel praten over ‘inclusiviteit’ zegt in mijn ogen vooral hoe slecht het ervoor staat. Dat zie ik bijvoorbeeld in de muziekindustrie.”

Idealist of realist?

“Een diverse muziekwereld is een feit, maar wie kansen en ruimte krijgt, dát is heel oneerlijk verdeeld. Uitsluiting is een hardnekkig fenomeen. Toch zeg ik: idealist. Ik geloof dat je verandering teweeg kunt brengen door je directe kring te beïnvloeden. Inspiratie kan zich als een olievlek verspreiden. Ik zie hoeveel mensen bezig zijn om groener te leven en probeer daar mijn steentje aan bij te dragen. Wel maak ik me zorgen over de toekomst van mijn kinderen. Zijn we op tijd om een gezonde wereld achter te laten?”

Dit artikel verscheen in de zomer van 2021 in OneWorld Magazine.

'Vrouwen mogen zingen, maar geen manager zijn'

Over racisme debatteer je niet, je bestrijdt het

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons